فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ
جا ههر که فرێی دا، یهکسهر بوو به مارێکی زیندوو، بهخێرایی دهجوڵایهوه.
قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ
خوا فهرمووی: بیگره و مهترسه، وهک ئهوسای خۆی لێدهکهینهوه.
وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ
دهستیشت بخهره ژێر باڵتهوه، ئهو کاته بهڕهنگی سپی و درهوشاوهیی دێته دهرهوه، بێ ئهوهی عهیبدار ببێت، ئهوهش نیشانه و بهڵگهیهکی تره.
لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى
(ئهم شتانه بۆ ئهوهیه) تا ههندێک له موعجیزه گهورهکانی خۆمانت نیشان بدهین.
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
ده بچۆ بۆ لای فیرعهون چونکه بێگومان یاخی یه و له سنوور دهرچووه.
قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي
(موسا کهوته نزا کردن) وتی: پهروهردگارا سینه و دڵ و دهروونم ئاسووده و گوشاد بکه.
وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي
ئیش و کارو ههوڵ و کۆششم بۆ ئاسان بکه.
وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي
گرێی زمانم بکهرهوه و زمانم گۆیا و پاراو بکه