وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡۚ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
جا ئهوانهی که ئایهت و فهرمانهکانی ئێمه و به یهکگهیشنهوهیان له دوارۆژدا بهدرۆزانی، ئهوانه ههموو کاروکردهوهکانیان پووچ و بێ نرخ و بێ سوود بوو، ئایا پاداشتی هیچ شتێکیان دهدرێتهوه جگه لهوهی که دهیانکرد؟!
وَٱتَّخَذَ قَوۡمُ مُوسَىٰ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِنۡ حُلِيِّهِمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٌۚ أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّهُۥ لَا يُكَلِّمُهُمۡ وَلَا يَهۡدِيهِمۡ سَبِيلًاۘ ٱتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَٰلِمِينَ
جا له دوای چوونی موسا (بۆ کێوی طور) قهومهکهی پهیکهری گوێرهکهیهکیان له خشڵهکانیان دروست کرد، که بۆڕهیهکی ههبوو!! ئایا ئهوان نهیانزانی که ئهوه بهڕاستی قسهیان لهگهڵدا ناکات و ڕێنمووییان ناکات بۆ هیچ ڕێیهک، (سهیره لهگهڵ ئهو ههموو کهم و کووڕیانهشدا) کردیان بهخوای خۆیان، ئهوانه ستهمکار بوون.
وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
کاتێکیش که له دهستیان چوو و پهشیمان بوونهوه و (ڕاستییان بۆ دهرکهوت و گوێرهکه بوو به پهند لهبهر چاویان) زانیان و دڵنیا بوون که بهڕاستی گومڕا بوون و وتیان: سوێند به خوا ئهگهر پهروهردگارمان بهزهیی پیاماندا نهیهتهوه و لێمان خۆش نهبێت، ئهوه بهڕاستی له زهرهرمهندانین.