surah.translation .


Elif Lâm Râ. Këto janë ajetet e Librit, të Kur’anit të qartë!

Shpeshherë mohuesit do të dëshironin që të ishin muslimanë.

Lëri ata që të hanë dhe le të kënaqen, dhe lë t’i mashtrojë shpresa; ata do ta dinë (fundin)!

Na nuk i kemi zhdukur banorët e asnjë vendi, për pa ardhur koha e caktuar,

asnjë popull nuk mund as ta shpejtojë as ta ngadalësojë (caktimin Tonë për të).

Ata thanë: “O ti, që të është shpallë Kur’ani, ti je, me të vërtetë, i marrë!

Të na sillshe engjëjt, nëse je i drejtë?”

Na i dërgojmë engjëjt vetëm me të Vërtetën (me dënim të premtuar), dhe atëherë nuk u jepet afat për të pritur (por dënimi merr fund).

Na, me të vërtetë, kemi shpallë Kur’anin dhe, Na, me të vërtetë, do ta ruajmë atë (origjinalitetin e tij).

Na, me të vërtetë, u kemi dërguar pejgamberë edh para teje, - grupeve (popujve) të mëparshëm,

dhe asnjë pejgamber nuk ka ardhur e që ata të mos talleshin me të.

Ja, kështu Na, fusim (talljen) në zemrat e mëkatarëve,

ata nuk e besojnë atë (profetin Muhammed), e madje, ka kaluar ligji (mbi dënimin) e popujve të kaluar (për tallje me pejgamberët).

Sikur Ne ta hapnim një derë të qiellit dhe ata të ngjiteshin nëpër të,

do të thonin (ata): “Sytë na kanë qenë të mjegulluar, na jemi popull i magjepsur!”

Na kemi krijuar hyllësi në qiej dhe i kemi zbukuruar ato për shikuesin,

dhe i kemi ruajtur nga çdo djall i mallkuar;

përpos atij që vjedh të dëgjuarën, e arrinë atë një flakë e dukshme.

Dhe Tokën e kemi shtrirë dhe nëpër të kemi shpërndarë male të forta, dhe kemi bërë që në të, të zhvillohet çdo gjë në masa proporcionale,

dhe kemi bërë për ju në të (Tokë) sendet që u japin gjallëri dhe për ata që nuk i mbani (furnizoni) ju.

Nuk ekziston asnjë send, e që të mos gjendet ajo në thesarin Tonë, e nga ajo Na japim vetëm aq sa është e nevojshme.

Na dërgojmë erërat për të frytnuar, e zbresim shiun nga qielli e ju kemi furnizuar me ujë – dhe depot e tij (ujit) nuk gjenden tek ju.

Dhe, me të vërtetë, Na japim gjëllëri dhe vdekje, dhe vetëm Na jemi trashëgimtar (të përhershëm),

dhe vetëm Na dimë për ata që kanë qenë para jush, dhe vetëm Na dimë për ata që do të vijnë pas jush,

dhe, me të vërtetë, Zoti yt, do t’i tubojë; Ai, me të vërtetë, është i Plotëdijshëm dhe i Gjithëdijshëm.

Na kemi krijuar njeriun prej një balte të fortë – të zezë, së cilës i është dhënë forma,

kurse xhindet i kemi krijuar që më parë nga zjarri i flakët.

(Kujtoje) kur Zoti yt u tha engjëjve: “Unë do ta krijojë njeriun nga balta e zezë e fortë, e ndryshueshme (e figuruar),

e kur t’ia jap formën dhe i jap shpirtin (e bëhet i gjallë), ju bëni sexhde atij!”

Të gjithë engjëjt, bashkarisht, i bën sexhde atij,

përveç Iblisit. Ai refuzoi t’u bashkohet atyre që bënin sexhde.

(Perëndia) tha: “O Iblis, ç’pate ti që nuk u bëre me ata që bënë sexhde?”

(Iblisi) tha: “Nuk jam unë ai që t’i bëjë sexhde një njeriu të cilin Ti e ke krijuar nga balta e zezë, e fortë, e ndryshueshme (e figuruar), së cilës i është dhënë forma.

(Perëndia) tha: “Atëherë, dil prej xhennetit, ti, në të vërtetë, je i mallkuar,

dhe le të jetë mallkimi mbi ty deri në Ditën e Kijametit!”

Iblisi tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur do të ringjallen ata (njerëzit)!”

(Zoti) tha: “Ty, me të vërtetë, të është dhënë afat

deri në ditën e kohës së caktuar”.

(Iblisi) tha: “Zoti im, meqë më ke shpie në humbje, unë në Tokë do t’ju zbukuroj atyre sendet dhe të gjithë do t’i shpie në mashtrim,

përveç robërve Tu të sinqertë”.

(Perëndia) tha: “Kjo është rruga ime e drejtë.

Ti, me të vërtetë, nuk ke kurrfarë pushteti ndaj robërve të Mi, përveç atyre të humburve, që të pasojnë ty”.

Dhe, me të vërtetë, xhehennemi është vendbanimi i tyre i premtuar, për të gjithë:

ai i ka shtatë dyer, e për çdo derë ka pjesë të caktuar”.

Me të vërtetë, ata që ruhen nga mëkatet, do të gjenden në kopshtet e xhennetit pranë burimeve.

(Ju thuhet): “Hyni në to me përshëndetje dhe të siguruar (prej frikës)”.

Dhe, Ne, do ta shporrim urrejtjen nga zemrat e tyre (që kanë pasur më parë), ata do të rrinë ulur si vëllezër në kanape (kolltuqe) – njëri përballë tjetrit,

aty, nuk do t’i gërget lodhja, ata prej atyhit kurrë nuk do të dëbohen.

