وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ
هاوارو ئاهو ناڵه بۆ تهرازووبازهکان، بۆ ئهوانهی که لهکێشان و پێواندا لهکڕین و فرۆشتندا تهرازوو بازی و فێڵ دهکهن (یان له ههڵسهنگاندنی خهڵکیدا ڕاست ناڵێن).
ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ
ئهوانهی کاتێك شت له خهڵکی دهکڕن به تهواوی، به زیادهوه ڵێیان وهردهگرن.
وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ
بهڵام کاتێك شتیان بۆ دهپێون یان دهکێشن لێی دهدزنهوه و کهمیان دهدهنێ و فێڵیان لێدهکهن.
أَلَا يَظُنُّ أُوْلَـٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ
ئایا ئهوانه گومان نابهن که بهڕاستی زیندوو دهکرێنهوه (تا سهرئهنجامی خیانهت و فێڵیان وهربگرن).
لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ
بۆ ڕۆژێکی زۆر سامناک و ترسناک و گهوره.
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
ئهو ڕۆژهی که ههموو خهڵکی به پێوه دهوهستن لهبهردهم دهسهڵاتی پهروهردگاری جیهانیاندا.
كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ
واز بهێنن له تهرازووبازی، چونکه بهڕاستی نامهی کردهوهی تاوانباران له (سجین) دایه.