قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ
Гуфт: «Оё чизҳоеро, ки худ метарошед, мепарастед?
وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ
Худои яктост, ки шумо ва ҳар чӣ месозед, офаридааст».
قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ
Гуфтанд: «Барояш биное оозед ва дар оташаш андозед».
فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ
Хостанд то бадандешӣ кунанд, Мо низ онҳоро зердаст (хору мағлуб) гардонидем.
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
Гуфт: «Ман ба сӯи Парвардигорам меравам. Ӯ маро роҳнамоӣ хоҳад кард.
رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
Эй Парвардигори ман, маро фарзанде солеҳ ато кун!»
فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ
Пас ӯро ба писаре бурдбор хушхабар додем.
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
Чун бо падар ба ҷое расид, ки бояд ба кор сар кунанд, гуфт: «Эй писаракам, дар хоб дидаам, ки туро забҳ мекунам. Бингар, ки чӣ меандешӣ». Гуфт: «Эй падар, ба ҳар чӣ фармон шудаӣ, амал кун, ки агар Худо бихоҳад, маро аз собирон (сабркунандагон) хоҳӣ ёфт».
نتائج البحث
