ﯗ
surah.translation
.
ﰡ
ﭑ
ﰀ
شورى
حم (حا. میم).
ﭓ
ﰁ
عسق ( عین. سین. قاف).
این گونه خداوند پیروزمند حکیم به سوی تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند, وحی می کند( ).
آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنِ اوست, واو بلند مرتبۀ بزرگ است.
نزدیک است که آسمانها (بخاطر عظمت الهی) بر فراز یکدیگر شکافته (ومتلاشی) شوند, وفرشتگان به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند, وبرای کسانی که در زمین هستند آمرزش می طلبند, آگاه باش, همانا خداوند آمرزندۀ مهربان است.
وکسانی که جز او دوستان (وسرپرستانی) گرفته اند, خداوند بر آنها نگهبان (ومراقب) است, وتو (ای پیامبر) متعهد (ومسئول) بر آنها نیستی.
واین چنین قرآنی عربی به تو وحی کردیم تا «ام القری» (= مکه) وکسانی را که پیرامون آن هستند هشدار دهی, واز روز جمع شدن (= روز قیامت) که در آن شک وتردیدی نیست, بترسانی, (که در آن روز) گروهی در بهشت, وگروهی در آتش سوزانند!
واگر خدا می خواست یقیناً (همه ی) آنها را یک امت قرار می داد, ولیکن هرکس را که بخواهد در رحمتش داخل می کند, وبرای ستمکاران هیج یار ویاوری نیست.
آیا آنها جز او دوستانی (برای خود) بر گزیده اند؟ در حالی که الله فقط کارساز (ودوست حقیقی) است, واوست که مردگان را زنده می کند, واوست که بر هر چیزی تواناست.
ودر هر چیزی که در آن اختلاف کنید, پس حکم (وداوری) آن با الله است, این الله, پروردگار من است. بر او توکل کردم, وبه (سوی) او باز می گردم.
(او) آفرینندۀ آسمانها وزمین است, واز خودتان برای شما همسرانی قرار داد, و(نیز) جفتهایی از چهار پایان (آفرید) شما را بدین (وسیله) افزون می کند, هیچ چیز همانند او نیست, و او شنوای بیناست.
کلید های آسمانها وزمین از آن اوست, روزی هر که را بخواهد گسترش می دهد, و(برای هر کس که بخواهد) تنگ می گیرد, به درستى كه او به همه چیزداناست.
دینی را برای شما تشریع کرد, از همان گونه که به نوح توصیه کرده بود, واز آنچه بر تو وحی کرده ایم, وبه ابراهیم وموسی وعیسی سفارش کرده ایم( ), که دین را بر پا دارید ودر آن فرقه فرقه نشوید, بر مشرکان گران است, آنچه شما آنها را بدان دعوت می کنید. خداوند هر که را بخواهد بر می گزیند, وهر که به سوی او باز گردد, هدایت می کند.
آنها پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم (ودانش) به سراغشان آمد (وکاملاً آگاهی یافتند, آن هم) از روی حسادت در میان خود (بود) واگر فرمانی پیش از این از جانب پروردگارت صادر نشده بود, (که آنها) تا زمانی معین (مهلت) داده است, یقیناً در میان آنها داوری می شد, وبی گمان کسانی که بعد از آنها وارث کتاب شده اند, در بارۀ آن سخت در شک وتردیدند, (ونسبت به آن بد بینند).
پس به این (دین) دعوت کن, وهمانگونه که مأمور شده ای پایداری (واستقامت) ورز, واز هوی وهوسهای آنان پیروی مکن, وبگو: « به هر کتابی که خداوند نازل کرده است, ایمان آورده ام, ومأمورم در میان شما به عدالت رفتار کنم, خداوند پروردگار ما, وپروردگار شماست, (نتیجۀ) اعمال ما از آنِ ما, و(نتیجۀ) اعمال شما از آنٍ شماست, بین ما و شما هیچ جدال (وخصومتی) نیست, خداوند ما و شما را (دریک جا) گرد می آورد, وبازگشت (همه) به سوی اوست».
وکسانی که در (بارۀ) خداوند محاجه می کنند, پس از آنکه (فرمان) او پذیرفته شد, دلیلشان نزد پروردگارشان باطل (وبی اساس) است, وخشم (خداوند) بر آنهاست. وعذاب شدیدی برای آنهاست.
