وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ وَٱلنَّصَٰرَىٰ نَحۡنُ أَبۡنَـٰٓؤُاْ ٱللَّهِ وَأَحِبَّـٰٓؤُهُۥۚ قُلۡ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُمۖ بَلۡ أَنتُم بَشَرٞ مِّمَّنۡ خَلَقَۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ
جوولهکهو گاور دهیانوت: ئێمه ڕۆڵهی خواو خۆشهویست و نزیکی ئهوین، پێیان بڵێ: کهواته بۆچی لهسهر گوناهو تاوانتان سزاتان دهدات (له دنیادا بهئاشکرا بهڵاو ناخۆشیتان بۆ پێش دههێنێت، سزای قیامهتیش با لهولاوه بوهستێت، ئێوه خۆتان ئاوا بهگهورهو نازدار دامهنێن و خۆتان جیا مهکهنهوه) نهخێر وانیه، چونکه ئێوهش بهشهر و ئادهمیزادێکن لهو خهڵکهی که دروستی کردووه، ئهوهی خوا بیهوێت لێی خۆش ببێت، لێی خۆشدهبێت، ئهوهش که بیهوێت سزای بدات سزای دهدات (ئهڵبهته له چوارچێوهی دادپهروهریدا) ههرچیش له ئاسمانهکان و زهوی و نێوانیاندا ههیه ههر خوا خاوهنیانه، گهڕانهوه و سهرئهنجامیش بۆ لای ئهو زاتهیه.
يَـٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ عَلَىٰ فَتۡرَةٖ مِّنَ ٱلرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَآءَنَا مِنۢ بَشِيرٖ وَلَا نَذِيرٖۖ فَقَدۡ جَآءَكُم بَشِيرٞ وَنَذِيرٞۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
ئهی خاوهنانی کتێب: بێگومان پێغهمبهرمان (محمد (صلی الله علیه وسلم) هاتووه بۆ لاتان تا ههموو شتێکتان بۆ ڕوون بکاتهوه، دوای ئهوهی که ماوهیهک بوو هیچ پێغهمبهرێکمان ڕهوانه نهکردبوو (نێوان له دایک بوونی عیسا و ناردنی محمد سهلامی خوایان لهسهر بێت، زیاتر له شهش سهدهیه) نهوهکو بڵێن کهسمان بۆ ڕهوانه نهکرا تا مژدهدهر بێت (بهچاکان) و ترسێنهربێت بۆ (یاخیهکان)، ئهوهته بهڕاستی مژدهدهرو ترسێنهرتان بۆ هات (ئیتر هیچ بیانوویهکتان نهماوه)، خوایش دهسهڵاتی بهسهر ههموو شتێکدا ههیه (ئهگهر یاخی بن سزاتان دهدات).