77.  Ҳамоно касоне, ки ба ивази паймони Аллоҳ, (1) ва савгандҳои дурӯғини худ баҳои андакеро аз моли дунё меситонанд, дар охират насибае надоранд ва Аллоҳ дар рӯзи қиёмат на ба онон сухан мегӯяд, ки хурсандашон кунад ва на ба онон менигарад ба чашми раҳмат ва на ононро аз гуноҳ покиза месозад. Ва барояшон азобе дардовар аст.
____________________
1. Яъне, аз пайравии Муҳаммад садлаллоху алайҳи ва саллам ва зикри сифати ӯ ва баёни амраш. Тафсири Ибни Касир 2\62


الصفحة التالية
Icon