خداوند کسی است که کتاب ومیزان را به حق نازل کرد, و تو چه می دانی شاید قیامت نزدیک باشد!
کسانی که به آن ایمان ندارند, در (رسیدن) آن شتاب می کنند, وکسانی که ایمان آورده اند (پیوسته) ازآن بیمناکند, ومی دانند که آن حق است, آگاه باشید, بی گمان کسانی که در (بارۀ) قیامت جدال می کنند, در گمراهی دور ودراز هستند.
خداوند نسبت به بندگانش لطیف (ومهربان) است, هر کس را بخواهد روزی می دهد, واو توانای پیروزمنداست.
کسی که کِشت آخرت را بخواهد, در کشت او (برکت می دهیم, و) می افزاییم, وکسی کشت دنیا را بخواهد, از آن به او می دهیم, و او در آخرت هیچ (نصیب و) بهره ای ندارد.
آیا (مشرکان) معبودانی دارند که بدون اجازۀ خداوند آیینی برای آنها مقرر داشته اند؟! واگر وعدۀ فیصله بخش (سابق, در تأخیر عذابشان) نبود, یقیناً در میان آنها داوری می شد, وبی گمان برای ستمکاران عذابی دردناک است.
(در روز قیامت) ستمکاران را می بینی که از آنچه به دست آورده اند, بیمناکند, و(کیفر) آن به آنها خواهد رسید. وکسانی که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام داده اند در باغهای بهشتند, وهرچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها (مهیا) است. این همان فضل (وبخشش) بزرگ است.
این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام داده اند, به آن مژده می دهد. بگو: «من بر (رساندن) آن هیچ پاداشی از شما در خواست نمی کنم, جز محبت خویشاوندی, (که بجای آورید)»( ). وهرکس که نیکی کند, بر نیکی اش می افزاییم, بی گمان خداوند آمرزندۀ قدر شناس است.
آیا می گویند: «(پیامبر) بر خدا دروغ بسته است؟!» پس اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر می زند, وخداوند باطل را محو می کند, وحق را با سخنان خویش محقق (وپا برجا) می سازد, بی گمان او به راز سینه ها آگاه است.
و او کسی است که از بندگانش توبه می پذیرد, واز بدیها در می گذرد, وآنچه را انجام می دهید می داند( ).
(دعای) کسانی را که ایمان آورده وکارهای شایسته انجام داده اند, اجابت می کند, واز فضل (وکرم) خویش آنان را افزون می دهد, وبرای کافران, عذاب شدیدی است.
واگر خداوند روزی را برای بندگانش فراخ (وگشاده) می گرداند, یقیناً در زمین فساد می کردند, ولکن به اندازه ای که بخواهد نازل می کند, بی گمان او به بندگانش دانای بیناست.
و او کسی است که باران (سودمند) را پس از آنکه نا امید شدند, نازل می کند, ورحمت خود را می گستراند, و اوکارسازٍ ستوده است.
واز نشانه های او آفرینش آسمانها وزمین است, وآنچه از جنبدگان که در آن دو پراکنده است. و او هرگاه بخواهد, بر گرد آوری آنها تواناست.
وهر مصیبتی که به شما رسد, به خاطر کارهایی است که انجام داده اید, و(خداوند) از بسیاری (گناهان) در می گذرد.
وشما هرگز در زمین عاجز کننده نیستید (ونمی توانید از او بگریزید) و شما را غیر از خدا, هیچ یار ویاوری نیست.
واز نشانه های او کشتیهایی است که همچون کوه در دریا روانند.
اگر بخواهد باد را (از حرکت) باز می دارد, پس کشتیها بر پشت آن (دریا) بی حرکت بمانند, بی گمان در این نشانه هایی برای هر صبر کنندۀ شکر گزاری است.
یا (اگر بخواهد) آنها (= سرنشینان کشتی) را به خاطر اعمالشان نابود (وغرق) می سازد, واز بسیاری (گناهان) در می گذرد.
و(تا) کسانی که در آیات ما مجادله می کنند, بدانند که هیچ گریزگاهی ندارند.
