حمٓ
سهرنجی سهرهتای سوورهتی (الشوری) بده
وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
سوێند بهم قورئانه ڕوون و ئاشکرایه.
إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
بهڕاستی ئێمه له شهوێکی به فهڕو پیرۆزدا (که شهوی قهدره) دامانبهزاندووهته خوارهوه، بێگومان ئێمه ههمیشه بێدارکهرهرهی بهندهکانمانین.
فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ
لهو شهوهدا ههموو کارو کردهوه و بهرنامهیهکی پڕ له حیکمهت و دانایی له یهك جیا دهکرێتهوه.
أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
ئهمهش فهرمان و بڕیارێکه لهلایهن ئێمهوه، بێگومان ئێمهیش پێغهمبهران دهنێرین.
رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
ڕهوانه کردنی ئهم قورئانه، ڕهحمهتی پهروهردگاری تۆیه بۆ ئادهمیزاد، تا له سهرگهردانی ڕزگاری ببێت، بهڕاستی ههر ئهویشه که بیسهرو زانایه به ههموو شتێك.
رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
ئهو زاته که پهروهردگاری ئاسمانهکان و زهوی و ههموو ئهو شتانهی که له نێوانیاندایه، ئهگهر ئێوه دڵنیان و باوهڕتان ههیه.