ﯸ
                    surah.translation
            .
            
    
                                    من تأليف: 
                                            زكريا عبدالسلام
                                                            .
                                                
            ﰡ
75-1 زه د قیامت په ورځې باندې قسم خورم
                                                                        75-2 او زه په ډېر ملامت كوونكي نفس باندې قسم خورم
                                                                        75-3 ایا (كافر) انسان دا ګمان كوي چې مونږ به د ده هډوكي له سره راجمع نه كړو
                                                                        75-4 ولې نه! (جمع به يې كړو)، په داسې حال كې چې مونږ په دې قادر یو چې د ده (هډوكي او) د ګوتو بندونه (هم) برابر كړو
                                                                        75-5 بلكې (كافر) انسان اراده لري چې په خپله مخه (راتلونكې زمانه) كې هم نافرماني وكړي
                                                                        75-6 دى تپوس كوي چې د قیامت ورځ به كله وي؟
                                                                        75-7 نو كله چې سترګې خړې (سپینې) شي
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮰﮱ
                                    ﰇ
                                                                        
                    75-8 او سپوږمۍ توره (بې رڼا) شي
                                                                        75-9 او لمر او سپوږمۍ سره جمع كړى شي
                                                                        75-10 نو (كافر) انسان به په دغه وخت كې وايي: د تېښتې ځاى چېرته دى؟
                                                                        75-11 هیڅكله داسې نه ده، هېڅ پناه ځاى نشته
                                                                        75-12 په دغې ورځ كې ځاى د قرار ستا د رب په طرف دى
                                                                        75-13 په دغې ورځ كې به انسان په هغه څه خبر كړى شي چې ده مخكې لېږلي دي او وروسته يې پرېښي دي
                                                                        75-14 بلكې انسان په خپل ځان باندې ښه دلیل دى
                                                                        75-15 اګر كه دى خپل عذرونه وړاندې كړي
                                                                        75-16 (اى نبي!) ته خپله ژبه په دې (قرآن) سره مه خوځوه، د دې لپاره چې ته دا په تُندۍ سره حاصل كړې
                                                                        75-17 بېشكه پر مونږ باندې د ده جمع كول او د ده لوستل دي
                                                                        75-18 نو كله چې مونږ دى ولولو، نو ته د ده د لوستلو پیروي كوه
                                                                        75-19 بیا یقینًا زمونږ په ذمه د ده بیانول دي
                                                                        75-20 هیڅكله داسې نه ده بلكې تاسو تادي كوونكې (زر تېرېدونكې فاني كېدونكې دنیا) خوښوئ
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﭖﭗ
                                    ﰔ
                                                                        
                    75-21 او تاسو اخرت پرېږدئ
                                                                        75-22 په دغې ورځ كې به څه مخونه تازه روښانه وي
                                                                        75-23 خپل رب ته به كتونكي وي
                                                                        75-24 او په دغې ورځ كې به څه مخونه سخت تریو (او سپېره) وي
                                                                        75-25 یقین به كوي چې له دوى سره به مَلا ماتوونكى عمل وشي
                                                                        75-26 داسې نه ده كله چې ساه د ستوني هډوكي ته ورسېږي
                                                                        75-27 او وبه ویل شي: څوك دى دم كوونكى؟
                                                                        75-28 او دى به یقین وكړي چې بېشكه دغه (وخت د) بېلتون دى
                                                                        75-29 او یوه پنډۍ به له بلې پنډۍ تاوېږي
                                                                        75-30 ستا د رب په لوري به دغې ورځ كې ورتله دي
                                                                        75-31 پس ده نه تصدیق وكړ او نه يې لمونځ وكړ
                                                                        75-32 او لېكن دروغ يې وګاڼه (قرآن) او مخ يې وګرځاوه
                                                                        75-33 بیا خپل اهل ته لاړ، په داسې حال كې چې تكبر يې كاوه
                                                                        75-34 تا ته دې هلاكت (او افسوس) وي، پس هلاكت دې وي
                                                                        75-35 بیا دې تا لپاره هلاكت وي، نو هلاكت دې وي
                                                                        75-36 ایا(كافر) انسان ګمان كوي چې دى به مهمل (او بې كاره) پرېښودل شي
                                                                        75-37 ایا دغه (انسان) د هغې منۍ یو څاڅكى نه و چې تویولى شي
                                                                        75-38 بیا دى د وینې یوه ټوټه وه، نو دغه (الله دى) پیدا كړ، پس برابر يې كړ
                                                                        75-39 نو له دغې (منۍ) نه يې دوه قسمه پیدا كړل (یعنې) سړى او ښځه
                                                                        75-40 ایا دغه (الله) په دې قادر نه دى چې مړي راژوندي كړي؟