ﰡ
تكویر
هنگامی که خورشید درهم پیچیده شود.
وهنگامی که ستارگان بی نور شوند.
وهنگامی که کوهها به حرکت درآنید.
وهنگامی که ماده شتران باردار رها شوند.
وهنگامی که جانوران وحشی گرده آورده شوند.
وهگامی که دریاها (جوشان و) بر افروخته شود.
وهنگامی که روحها (باتنها) قرین شوند.
وهنگامی که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود:
به کدامین گناه کشته شده است؟!
وهنگامی که نامه های (اعمال) گشوده شود.
وهنگامی که پرده از روی آسمان برگرفته شود.
وهنگامی که دوزخ افروخته (وشعله ور) گردد.
وهنگامی که بهشت نزدیک آورده شود.
(در آن هنگام) هرکس خواهد دانست چه چیزی را (برای آفرت خود) حاضر (وآماده) کرده است.
پس سوگند به شارگانی که باز می گردند.
(شتابان) حرکت می کنند (واز نظر) پنهان می شوند.
وسوگند به شب, هنگامی که (تاریکی اش کاسته نودو) پشت کند.
وسوگند به صبح, هنگامی که بد مد.
بی گمان این (قرآن) سخن فرستادۀ بزدگوار (= جبرئیل) است.
که (مقتدر و) نیرومند است, ونزد (خداوند) صاحب عرش مقام ومنزلت والایی دارد.
(در آسمانها) مودر اطاعت (فرشتکان) وامین (وحی) است.
و (ای مردم) همنشین شما (محمد) دیوانه نیست.
وبه راستی او (= جبرئیل) را در افق روشن دیده است.
و او بر (آنچه از طریق) غیب (به او وحی شده) بخیل نیست.
و این (قرآن) گفتۀ شیطان رانده شده نیست.
این (قرآن) چیزی جز پند واندرز برای جهانیان نیست.
برای کسی از شما که بخواهد راه راست درپشین گیرد.
وشما نمی خواهید مگر آنکه پروردگار جهانیان بخواهد.