وَإِذۡ بَوَّأۡنَا لِإِبۡرَٰهِيمَ مَكَانَ ٱلۡبَيۡتِ أَن لَّا تُشۡرِكۡ بِي شَيۡـٔٗا وَطَهِّرۡ بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡقَآئِمِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ
(ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) بهیاد بێنه) کاتێك شوێنی کهعبهمان دیاری کرد بۆ ئیبراهیم (دوای تهواوبوونی، فهرمانمان پێدا) که هیچ جۆره هاوهڵێکم بۆ بڕیار نهدهیت و (بیکه به بنکهی یهکخواناسی) و ماڵی من پاك بکهرهوه بۆ ئهوانهی بهدهوریدا دهسوڕێنهوه، یاخود به پێوهن یان له کڕنووش و سوژده بردندان.
وَأَذِّن فِي ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَجِّ يَأۡتُوكَ رِجَالٗا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٖ يَأۡتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٖ
جا بانگی خهڵکی بکه و جاڕ بده له ناویاندا با بێن بۆ حهج، ئهوانیش بهپیاده دێن بهدهم بانگهوازهکهتهوه، یان بهسواری (ئهو وشترانهی که دووری ماوهکه) لاوازی کردوون و له ههموو ڕێگهیهکی دوورهوه ههر دێن...
لِّيَشۡهَدُواْ مَنَٰفِعَ لَهُمۡ وَيَذۡكُرُواْ ٱسۡمَ ٱللَّهِ فِيٓ أَيَّامٖ مَّعۡلُومَٰتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّنۢ بَهِيمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِۖ فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡبَآئِسَ ٱلۡفَقِيرَ
بۆ ئهوهی سوود و کهڵکی ماددی و مهعنهوی بهدهست بهێنن و ببینن و یادی خواش بکهن و ناوی پیرۆزی بهردهوام لهسهر زاریان بێت له ڕۆژانێکی دیاریکراودا (که ڕۆژانی عهرهفه و جهژنی قوربانه، سروودی (لبیك أللهم لبیك، لبیك لا شریك لك لبیك، إن الحمد و النعمة لك والملك، لا شریك لك)، له حهجدا (ألله أکبر، ألله أکبر، ألله أکبر، لا إله إلاألله و ألله أکبر ولله الحمد) له ڕۆژانی جهژندا، فهرامۆش نهکهن، ههروهها ناوی خوا (بسم الله) بکهن لهکاتی سهربڕینی ئهو ماڵاتانهدا که پێمان بهخشیوون، ئهوسا له گۆشتهکهی بخۆن و بهشی ههژارو نهدارانیشی لێ بدهن.