وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ يَتَوَفَّى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ
ئهگهر دهتبینی کاتێک فریشتهکان گیانی ئهوانهیان دهکێشا که بێ باوهڕ بوون! که دهیانکێشا بهدهم و چاو و پشتیاندا و (ڕاپێچیان دهکردن بۆ دۆزهخ و، پێیان دهوتن): ده بچێژن سزایهکی سوتێنهر...
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّـٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ
(ههروهها پێیان دهوتن) ئهو لێدان و سزایه ههر بههۆی ئهوهوهیه که خۆتان به دهستی خۆتان پێشتان خستووه و چونکه بهڕاستی خوا بههیچ شێوهیهک ستهمکار نیه له بهندهکانی.
كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِيّٞ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
کارو کردهوهی (خوانهناسان له ههموو سهردهمێکدا) وهکو داب و نهریتی فیرعهون و ئهو کهسانه وایه که له (سهردهمه) پێشووهکاندا هاتوون پێش ئهمان، ئهوانه بڕوایان نهبوو بهئایهت و فهرمانهکانی خوا، جا خوایش خهشمی لێ گرتن و لهناوی بردن بههۆی گوناهو تاوانیانهوه، بهڕاستی خوا به تواناو بهزهبره له تۆڵهدا.
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ لَمۡ يَكُ مُغَيِّرٗا نِّعۡمَةً أَنۡعَمَهَا عَلَىٰ قَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
ئهو سزاو لهناو بردنه لهبهر ئهوهیه که (بڕیاری خوا وایه) بێگومان خوا هیچ نازو نیعمهتێکی نهگۆڕیوه که بهخشیبێتی بهههر قهوم و گهلێک، ههتا ئهوان ئهوهی بهخۆیان دهکرێت نهیگۆڕن و نهیکهن، چونکه بهڕاستیش خوای گهوره بیسهری (گوفتارهکانه) زانایه بهکردارهکان.