ﯼ
                    surah.translation
            .
            
    
                                    من تأليف: 
                                            فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
                                                            .
                                                
            ﰡ
                                                                                                                
                                    ﮢﮣ
                                    ﰀ
                                                                        
                    سوگند به فرشتگانی که جان [کافران] را به شدت بیرون میکشند.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮥﮦ
                                    ﰁ
                                                                        
                    و سوگند به فرشتگانی که جان [مؤمنان] را به نرمی و آسانی میگیرند.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮨﮩ
                                    ﰂ
                                                                        
                    و سوگند به فرشتگانی که [به امرِ الله، از آسمان به سوی زمین] شناورند.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮫﮬ
                                    ﰃ
                                                                        
                    و سوگند به فرشتگانی که [در اجرای اوامر الهی] بر یکدیگر سبقت میگیرند.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮮﮯ
                                    ﰄ
                                                                        
                    و سوگند به فرشتگانی [که به امر الهی] کارها را تدبیر میکنند.
                                                                        روزی که [پس از اولین دمیدن در صور] زمین [و کوهها و همه چیز] به لرزه درآید
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﯖﯗ
                                    ﰆ
                                                                        
                    [و] در پی آن، [دمیدن دوم حشر] بیاید،
                                                                        در آن روز، دلهایی سخت مضطرب [و ترسان] هستند.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﯝﯞ
                                    ﰈ
                                                                        
                    و چشمهای آنان [از ترس و شرمساری] فرو افتاده است.
                                                                        [کافران در دنیا] میگفتند: «آیا ما [پس از مرگ، دوباره] به حال اول خود بازگردانده میشویم؟
                                                                        آیا هنگامی که استخوانهایی پوسیده شدیم [و به خاک تبدیل گشتیم، باز هم زنده میشویم]»؟
                                                                        میگفتند: «[اگر چنین وعدهای درست باشد،] آنگاه آن بازگشتی زیانبار است».
                                                                        آن [بازگشت،] تنها با یک بانگِ مهیب است.
                                                                        و ناگهان همگی بر عرصۀ زمین [محشر] ظاهر میشوند.
                                                                        [ای پیامبر،] آیا داستان موسی به تو رسیده است؟
                                                                        آنگاه که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طُوی» ندا داد [و فرمود:]
                                                                        «به سوی فرعون برو که او طغیان کرده است،
                                                                        و به او بگو: «آیا میخواهی [از کفر و گناه] پاک شوی؟
                                                                        و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا [از او] بترسی [و فرمانبردار شوی]؟
                                                                        پس [موسی] معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﭧﭨ
                                    ﰔ
                                                                        
                    اما او تکذیب و سرکشی کرد.
                                                                        سپس پشت کرد و به کوشش و تلاش [علیه او] پرداخت.
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﭮﭯ
                                    ﰖ
                                                                        
                    آنگاه [قومش را] جمع کرد و ندا داد
                                                                        و گفت: «من پروردگارِ برتر شما هستم».
                                                                        الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.
                                                                        بیگمان، در این [واقعه،] برای هر کس که [از الله] میترسد، عبرتی است.
                                                                        آیا آفرینش شما [بعد از مرگ] سختتر است یا آسمانی که [الله] آن را بنا کرد؟
                                                                        سقف آن را بر افراشت و به آن شکل و نظم داد،
                                                                        و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید،
                                                                        و زمین را بعد از آن گسترانید،
                                                                        و از آن، آب [چشمهها و چاهها و] چراگاهش را بیرون آورد،
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮞﮟ
                                    ﰟ
                                                                        
                    و کوهها را محکم و استوار [بر روی زمین] قرار داد.
                                                                        [همۀ اینها] برای بهرهگیری شما و چهارپایانتان است.
                                                                        هنگامی که [آن] حادثۀ بزرگ [قیامت] فرا رسد،
                                                                        در آن روز، انسان [تمام اعمال و] تلاشهای خود را به یاد میآورد.
                                                                        و جهنم برای هر بینندهای آشکار میشود.
                                                                        اما آن کس که طغیان [و سرکشی] کرده باشد
                                                                        و زندگی دنیا را [بر آخرت] ترجیح داده باشد،
                                                                        بیتردید، جهنم جایگاه اوست.
                                                                        و اما کسی که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده و نفس را از هوی [و هوس] بازداشته باشد،
                                                                        قطعاً بهشت جایگاه اوست.
                                                                        [ای پیامبر،] دربارۀ قیامت از تو میپرسند که در چه زمانی واقع میشود؟
                                                                        تو را با یادآوری این سخن چه کار است؟
                                                                        [سرانجام و] منتهای [علمِ] آن، نزد پروردگار توست.
                                                                        تو فقط بیمدهندۀ کسانی هستی که از آن [= قیامت] میترسند.
                                                                        روزی که [کافران قیامت را] ببیند، [چنین احساس میکنند که] گویی [در دنیا] جز یک شامگاه یا بامداد به سر نبردهاند.