صَقَعَ - [ص ق ع]. (ف: ثلا. لازم). صَقَعَ، يَصْقَعُ، مص. صَقِيعٌ، صُقَاعٌ. "صَقَعَ الدِّيكُ": صاحَ، صَوَّتَ.
صَقَعَ - [ص ق ع]. (ف: ثلا. لازم). صَقَعَ، يَصْقَعُ، مص. صَقِيعٌ، صُقَاعٌ. "صَقَعَ الدِّيكُ": صاحَ، صَوَّتَ.