قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِنَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَحۡدَهُۥ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
(کهچی قهومی نالهبار له وهڵامیدا) وتیان: ئایا تۆ هاتویته لامان بۆ ئهوهی تهنها خوا بپهرستین و واز لهو پهرستراوانه بهێنین (که ساڵههایه) باو و باپیرانمان دهیانپهرستن؟! (به گاڵته و بێ باوهڕیهوه وتیان): کهوابوو ئهگهر تۆ له ڕاستگۆیانیت ئهو بهڵێنانهی که پێمان دهدهیت بۆمان پێش بهێنه!!
قَالَ قَدۡ وَقَعَ عَلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ رِجۡسٞ وَغَضَبٌۖ أَتُجَٰدِلُونَنِي فِيٓ أَسۡمَآءٖ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّا نَزَّلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٖۚ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
هود فهرمووی: ئیتر ئهوه بهڵاو ناخۆشی و خهشمی خوا کهوته سهرتان، ئایا ئهوه ڕاسته ئێوه موجادهلهو دهمه دهمێم لهگهڵ دهکهن لهسهر کۆمهڵێک بت و پهیکهر که خۆتان و باوو باپیرانتان ناوتان ناون؟ بێگومان هیچ پهیوهندیهکیان به خواوه نیه، هیچ بهڵگهیهک لهلایهن خواوه دانهبهزیوه که ئهوانه بچوکترین کاریان بهدهست بێت، ئێوه چاوهڕێی بن، منیش لهگهڵتاندا له چاوهڕوانانم.
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَقَطَعۡنَا دَابِرَ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ وَمَا كَانُواْ مُؤۡمِنِينَ
ئینجا (دوای دابهزینی خهشمی خوایی) هودو ئهو ئیماندارانهی لهگهڵی بوون، بهرهحمهتێکی تایبهتی خۆمان، ڕزگارمان کردن، ئهوانهش که ئایهت و ههڕهشهکانی ئێمهیان بهدرۆ دهزانی دوابڕاومان کردن و ئهوانهش باوهڕدار نهبوون به مژدهکانمان.