ﯲ
                    ترجمة معاني سورة الحاقة
 باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام
            .
            
    
                                    من تأليف: 
                                            فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
                                                            .
                                                
            ﰡ
                                                                                                                
                                    ﮯ
                                    ﰀ
                                                                        
                    [روزِ] واقعشدنیِ [رستاخیز]
                                                                                                                
                                    ﮱﯓ
                                    ﰁ
                                                                        
                    آن واقعشدنی چیست؟
                                                                        و تو چه دانی آن واقعشدنی چیست [و چگونه است]؟
                                                                        [قوم] ثمود و [قوم] عاد، [قیامتِ] درهمکوبنده را تکذیب کردند.
                                                                        و اما [قوم] ثمود، به بانگِ سهمگین هلاک شدند.
                                                                        و اما [قوم] عاد، با تندبادی سرکش و سرد به هلاکت رسیدند.
                                                                        [الله] هفت شب و هشت روز پیاپی آن [عذاب] را بر آنها مسلط نمود؛ پس [اگر آنجا بودی،] [آن] قوم را [در اثرِ آن تندباد،] مانند تنههای پوسیده و توخالی درختان خرما، بر زمینافتاده [و هلاکشده] میدیدی.
                                                                        آیا کسی از آنها را میبینی که باقی مانده باشد؟
                                                                        و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و [مردم] شهرهای ویران شده [= قوم لوط،] مرتکب گناهان [بزرگ] شدند.
                                                                         آنها از [فرمان] فرستادۀ پروردگارشان سرپیچی کردند، آنگاه [الله] آنان را به عذاب سختی گرفتار کرد.
                                                                        هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را در کشتی سوار کردیم،
                                                                        تا پندی برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.
                                                                        آنگاه که یک بار در صور دمیده شود،
                                                                        و زمین و کوهها از جا کنده شده و یکباره درهمکوبیده [و متلاشی] شوند.
                                                                        در آن روز، واقعۀ [عظیمِ] قیامت به وقوع میپیوندد
                                                                        و آسمان شکافته میشود و در آن روز، سست میگردد [و فرو میریزد].
                                                                        و فرشتگان بر کنارههای آن [= آسمان] قرار میگیرند؛ و آن روز، هشت [فرشته] عرش پروردگارت را بر سرِ خود حمل میکنند.
                                                                        در آن روز، شما [همگی برای حسابرسی، به پیشگاه الله] عرضه میشوید و هیچ چیز از [کارهای] شما پنهان نخواهد ماند.
                                                                        اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست راستش دهند، میگوید: «بیایید نامۀ [اعمال] مرا بخوانید.
                                                                        من یقین داشتم که با حساب [اعمال] خود مواجه خواهم شد».
                                                                        پس او در یک زندگی پسندیده [و رضایتبخش] خواهد بود؛
                                                                        در بهشتی برین
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﮱﯓ
                                    ﰖ
                                                                        
                    که میوههایش [برای چیدن] در دسترس است.
                                                                        [و به آنها گفته میشود: «به [خاطر] آنچه در ایام گذشته پیش فرستادهاید، بخورید و بیاشامید؛ گوارایتان باد».
                                                                        و اما کسی که نامۀ [اعمالش] را به دست چپش دهند، میگوید: «ای کاش هرگز نامه[ی اعمالم] را به من نمیدادند،
                                                                        و نمیدانستم حسابم چیست!
                                                                        ای کاش [با مرگ،] همه چیز تمام میشد [و پایان کار بود]!
                                                                        مال و داراییام مرا بینیاز نکرد [و سودی نبخشید].
                                                                        قدرت و فرمانرواییام [نیز] از [دست] من رفت [و به کلی نابود شد]».
                                                                        
                                                                                                                
                                    ﯼﯽ
                                    ﰝ
                                                                        
                    [به فرشتگان گفته میشود:] «او را بگیرید و در بند و زنجیر کنید.
                                                                        سپس او را به [آتش] دوزخ بیفکنید.
                                                                        آنگاه وی را در زنجیری ببندید که طولش هفتاد ذِراع است.
                                                                        بیگمان، او هرگز به الله بزرگ ایمان نمیآورد،
                                                                        و هرگز [مردم را] بر اطعام بینوا[یان] تشویق نمیکرد.
                                                                        بنابر این، امروز دوست صمیمی [و مهربانی] در اینجا ندارد [که یاریاش کند]،
                                                                        و غذایی جز چرک و خون ندارد؛
                                                                        [غذایی که] جز گناهکاران آن را نمیخورند».
                                                                        سوگند به آنچه میبینید
                                                                        و به آنچه نمیبینید.
                                                                        بیتردید، این [قرآن، سخن الله است که ابلاغش به پیامبر، بر عهدۀ] فرستادهای بزرگوار [=جبرئیل] است.
                                                                        و اینها گفتار شاعری نیست؛ [اما شما کافران] کمتر ایمان میآورید.
                                                                        و [نیز] گفتار کاهنی نیست؛ [اما شما] کمتر پند میگیرید.
                                                                        [این قرآن،] از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است.
                                                                        اگر [پیامبر] سخنانی [به دروغ] بر ما میبست،
                                                                        مسلّماً ما دست راست او را میگرفتیم،
                                                                        سپس [شاه]رگِ قلبش را قطع میکردیم،
                                                                        و هیچیک از شما نمیتوانست مانع [عذابِ] او گردد.
                                                                        یقیناً این [قرآن،] پند و تذکری برای پرهیزگاران است.
                                                                        و ما یقیناً میدانیم که برخی از شما، تکذیبکنندگان [این کلام الهی] هستید.
                                                                        و همانا این [قرآن،] بر کافران مایۀ حسرت و ندامت است.
                                                                        و بیگمان، این [قرآن،] حقیقتِ راستین است.
                                                                        پس [ای پیامبر،] با [ذکرِ] نامِ پروردگار بزرگت [او را] تسبیح گوی.