جُندٞ مَّا هُنَالِكَ مَهۡزُومٞ مِّنَ ٱلۡأَحۡزَابِ
سهربازانێکی زۆر وا لهوێن، له دهستهو گرۆ جۆر به جۆرهکان، ههمیشه تێکدهشکێن.
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ وَعَادٞ وَفِرۡعَوۡنُ ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ
پێش ئهمان قهومی نوح و عاد و فیرعهونی خاوهنی هێزو دهسهڵات (مهبهست ئههرامهکانه)
وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطٖ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ
ههروهها ثمود، قهومی صالح و قهومی لوط و خاوهن باخه چڕو پڕهکان، ئائهو دهسته و گرۆیانه (ههر ههموویان دژایهتی ئاین و بهرنامهی خوایان کرد، خوای گهورهش دوای ماوهیهکی دیاریکراو ههموویانی ڕیشهکهن کرد).
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
ههریهک لهوانه بهرنامهی ههموو پێغهمبهرانیان بهدرۆزانی و بهو کارهیان، خۆیان شایستهی تۆڵهی ئیمه کرد.
وَمَا يَنظُرُ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ مَّا لَهَا مِن فَوَاقٖ
ئهوانه چاوهڕانی هیچ شتێک ناکهن، تهنها یهکدهنگی سامناکی گهوره نهبێت، که کتوپڕ ڕوودهدات و پێویستی به دووباره بوونهوه نیه.
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ
کهچی خهڵکی نهفام دهڵێن: پهروهردگارا ههر چیت بۆ بڕیارداوین پێش ڕۆژی لێپرسینهوه، پێمان ببهخشه.