وَرَفَعۡنَٰهُ مَكَانًا عَلِيًّا
بۆیه ڕێزی زۆرمان لێگرت و پایهدارو بهرزو بڵندمان کرد له جێگه و ڕێگهی تایبهتدا.
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ مِن ذُرِّيَّةِ ءَادَمَ وَمِمَّنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٖ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡرَـٰٓءِيلَ وَمِمَّنۡ هَدَيۡنَا وَٱجۡتَبَيۡنَآۚ إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُ ٱلرَّحۡمَٰنِ خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَبُكِيّٗا۩
ئا ئهوانه کهسانێکن که خوای گهوره نازو نیعمهتی بهسهردا ڕشتوون له پێغهمبهران، له نهوهی ئادهم و ئهوانهش (که له کهشتیهکهدا) لهگهڵ نوحدا سوارمان کردن و له نهوهی ئیبراهیم و یهعقوب و لهوانهی که هیدایهتمان داون و ههڵمان بژاردوون، ئهوانه، ههرکاتێک ئایهتهکانی خوای میهرهبانیان بهسهردا بخوێنرێتهوه، به پهله سوژده دهبهن و ئهسرین له دیدهیان دهبارێت، (له سۆزو خۆشهویستی پهروهردگاریان دڵانی پڕ له نوورو ئیمانیان دهکوڵێت) و دهگرین.
۞فَخَلَفَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ خَلۡفٌ أَضَاعُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَٱتَّبَعُواْ ٱلشَّهَوَٰتِۖ فَسَوۡفَ يَلۡقَوۡنَ غَيًّا
له دوای ئهوان کهسانێک له نهوهکانیان بوونه جێنشین، که نوێژهکانیان بهزایه داو شوێنی ئارهزووهکانی نهفسیان کهوتن، ئهوانه تووشی گومڕای و سهرگهردانی و سزا دهبن (له دنیاو قیامهتدا).
إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَـٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ وَلَا يُظۡلَمُونَ شَيۡـٔٗا
جگه لهوانهی که تهوبه دهکهن و باوهڕی دامهزراو دههێنن و کارو کردهوهی چاک ئهنجام دهدهن، ئا ئهوانه دهچنه بهههشتهوه و هیچ جۆره ستهمێکیان لێ ناکرێت.