إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ
یادیان بهێنه، کاتێک موسا (لهڕێگای گهڕانهوهیدا بۆ میسر) به هاوسهرهکهی وت: (ئێوه لێرهدا بمێننهوه) بهڕاستی من ئاگرێکم بهدی کردووه و دڵم پێی خۆشه، لهوێوه ههواڵێکتان بۆ دههێنم، یان سهلکه بزوتێکتان بۆ دههێنم، بۆ ئهوهی خۆتانی پێ گهرم بکهنهوه.
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
جا کاتێک گهیشته لای ئهوهی به ئاگری زانی (بینی نوورو ڕووناکیهکی بێ وێنهیه) بانگی لێکرا: پیرۆزه ئهو کهسهی که لهپاڵ ئاگرهکهدایه و ئهو فریشتانهش که لهجێی ئاگره تایبهتیهکهدا ههن، پاکی و بێگهردی بۆ خوایه، که پهروهردگاری ههموو جیهانیانه.
يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ
ئهی موسا ئهو کهسهی قسهت بۆ دهکات ئهوه بهڕاستی منم، ئهو خوایهی که باڵا دهست و دانایه.
وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ
عهساکهت فڕێ بده، جاکاتێک فڕێیدا بینی، وهکو تولهمار بهخێرایی دهجووڵا، موسا ههڵات و پشتی تێکردو ئاوڕی نهدایهوه، (ئهوسا خوای گهوره فهرمووی): ئهی موسا مهترسه، چونکه بهڕاستی پێغهمبهران له لای من ناترسن و بیمیان نیه...