كٓهيعٓصٓ
سهرنجی سهرهتای سورهتی (البقرة) بده.
ذِكۡرُ رَحۡمَتِ رَبِّكَ عَبۡدَهُۥ زَكَرِيَّآ
(ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه و سلم)، ئهم باسه) باسی ڕهحمهتی پهروهردگارته، دهربارهی بهندهی خۆی زهکهریا.
إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ نِدَآءً خَفِيّٗا
کاتێک له (پهرستگای خۆیدا) هانا و هاواری برد بۆ پهروهردگاری بهپهنهانی.
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ مِنِّي وَٱشۡتَعَلَ ٱلرَّأۡسُ شَيۡبٗا وَلَمۡ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيّٗا
وتی: پهروهردگارا، بهڕاستی من ئێسکهکانم لاواز بوون و قژی سهرم ههر ههمووی سپێتی دایگرتووه، بهڵام من ههرگیز له دوعاو پاڕانهوهم له زاتی تۆ نائومێد نهبووم و (دهستت نهناوه بهڕوومهوه).
وَإِنِّي خِفۡتُ ٱلۡمَوَٰلِيَ مِن وَرَآءِي وَكَانَتِ ٱمۡرَأَتِي عَاقِرٗا فَهَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيّٗا
بهڕاستی من لهوه ترساوهم که خزم و خوێشان عهشرهت دوای مردنم سهگهردان بن، (چونکه کهسێکی وایان تیادا بهدی ناکهم که شایستهی گهیاندنی پهیامهکهت بێت، خۆت دهزانیت) خێزانکهشم منداڵی نابێت، بۆیه داواکارم له لهبهخششی خۆت بههرهوهرم بکه و منداڵێکم پێ ببهخشیت که بتوانێت جێگهی من بگرێتهوه.
يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنۡ ءَالِ يَعۡقُوبَۖ وَٱجۡعَلۡهُ رَبِّ رَضِيّٗا
تا میراتی پێغهمبهرایهتی من و نهوهی یهعقوب وهرربگرێت، ههروهها پهروهردگارا بیکه بهکهسێکی وا، کهتۆش و بهنده چاکهکانیشت لێی ڕازی بن (ئهوهنده چاکهکارو چاکهخوازو دیندار بێت).