ﯼ
surah.translation
.
ﰡ
ﮢﮣ
ﰀ
نازعات
سوگند به فرشتگانی که جانها (می کافران) را به شدّت بیرون می کشتند.
ﮥﮦ
ﰁ
و سوگند به فرشتگانی که جانها (ی مؤمنان) را به نرمی وآسانی می گیرند.
ﮨﮩ
ﰂ
و سوگند به فرشتگانی که شناورند.
ﮫﮬ
ﰃ
وسوگند به فرشتگانی که (در اجرامی اوامر الهی) بر یگدیگر سبقت می گیرند.
ﮮﮯ
ﰄ
و سوگند به فرشتگانی (که به امر الهی) کارهارا تدبیر می کنند.
روزی که (سپس از اولین دمیدن در صور) زمین (وکوهها وهمه چیز) را بلرزاند.
ﯖﯗ
ﰆ
رد پی آن (دمیدن دوم حشر) بیاید.
دلها در آن روز سخت مضطرب (وترسان) است.
ﯝﯞ
ﰈ
وچشمهای آنان (از ترس وشرمساری) فرو افتاده است.
(کافران در دنیا) می گونید: «آیا ما (پس از مرگ دوباره) به حال اول خود باز می گردیم؟!
آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده ای شدیم (وبه خاک تبدیل گشتیم, باز هم زنده می شویم؟!)».
گونید: «(اگر چنین وعده ای درست باشد) آنگاه آن بازکشتی زیانبار است!».
پس آن (بازگشت) تنها با یک بانگ مهیب است!
پس ناگهان همگی بر عرصۀ زمین (محشر) ظاهر می شوند.
(ای پیامبر) آیا داستان موسی به تو رسیده است؟!
آنگاه که پروردگارش او را در وادی مقدس «طوی» ندا داد (وفرمود:).
به سوی فرعون برو, که او طغیان کرده است.
پس به او بگو: «آیا می خواهی پاکیزه شوی؟!
ومن تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم, آنگاه (از او) بترسی, (وفرمانیز دار شوی).
پس (موسی) معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.
ﭧﭨ
ﰔ
اما او تکذیب کرد وعصیان ورزید.
سپس پشت کرد وبه کوشش وتلاش (علیه او) پرداخت.
ﭮﭯ
ﰖ
پس (قومش را) جمع کرد ونداداد.
وآنگاه گفت: «من پروردگار برتر شما هستم».
پس خداوند اورا به عذاب آخرت ودنیا گرفتار کرد.
بی گمان در این (واقعه) عبرتی است برای کسی که (از خدا) می ترسد.
آیا آفرنیش شما (بعد از مرگ) سخت تراست یا آسمان که (خداوند) آن را بنا کرد؟
سقف آن را برا فراشت, پس به آن شکل ونظم داد.
وشبش را تاریک, وروزش را روشن گردانید.
وزمین را بعد از آن گسترانید.
واز آن آب (چشمه ها وچاهها) وچراگاهش را بیرون آورد.
ﮞﮟ
ﰟ
وکوهها را محکم واشوار (بر روی زمین) قرار داد.
(همۀ اینها) برای بهره گیری شما و جهار پایانتان است.
پس هنگامی که (آن) حادثۀ بزرگ (قیامت) فرا رسد,
در آن روز انسان (تمام اعمال و) تلاشهای خود را به یاد آورد.
و جهنم برای هو بیننده ای آشکار می شود.
پس آن کس که طغیان (وسرکشتی) کرده باشد.
وزندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح داده باشد.
پس بی ترید جهنم جایگاه اوست.
و اما کسی که از ایستادن در حضور پروردگارش بیمناک بوده, ونفس را از هوی (وهوس) باز داشته باش.
پس قطعاً بهشت جایگاه اوست.
(ای پیامبر) دربارۀ قیامت از تو می پرسند, که در چه زمانی واقع می شود؟
تو را با یا آوری این سخن چه کار است؟
(سر انجام و) منتهای (علم) آن نزد پروردگارتواست.
(ای پیامبر) توتنها بیم دهندۀ کسانی هستی که از آن می ترسند.
روزی که (کافران قیامت را) ببیند, (چنین احساس می کنند که) گویی (در دنیا) جز یک شامگاه یا چاشتگاه درنگ نکرده اند.