وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ جَعَلَ فِيكُمۡ أَنۢبِيَآءَ وَجَعَلَكُم مُّلُوكٗا وَءَاتَىٰكُم مَّا لَمۡ يُؤۡتِ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
یادیان بێنهوه کاتێک موسا بهقهومهکهی وت: ئهی قهوم و عهشیرهتم یادی نازو نیعمهتی خوا بکهنهوه له سهرتان که پێغهمبهرانی لهناو ئێوهدا فهراههم هێناوه، ههروهها پاشای زۆری لهناوتاندا ههڵخستووه، ئهوهی به ئێوهی بهخشیووه بهکهسی تری نهبهخشیووه لهو خهڵکه بێ شومارهی (ئهو سهردهمه).
يَٰقَوۡمِ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡأَرۡضَ ٱلۡمُقَدَّسَةَ ٱلَّتِي كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَلَا تَرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَارِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ
ئهی قهوم و عهشیرهتم بچنه ناو ئهو زهویه پیرۆزهی (القدس)، که خوا پێویستی کرد لهبهر سوودی خۆتان بچنه ناوی، پاشگهز مهبنهوهو پاشهکشێ مهکهن تا خهسارهتمهندو زهرهرمهند نهبن.
قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ فِيهَا قَوۡمٗا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَا حَتَّىٰ يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِنَّا دَٰخِلُونَ
(کهچی) وتیان: ئهی موسا بهڕاستی خهڵکێکی ئازاو بهرزو دلێری تێدایه، بێگومان ئێمه ههرگیز ناچینه ناوی تا ئهوانی لێدهرنهچن، جا ئهگهر ئهوان دهرچوون لێی، ئهوه بێگومان ئێمه دهچینه ناوی و لهوێ دهبین!!
قَالَ رَجُلَانِ مِنَ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمَا ٱدۡخُلُواْ عَلَيۡهِمُ ٱلۡبَابَ فَإِذَا دَخَلۡتُمُوهُ فَإِنَّكُمۡ غَٰلِبُونَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَتَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ
(بهڵام) دوو کهس لهوانهی که ترسی خوایان لهدڵدا بوو و خوا نازو نیعمهتی ئیمان و دڵنیایی تهواوی پێ بهخشیبوون وتیان: له دهروازهی شارهوه بچنه سهریان و (یهک هێرشی گهوره بهرن) ههر که چوونه ئهو دیوهوه، ئهوه بێگومان ئیتر ئێوه سهرکهوتوون (دوژمنتان شکست دههێنێت، جا بۆ بهدهستهێنانی ئهو سهرکهوتنه) دهبێت: به تهواویی پشت به خوا ببهستن ئهگهر ئێوه ئیماندارن.