ﰀ
                    surah.translation
            .
            
    
                                    من تأليف: 
                                            فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
                                                            .
                                                
            ﰡ
                                                                                                                
                                    ﯖﯗ
                                    ﰀ
                                                                        
                    وای بر کمفروشان!
                                                                        کسانی که چون [برای خود] از مردم پیمانه میکنند، حق خود را کامل میگیرند،
                                                                        و هنگامی که [میخواهند] برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم میگذارند.
                                                                        آیا آنها گمان نمیکنند که [قیامت فرا میرسد و از قبرها] برانگیخته میشوند،
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﭑﭒ
                                    ﰄ
                                                                        
                    در روزی بزرگ؟
                                                                        [همان] روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان میایستند.
                                                                        هرگز چنین نیست [که کافران پنداشتهاند]! به راستی که نامۀ [اعمال] بدکاران در سِجّین است.
                                                                        و تو چه دانی که سِجّین چیست؟
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﭦﭧ
                                    ﰈ
                                                                        
                    کتابی است که [اعمال بدکاران در آن] نوشته شده است.
                                                                        در آن روز، وای بر تکذیبکنندگان!
                                                                        همان کسانی که روز جزا را [انکار و] تکذیب میکنند؛
                                                                        و جز ستمکارانِ گنهکار، [کسی] آن [روز] را تکذیب نمیکند.
                                                                        هنگامی که آیات ما بر او تلاوت میشود، میگوید: «[این] افسانههای گذشتگان است».
                                                                        هرگز چنین نیست [که آنها گمان میکنند]؛ بلکه [به سبب] آنچه کردهاند، بر دلهایشان زنگار بسته است.
                                                                        هرگز چنین نیست [که آنها میپندارند]. بیگمان، آنان در آن روز از [دیدار] پروردگارشان محرومند.
                                                                        و [بعد از حساب،] مسلماً وارد دوزخ میشوند.
                                                                        آنگاه به آنان گفته میشود: «این [آتش،] همان چیزی است که آن را تکذیب میکردید».
                                                                        هرگز چنین نیست [که آنها میپندارند]؛ بیگمان، نامۀ [اعمال] نیکوکاران در «عِلّیین» است.
                                                                        و تو چه دانی که «عِلّیین» چیست؟
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮭﮮ
                                    ﰓ
                                                                        
                    کتابی است که [اعمال نیکوکاران در آن] نوشته شده است،
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮰﮱ
                                    ﰔ
                                                                        
                    که مقرّبان [درگاه الهی] بر آن حاضر میشوند [و گواهی میدهند].
                                                                        همانا نیکوکاران در نعمت[های بهشت] هستند.
                                                                        بر تختها [تکیه زده و] مینگرند.
                                                                        خرمی و نشاطِ نعمت را در چهرههایشان [می بینی و] میشناسی.
                                                                        آنها از شراب نابِ مُهرشده، [نوشانیده و] سیراب میشوند.
                                                                        مُهری که بر آن نهاده شده، از مُشک است، و مشتاقان [رحمت]، در این [شراب و دیگر نعمتهای بهشتی] باید بر یکدیگر پیشی گیرند.
                                                                        و آمیزهاش از تسنیم است؛
                                                                        [همان] چشمهای که مقربان [درگاه الهی] از آن مینوشند.
                                                                        همانا کسانی که جرم و گناه کردند، پیوسته [در دنیا] بر کسانی که ایمان آورده بودند میخندیدند.
                                                                        و هر گاه [مؤمنان] از کنارشان میگذشتند، با چشم و ابرو به هم اشاره میکردند [و آنان را به سُخره میگرفتند]؛
                                                                        و چون به سوی خانوادۀ خود بازمیگشتند، [به خاطر تمسخرِ مؤمنان] شادمان و خندان بودند؛
                                                                        و هنگامی که مؤمنان را میدیدند میگفتند: «بیگمان، اینان گمراهانند»؛
                                                                        در حالی که آنان برای مراقبت [و نگهبانی،] بر مؤمنان فرستاده نشده بودند.
                                                                        ولی امروز کسانی که ایمان آوردهاند، به کافران میخندند.
                                                                        بر تختهای [آراسته نشسته و به نعمتهای الهی] مینگرند.
                                                                        آیا کافران [با چشیدن عذاب،] جزای آنچه را که میکردند دریافت نمودهاند؟