بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
نهخێر وانیه؛ ههر کهس ئهو پهیمانهی که داویهتی بهخوا جێبهیێی کردبێت و خۆی پاڕاستبێت له حهرام، ئهوه بهڕاستی خوا پارێزکاران و دیندارانی خۆشدهوێت.
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَـٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
بهڕاستی ئهوانهی که پهیمانی خواو سوێندهکانیان بهنرخێکی کهم دهفرۆشن (له پلهو پایهی دنیایی، پارهوپول و سامان، ئهڵبهته ههرچهنده بێت ههرکهمه) ئهوانه له دواڕۆژدا هیچ بهشێکیان نابێت (له سۆزو میهرهبانی خوا)، ههروهها له ڕۆژی قیامهتدا خوا نایاندوێنێت و تهماشایان ناکات (له چڵک و پیسی گوناهـ) خاوێنیان ناکات و سزای پڕ ئێش و ئازاریش بۆیان ئامادهیه.
وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِيقٗا يَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡكِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ
بهڕاستی دهستهیهکیش لهوانهی (که له چهند ئایهتی پێشوودا باسکران واته جووهکان) زمانیان بادهدهن و بهجۆرێک شت دهڵێن، گوایه (تهورات) دهخوێننهوه، بۆ ئهوهی (ئێوه چهواشه بکهن و) وا بنوێنن که ئهو کتێبه دهور دهکهنهوه، لهحاڵێکدا ئهوهی دهیخوێننهوه لهو کتێبه نیه (زۆر جار) دهڵێن: ئهوهی که دهیخوێنین ههر ئهوهیه خوا ڕهوانهی کردووه، له ڕاستیدا ههرگیز ئهوه لهلایهن خواوه نیه و بهدهم خواوه درۆ ههڵدهبهستن و دهشزانن که درۆ و بوختان دهکهن.