فَقَدۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَسَوۡفَ يَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَـٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
کهوابوو بێگومان ئهوانه کاتێک ئهو حهق و ڕاستیهیان بۆ هات که قورئانه بڕوایان پێنهکرد، جا له ئایندهدابۆیان دێت و پێیان دهگات ههواڵی ئهوهی که ئهوان گاڵتهیان پێدهکرد.
أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَا لَمۡ نُمَكِّن لَّكُمۡ وَأَرۡسَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡهِم مِّدۡرَارٗا وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَنۡهَٰرَ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمۡ فَأَهۡلَكۡنَٰهُم بِذُنُوبِهِمۡ وَأَنشَأۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِمۡ قَرۡنًا ءَاخَرِينَ
ئایا نهیانبینیووه و نهیانزانیووه (بههۆی شوێنهوارهوه) چهندهها نهوهمان پێش ئهمان لهناو بردووه که پایهدارمان کردبوون له زهویدا، بهشێوهیهک ئێوهمان ئاوا پایهدار نهکردووه و بارانی زۆرمان بهردهوام بۆ دهباراندن (که دهبووه هۆی پێگهیشتنی جۆرهها ڕوهک و بهروبووم)، چهندهها جۆگهو ڕووباریشمان لهناو کێڵگهو باخ و شارهکانیاندا بۆ ڕهخساندبوون خوڕهمی دهکرد بهنێو درهخت و کۆشک و تهلاریاندا، بهڵام بههۆی لادان و گوناهو تاوانیانهوه لهناومان بردن و نهوهی ترمان له دوای ئهوان هێنایه کایهوه.
وَلَوۡ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ كِتَٰبٗا فِي قِرۡطَاسٖ فَلَمَسُوهُ بِأَيۡدِيهِمۡ لَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ
خۆ ئهگهر نووسراوێکمان بۆ تۆ لهناو کاغهزێکدا داببهزاندایه، ئهوجا دهستیشیان لێ بدایه، ئهوه ئهوانهی که بێ بڕوا بوون دهیانوت: ئهمه جگه له جادوویهکی ئاشکرا هیچ شتێکی تر نیه!! (ههر باوهڕ ناهێنن).