إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
همانا من از عذاب روزی بزرگ بر شما می ترسم! »
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
گفتند :« برای ما یکسان است، چه ما را پند دهی یا پند ندهی.
إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
این جز (همان) روش پیشینیان نیست.
وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
و ما (هرگز) عذاب نخواهیم شد».
فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
پس او (= هود) را تکذیب کردند، در نتیجه ما آنها را هلاک کردیم، بی گمان در این (ماجرا) نشانه ای است، و بیشتر آنها مؤمن نبودند.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
و بی تردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
(قوم) ثمود پیامبران (خدا) را تکذیب کردند.
إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
هنگامی که برادرشان صالح به آنها گفت :«آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!
إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
بی گمان من برای شما پیامبری امین هستم.