إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ
Ба падараш ва қавмаш гуфт: «Чӣ мепарастед?
أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ
Оё ба ҷои Худои якто худоёни дурӯғинро мехоҳед?
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ба Парвардигори ҷаҳониён чӣ гумон доред?»
فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ
Нигоҳе ба ситорагон кард
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ
ва гуфт: «Ман беморам!»
فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ
Аз ӯ рӯйгардон шуданд ва бозгаштанд.
فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
Пинҳонӣ назди худоёнашон омад ва гуфт: «Чизе намехӯред?
مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ
Чаро сухан намегӯед?»
فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ
Ва дар ниҳон дасте бақувват бар онҳо зад.
فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ
Қавмаш шитобон наздаш омаданд.