عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ
له‌سه‌ر کافران هیچ ئاسان نی یه (به‌ڵکو زۆر سه‌غڵه‌تیان ده‌کات).
ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا
واز له من و ئه‌و که‌سه بهێنه که به‌ته‌نهایی (تاقانه) دروستم کردووه (هیچی نه‌بوو، که وه‌لیدی کوڕی موغه‌یره‌یه).
وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا
له‌وه‌ودوا ماڵ و سامانی زۆرو زه‌به‌نده‌م پێبه‌خشی.
وَبَنِينَ شُهُودٗا
چه‌نده‌ها کوڕو نه‌وه‌ش که هه‌میشه ئاماده‌ن له نزیکیدا.
وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا
له هه‌موو که‌ل و په‌ل و نازو نیعمه‌تێك به‌هره‌وه‌رم کرد.
ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ
له پاش ئه‌وه‌ش به‌ته‌مایه بۆی زیاتر بکه‌م.
كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا
نه‌خێر، به‌ڕاستی ئه‌و به‌رامبه‌ر فه‌رمانه‌کانی ئێمه هه‌ر سه‌رکه‌ش و که‌لله ڕه‌ق و سه‌رسه‌خته.
سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا
ئه‌وسا سزای سه‌ختی پێ ئه‌چێژم.
إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
به‌ڕاستی ئه‌و بیری کرده‌وه‌و په‌یامه‌که‌ی هه‌ڵسه‌نگاند (به‌ڵام به‌هه‌ڵه).
نتائج البحث
