سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ
داواکارێك پرسیاری کرد دهربارهی سزایهك که ههر پێش دێت...
لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ
جا ئهو سزایه؛ یهخهی ههموو بێ باوهڕان دهگرێت و هیچ هێزێك ناتوانێت پهنایان بدات و لێیان دوور بخاتهوه.
مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ
ئهو سزاو تۆڵهیه لهلایهن خوای خاوهنی گهورهیی و پلهو پایهو جێ بهرزهکان.
تَعۡرُجُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥ خَمۡسِينَ أَلۡفَ سَنَةٖ
فریشتهکان و جوبرهئیل بهرز دهبنهوه بۆ لای پهروهردگار لهڕۆژێکدا که ماوهکهی پهنجا ههزار ساڵه (بهحسابی ئادهمیزاد) یاخود مهبهست درێژی ڕۆژی قیامهته که پهنجا ههزار ساڵ دهخایهنێت به نیسبهت خوانهناسانهوه.
فَٱصۡبِرۡ صَبۡرٗا جَمِيلًا
کهواته خۆگرو ئارامگربه به شێوهیهکی جوان و چاك (له بهرامبهر ههڵوێستی نادروستی خوا نهناسانهوه).
إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا
بهڕاستی ئهو بێ باوهڕانه، قیامهت بهدوور دهبینن، بهدووری دهزانن.
وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا
ئێمهش، زۆر بهنزیکی دهزانین (چونکه خوا خۆی بهدیهێنهری کاته).