هَمَّازٖ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٖ
айбҷӯе, ки барои суханчинӣ ин ҷову он ҷо меравад,
مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ
боздоранда аз хайр, аз ҳад гузаранда, гуноҳкор,
عُتُلِّۭ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ
дағалмарде, ношинохтанасаб,
أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ
ба он ҷиҳат, ки соҳиби молу фарзанд аст.
إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Чун оёти Мо бар ӯ хонда шавад, гӯяд: «Афсонаҳои пешиниён аст».
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ
Ба зудӣ бар биниаш доғ гузорем.
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ
Мо онҳоро озмудем, чунон ки соҳибони он бустонҳоро озмудем. Он гоҳ., ки қасам хӯрданд, ки фардо бомдод меваҳоро хоҳанд чид.
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ
Ва иншооллоҳ нагуфтанд.
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ
Пас шабҳангом, ки ба хоб буданд, офате аз осмон омад,
نتائج البحث
