قَالَ هَلۡ عَلِمۡتُم مَّا فَعَلۡتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذۡ أَنتُمۡ جَٰهِلُونَ
(ئینجا یوسف زانی کاتی ئهوه هاتووه که خۆی بناسێنێت بۆیه) وتی: ئایا زانیتان و له بیرتانه چیتان کرد به یوسف و بهبراکهی کاتێك ئێوه نهفام بوون و ترسی خواتان له دڵدا نهبوو؟
قَالُوٓاْ أَءِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُۖ قَالَ أَنَا۠ يُوسُفُ وَهَٰذَآ أَخِيۖ قَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَآۖ إِنَّهُۥ مَن يَتَّقِ وَيَصۡبِرۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
(ههموو بهسهرسوڕمانهوه چاویان ئهبڵهق بوو سهرنجیان داو) وتیان: ئایا بهڕاست، بۆچی تۆ یوسفیت؟! وتی: بهڵێ، من یوسفم و ئهمهش (بنیامین) ی برامه، بهڕاستی خوای میهرهبان ڕێزی لێناوین و بههرهمهندی کردووین، بێگومان ئهوهی خۆپارێز بێت له گوناهو خۆگر بێت (له بهرامبهر پێشهاتهکانهوه، خوای گهوره دهرووی لێ دهکاتهوه) ئهوه بهڕاستی خوا پاداشتی چاکهکاران و چاکهخوازان بهزایه نادات.
قَالُواْ تَٱللَّهِ لَقَدۡ ءَاثَرَكَ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَإِن كُنَّا لَخَٰطِـِٔينَ
ئینجا براکانی وتیان: سوێندمان بهخوا بهڕاستی خوای گهوره ڕێزی تۆی داوه بهسهر ئێمهدا، ئێمه بهڕاستی کاتی خۆی بهههڵهدا چووین و گوناهبارین.
قَالَ لَا تَثۡرِيبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡيَوۡمَۖ يَغۡفِرُ ٱللَّهُ لَكُمۡۖ وَهُوَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
یوسف وتی: خهمتان نهبێت ئهمڕۆ ئیتر هیچ سهر زهنشتێکتان لهسهر نی یه، خوا لێتان خۆش بێت، بێگومان ئهو زاته له ههموو میهرهبانان میهرهبانتره.