وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ
سولهیمان جێنشینی داودی باوکی بوو، ڕۆژێک وتی: ئهی خهڵکینه ئێمه فێری زمانی باڵنده کراوین و له ههموو شتێکمان پێدراوه، بهڕاستی ئهمه ههر فهزڵ و ڕێزێکی ئاشکرایه (لهلایهن خواوه پێمان بهخشراوه).
وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ
ههرچی سهربازو لهشکری سولهیمان ههبوو له پهری و ئادهمیزاد و باڵنده کۆکرانهوه و نمایشیان کرد به ڕیزو ڕێک و پێکی ههموویان بهسهرهتاو کۆتاییان یهکیان گرت.
حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةٞ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
ههتا گهیشته دۆڵی مێرووله، مێرووله مێچکهیهک (هاواری کرد و) وتی: ئههای مێروولهینه، بچنه ماڵ و کون و کهلهبهرهکانتانهوه نهوهکو سولهیمان و سهربازانی پێشێلتان بکهن، لهکاتێکدا ههستتان پێناکهن.
فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
سولهیمان (که گوێی له هاواری مێروولهکه بوو) زهردهخهنه گرتی و پێکهنی به هاوارو قسهکهی، بۆیه وتی: پهروهردگارا، یارمهتیم بده دڵ و دهروون و ڕۆح وگیانم کۆبکهرهوه، تا سوپاسگوزاری نازو نیعمهتهکانت بم که بهسهر من و دایک وباوکمدا ڕژاندووته، ههروهها کۆمهکیم بکه تا کاروکردهوهی چاکه ئهنجام بدهم که تۆ پێی ڕازیی بیت و به ڕهحمهت و میهرهبانی خۆت بمخهره ڕیزی بهنده چاکهکانتهوه.