وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا
kur i afërmi nuk pyet asgjë për të afërmin,
يُبَصَّرُونَهُمۡۚ يَوَدُّ ٱلۡمُجۡرِمُ لَوۡ يَفۡتَدِي مِنۡ عَذَابِ يَوۡمِئِذِۭ بِبَنِيهِ
e, njëri-tjetrin do ta shohin. Atëherë, fajtori, dëshiron të paguajë dënimin e asaj Dite me djemtë e vet,
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ
me gruan e vet dhe vëllain e vet,
وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ
dhe me farefisin e tij të ngushtë,
وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا ثُمَّ يُنجِيهِ
si dhe me të gjithë ata që gjenden në faqe të Tokës – vetëm për të shpëtuar.
كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
Jo, kurrsesi! Ai është zjarri,
نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ
që duke e kapur për kokë,
تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ
e tërheq kah veti atë (njeri) që ia ka kthyer shpinën dhe i është shmangur të vërtetës!
وَجَمَعَ فَأَوۡعَىٰٓ
Dhe ka grumbulluar (pasuri) dhe ka depozituar (duke mos dhënë asgjë).