پس آنچه به شما داده است, متاع زود گذر زندگی دنیاست, وآنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده اند وبر پروردگارشان توکّل می کنند بهتر وپایدار تراست.
و(همان) کسانی که از گناهان بزرگ( ) وزشتیها اجتناب می کنند, وهنگامی که خشمگین شوند, گذشت می کنند.
و کسانی که (دعوت) پروردگارشان را اجابت کردند, ونماز را بر پا می دارند, وکارهایشان بین آنان به (صورت) مشورت است, واز آنچه به آنها روزی داده ایم. (در راه خدا) انفاق می کنند.
وکسانی که چون ستمی به آنها برسد, انتقام می گیرند.
و جزایی بدی, بدیی است همانند آن, پس هر کس که در گذرد, واصلاح (وآشتی) کند, پاداشش بر خداوند است, بی گمان او ستمکاران را دوست ندارد.
وکسی که پس از ستمی که بر او رفته است, انتقام بگیرد, پس اینانند که هیچ راه (ملامتی) بر آنان نیست.
تنها راه (ملامت) بر کسانی است که به مردم ستم می کنند, ودر زمین به ناحق سرکشی (وستم) می کنند, اینانند که بر ایشان عذابی دردناک است.
وکسی که شکیبایی کند, و در گذرد, بی گمان این از کارهای سترگ (پسندیده) است.
و کسی را که خدا گمراه کند, پس بعد از او برایش هیچ ولی (وکارسازی) نیست, وستمکاران را (روز قیامت) می بینی که چون عذاب (الهی) را مشاهده کنند, می گویند: «آیا هیچ راهی به سوی بازگشت وجود دارد؟!».
وآنها را می بینی که بر آن (= آتش) عرضه می شوند, که از شدت خواری خاشعند, از گوشۀ چشم نیم گشوده, نگاه می کنند, وکسانی که ایمان آورده اند می گویند: «بی گمان زیانکاران کسانی هستند که در روز قیامت خود وخانواده ی خویش را به زیان افکندند». آگاه باشید که ستمکاران در عذابی دایم خواهند بود.
وآنها جز خدا, یا ورانی ندارند, که یاریشان کنند, وکسی را که خدا گمراه سازد, پس برایش هیچ راه (نجاتی) نیست.
(دعوت) پروردگارتان را اجابت کنید, پیش از آنکه روزی فرا رسد که از (جانب) خدا (راه) بازگشتی در آن نیست, در آن روز پناهی نخواهید داشت, وهیچ مدافعی (وراه انکاری) ندارید.
پس (ای پیامبر) اگر (مشرکان اعراض کنند, (نگران نباش), ما تو را نگهبان بر آنها نفرستاده ایم, بر (عهده ی) تو جز تبلیغ (رسالت) نیست, وما چون رحمتی از سوی خود به انسان بچشانیم, به آن شاد می شود, واگر به خاطر کارهایی که انجام داده اند بلایی به آنها برسد, پس (به ناسپاسی می پردازند) بی گمان انسان بسیار نا سپاس است.
فرمانروایی آسمانها وزمین از آن خداست, هر چه را بخواهد می آفریند, به هر کس بخواهد دختر می بخشد, وبه هرکس بخواهد پسر می بخشد.
یا پسر و دختر ـ هر دو ـ با هم می دهد, وهرکس را که بخواهد عقیم می گرداند, بی گمان او دانای قادر است.
و برای هیچ بشری (ممکن) نیست که خدا با او سخن بگوید, مگر با وحی یا از پس پرده یا رسولی بفرستد که به فرمان او (= خداوند) آنچه را بخواهد (به او) وحی کند, بی گمان او بلند مرتبه ی حکیم است.
واین گونه بر تو (ای پیامبر) روحی (= قرآن کریم) را به فرمان خود وحی کردیم, تو (پیش از این) نمی دانستی کتاب وایمان چیست, ولی ما آن را نوری قرار دادیم, با آن هر کس از بندگانمان را که بخواهیم, هدایت می کنیم, ومسلماً تو (ای پیامبر) به راه راست هدایت می کنی.
راه خدایی که آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنٍ اوست, آگاه باشید, که (همه ی) کارها به سوی خدا باز می گردد.