إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ
بهڕاستی ههر من (الله) م، من خوام، هیچ خوایهک نیه جگه له من، کهواته ههر من بپهرسته و نوێژهکانیشت بهچاکی ئهنجام بده، تا ههمیشه منت له یاد بێت.
إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ
بێگومان ڕۆژی قیامهت بهڕێوهیه و ههر دێت، نزیکه بیشارمهوه، بۆ ئهوهی ههموو کهسێک به گوێرهی کارو کردهوه و ههوڵ و کۆششی پاداشت بدرێتهوه.
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ
(ئهی موسا): نهیهڵیت ئهو کهسانهی که باوهڕیان بهقیامهت نیه و شوێنی ئارهزووی خۆیان کهوتوون، (لهو ڕاستیه) وێڵت بکهن، چونکه ئهوسا تیادهچیت و زهرهر دهکهیت.
وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ
(ئینجا خوای گهوره پرسی) ئهی موسا: ئهی ئهوه چیه، بهدهستی ڕاستهوه (گرتووته).
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ
موسا وتی: ئهوه گۆچانهکهمه، خۆمی بهسهردا دهدهم و (دهیماڵم بهدرهختدا) تا گهڵا بوهرێنم بۆ مهڕهکانم، چهند مهبهستێکی تریشم تێیدا ههیه.
قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ
خوا فهرمووی: ده فرێی بده ئهی موسا.