Lajmëroji robërit e Mi (o Muhammed!) se Unë, me të vërtetë, jam Ai që falë dhe mëshiroj,

e që dënimi Im (për të këqinjtë), është me të vërtetë, dënim i dhembshëm!

Dhe lajmëroji për mysafirët e Ibrahimit,

kur, hynë tek ai dhe thanë: “Selam!” (Ibrahimi) tha: “Na po frikohemi nga Ju”.

Ata thanë: “Mos u friko se na po të sihariqojmë ty me një djalë të dijshëm”.

(Ibrahimi) tha: “A mos vallë do të më sihariqoni, tani, kur më ka goditur pleqëria? Me çka do të më sihariqoni mua?”

Ata thanë: “Na do të sihariqojmë ty me një të Vërtetë që do të realizohet, e mos u bën shpresëhumbur!”

(Ibrahimi) tha: “Kush mund ta humbë shpresën nga mëshira e Zotit të vet, përpos atyre që janë të humbur” –

dhe pyeti (Ibrahimi): “E, çfarë është qëllimi juaj, o të dërguar?”

(Ata) thanë: “Na jemi dërguar te një popull mëkatarë, -

përpos familjes së Lutit (që nuk janë mëkatarë). Na do t’i shpëtojmë të gjithë ata (anëtarët e familjes së Lutit) –

përveç gruas së tij; për atë, Na kemi caktuar dënim, të cilin do ta shiojë ajo”.

Dhe, kur të dërguarit erdhën te Luti,

(Luti) tha: “Ju, me të vërtetë, jeni njerz të panjohur!”

Ata thanë: “Jo, na të kemi sjellur atë, në të cilën ata (mohuesit nga populli yt) dyshojnë,

të sjellim atë që do të ngjajë me siguri, e ne, me të vërtetë, jemi të sinqertë.

Udhëto ti me familjen tënde, në një kohë të natës, e shko ti pas tyre, e askush prej jush të mos shikojë prapa, por vazhdoni në drejtim të urdhëruar!”

Dhe Ne, ia kemi shpallur atij, atë që do të ngjajë: që ata të gjithë – deri në të mbramin, do të zhduken, në agim.

Dhe, erdhën të gëzueshëm banorët e qytetit.

(Luti) tha: “Këta janë mysafirët e mi, andaj mos më turpëroni,

dhe druajuni Perëndisë, dhe mos më poshtëroni mua!”

Ata (populli i Lutit) thanë: “A nuk të kemi ndaluar na ty, që të pranosh mysafirë?”

(Luti) tha: “Ja këto vajzat e (popullit) tim! Nëse doni të bëni çka synoni, (martohuni me to).

(O Muhammed!) Pasha jetën tënde, me të vërtetë, ata janë déjur në iluzionet e veta.

Dhe, ata i kaplojë një zë i tmerrshëm kur lindir Dielli,

dhe Ne, kemi bërë që, ajo që gjendej lartë – të bie poshtë, duke lëshuar në ta si shi gurësh prej dheut të pjekur, -

Këto, me të vërtetë, janë argumente për ata që vëzhgojnë me kujdes,

me të vërtetë, ato (qytete) janë në rrugë, kur gjenden edhe tani.

Kjo, me të vërtetë, është dokument për besimtarët.

Por, edhe banorët e Ejkes kanë qenë zullumqarë,

andaj, i kemi ndëshkuar, dhe që të dy janë në rrugë – të dukshme.

Edhe banorët e Hixhrës, pejgamberët i konsideruan për gënjeshtarë.

Dhe Ne, u patëm dhënë atyre dokumentet Tona, por ata shmangeshin prej tyre.

Ata gëdhendnin shtëpia me gurë-malesh, duke besuar se nuk do t’i gjejë asgjë,

andaj, edhe ata në agim i goditi zë i tmerrshëm

dhe nuk patën farë dobie nga ajo që patën ndërtuar (banesat)

Na kemi krijuar qiejt dhe Tokën dhe atë që gjendet në mes tyre – në mënyrë të mrekullueshme. Me të vërtetë, do të vie Kijameti, andaj sillu ti (o Muhammed) me sjellje të bukura (zemërgjerësi),

me të vërtetë, Zoti yt është i vetmi Krijues dhe i Gjithëdijshëm. –

Na të kemi shpallë ty shtatë ajete, që përsëriten dhe Kur’anin e madhërueshëm. –

Mos i drejto sytë e tu kah ato kënaqësi që Na ua kemi dhënë disave prej tyre dhe mos u hidhëro për ta (në mos besofshin). E, ndaj besimtarëve bëhu i butë

dhe thuaj: “Unë, në të vërtetë, jam vetëm paralajmërues i qartë!” –

(Ashtu u kemi dërguar cënim) atyre, të cilët e kanë ndarë Librin,

e të cilët e kanë ndarë Kur’anin pjesë-pjesë (diçka kanë besuar e diçka jo).

Dhe, kështu, pasha Zotin tënd, Na me të vërtetë, do t’i pyesim ata të gjithë,

për atë që kanë punuar!

Ti haptazi prediko atë që të është urdhëruar dhe shmangiu idhujtarëve,

Na të mjaftojmë ty, kundër atyre që të tallin (ty),

të cilët përveç Perëndisë, marrin edhe zot tjetër, dhe do ta dinë ata mirë (fundin)!

Na e dimë mirë, që ty të ngushtohet zemra, për atë që thonë ata,

andaj, madhëroje dhe falenderoje Zotin tënd dhe bëhu prej atyre që falin namazin!

Dhe, adhuroje Zotin tënd përderisa të arrijë gjendja e sigurtë (vdekja)!