surah.translation .
من تأليف: حسن ناهي .

Betohem në Ditën e Kiametit!
Betohem në shpirtin qortues!
A mendon njeriu se nuk do të mund t’i mbledhim eshtrat e tij?!
Po, si jo! Ne jemi të Zotë t’ia ribëjmë bashkë me përsosmëri edhe majat e gishtave të tij.
Por njeriu dëshiron të gabojë sa të jetë gjallë
dhe pyet: “Kur do të jetë Dita e Kiametit?”
Por, kur sytë t’i verbohen
dhe të zihet Hëna
dhe Dielli e Hëna të bashkohen,
atë ditë njeriu do të thotë: “Ku të iki?”
Askund! S’ka strehë!
Atë ditë, streha është te Zoti yt.
Atë ditë, njeriu do të vihet në dijeni për veprat që ka bërë dhe për ato që ka lënë pa bërë.
Po, vërtet që njeriu do të dëshmojë kundër vetvetes,
edhe sikur të paraqesë shfajësimet e veta.
Mos nxito (o Muhamed) në leximin e Kuranit me gjuhën tënde![382]
____________________
[382] Në fillimet e Shpalljes Hyjnore, Profeti (a.s.) ishte shumë i shqetësuar se nuk do të mbante dot mend atë që i përcillte Xhebraili (a.s.). Për këtë arsye, ai nxitonte të recitonte menjëherë pas tij pjesët e shpallura, duke humbur përqendrimin për pjesët që do t’i shpalleshin akoma.
Ne e kemi për detyrë t’i mbledhim pjesët e tij e ta lexojmë atë.
Dhe, kur ta lexojmë atë, ti përcille leximin e tij!
Pastaj, e kemi Ne për detyrë ta shpjegojmë.
Por ju doni këtë jetë (kalimtare)
e për jetën tjetër nuk kujtoheni!
Atë ditë, disa fytyra do të shkëlqejnë
dhe Zotin e tyre do të shohin.
Kurse disa fytyra, atë ditë, do të jenë të zymta,
duke e ditur se do të pësojnë një fatkeqësi, që të thyen në mes.
Por, kur shpirti të vijë në grykë
e të thërrasin “A ka shërues”,
atëherë, ai (që po vdes) do të bindet se ky është çasti i ndarjes
dhe këmbët do të ngrijnë[383].
____________________
[383] Fjalë për fjalë: “Kur këmba të bashkohet me këmbën”, d.m.th. ashpërsia e çastit të vdekjes me ashpërsinë e asaj që vjen më pas.
Atë ditë, ai do të sillet te Zoti yt.
Ai as nuk besoi dhe as nuk u fal,
por e mohoi të vërtetën dhe ia ktheu kurrizin,
e pastaj shkoi te njerëzit e vet, duke u krenuar.
Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Sërish: Mjerë për ty! Mjerë për ty!
Vallë, a mendon njeriu se do të mbetet pa përgjegjshmëri?
A s’ka qenë një pikë fare që derdhej,
pastaj u bë droçkë gjaku e më pas Allahu e krijoi dhe i dha formë e përmasa të caktuara,
e prej tij bëri çiftin: mashkullin e femrën?!
Vallë, Ai Krijues, a nuk ka fuqi që t’i ngjallë të vdekurit?!