وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ
بێگومان نوح هانا و هاواری بۆ هێناین، ئێمهیش چاکترین فریاد ڕهسێک بووین که بههانا و هاواریهوه چووین.
وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ
خۆی و کهسوکاری باوهڕداریمان له تهنگانه گهورهکه ڕزگار کرد...
وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ
جا تهنها ههر ئهوهی ئهویشمان هێشتهوه (که ببنه هۆی ئاوهدانکردنهوهی زهوی سهر لهنوێ).
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
ههروهها بهسهرهاتی ئهومان هێشتهوه بۆ نهوهکانی داهاتوو (تا پهندی لێوهربگرن).
سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ
سڵاو لهسهر نوح له لایهن سهرجهم ئیماندارانهوه له ههموو کات و شوێنێکدا.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
بهڕاستی ئێمه ئا بهو شێوهیه پاداشتی چاکهکاران دهدهینهوه (یادیان دههێڵینهوه).
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
بهڕاستی ئهو لهبهنده ئیماندارهکانی ئێمهیه.
ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
لهوهودوا ئهوانی ترمان نوقمی زریان کرد.