وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدِۭۚ بَلۡ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ كَٰفِرُونَ
(لهگهڵ ئهو ههموو بهڵگه بههێزانهدا) خوانهناسان دهیانوت: ئایه ئهگهر مردین و بزر بووین له توێی خاکی زهویدا، ئایا جارێکی تر سهرلهنوێ دروست دهکرێینهوه؟! نهخێر ون نابن! بهڵکو ئهوانه (ههر قسهی بهتاڵ و پڕوپوچ دهکهن ئهگینا له بنهڕهتدا به ئاماده بوونی بهردهم بارهگای پهروهردگاریان) بێ باوهڕن...
۞قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ
جا پێیان بڵێ: فریشتهی گیان کێشان که کاری گیان کێشانتانی پێ سپێردراوه دهتانمرێنێت، لهوهودوا بۆلای پهروهردگارتان دهبرێنهوه.
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ
ئهگهر دهتبینی کاتێك ئهو تاوانبارانه (که باوهڕیان بهزیندوو بوونهوه نهبوو) خهجاڵهت و سهرشۆڕن لهبهردهم دادگای خواییدا، دهڵێن: پهروهردگارا ئهوه ئیتر بهچاوی خۆمان بینیمان، به گوێی خۆمان بیستمان ئهوهی بڕوامان پێی نهبوو، ئێستهش ئێمه بگێڕهوه بۆ دنیا مهرج بێت ههر کارو کردهوهی چاکه ئهنجام بدهین، ئێمه ئێسته تهواو دڵنیاین..!!
وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ
بێگومان ئهگهر بمانوویستایه ههموو کهسێکمان هیدایهت و ڕێنموویی دهکرد (بهناچاری و بهبێ ویستی خۆیان)، بهڵام بڕیاری من ئهوهیه (که ئادهمیزاد و پهریهکان سهربهست و سهرپشك و ئازاد بکهم، سهرئهنجامیش) ههر دۆزهخ پڕ دهکهم له پهریهکان و له خهڵکی تێکرا، (لهوانهی بڕوایان به خواو پێغهمبهرهکانی نهبوو).