۞وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ نُوحٍ إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيۡكُم مَّقَامِي وَتَذۡكِيرِي بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَعَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡتُ فَأَجۡمِعُوٓاْ أَمۡرَكُمۡ وَشُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُنۡ أَمۡرُكُمۡ عَلَيۡكُمۡ غُمَّةٗ ثُمَّ ٱقۡضُوٓاْ إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ
(ئهی پێغهمبهر صلی الله علیه وسلم) بهسهرهات و ههواڵی نوح بهسهر ئهو خهڵکهدا بخوێنهرهوه، کاتێک به قهومهکهی خۆی وت: ئهی قهوم و کهسم، ئهگهر ئێوه سهغڵهتن، بهمانهوهی من لهناوتاندا و یادخستنهوهی ئایهتهکانی خواتان لاکرانه ئهوه دڵنیابن که من کۆڵ نادهم، پشتم به خوا بهستووه لهو کارهمدا، (ئیتر ئێوه چیتان لهدهست دێت درێغی مهکهن) خۆتان و بتهکانتان و هاوبیرو باوهڕهکانتان بکهونه خۆو ڕای خۆتان کۆبکهنهوه، پاشان بهئاشکرا چی دهکهن بیکهن، ههرچیان له دهست دێت دژ به من ئهنجامی بدهن (منهتتان نهبێت)، مۆڵهتم مهدهن.
فَإِن تَوَلَّيۡتُمۡ فَمَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
جا ئهگهر پشتم تێبکهن و باوهڕم پێنهکهن (پێم سهیره چونکه): ئهوه من هیچ پاداشتێک و هیچ شتێکم له ئێوه داوا نهکردووه، بهڵکو پاداشتم تهنها لهسهر خوایه و من فهرمانم پێ دراوه که له ڕێزی موسڵماناندا بم.
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ خَلَـٰٓئِفَ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ
کهچی بانگهوازهکهیان بهدرۆ زانی، ئینجا ئێمهش نوح و ههموو ئهوانهی که لهگهڵیدا بوون له کهشتیهکهدا ڕزگارمان کردن و کردیشمانن به جێنشین و ههموو ئهوانهمان نوقمی ڕههێڵ و زریانهکه کرد که بڕوایان به ئایهت و فهرمانهکانی ئێمه نهبوو، ئینجا تهماشاکهو سهرنج بدهو بزانه سهرئهنجامی ئهو کهسانه چۆن بوو که بێدار کرابوونهوه و هۆشیاریان پێدرابوو.