ﯝ
surah.translation
.
ﰡ
فتح
به راستی ما برای تو (فتح و) پیروزی( ) آشکاری مقرر کرده ایم ( ).
تا خداوند گناه گذشته وآیندۀ تو را بیامرزد( ), ونعمتش را بر تو تمام کند, وبه راه راست هدایتت نماید.
و خداوند به پیروزی شکست ناپذیری تو را یاری کند.
او کسی است که در دلهای مؤمنان آرامش نازل کرد, تا ایمانی بر ایمانشان بیفزایند, وسپاهیان آسمانها وزمین از آن خداست, وخداوند دانای حکیم است.
تا (سرانجام) مردان وزنان مؤمن را به باغهایی (از بهشت) وارد کند, که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است, جاودانه در آنجا خواهند بود, وگناهانشان را از آنها می زداید (ومی بخشد) واین نزد خدا کامیابی بزرگی است.
و (نیز) مردان وزنان منافق ومردان وزنان مشرک را که به خدا گمان بد می برند, عذاب کند, حوادث نا گوار وبد بر آنان باد, وخداوند بر آنها خشم گرفته, وآنها را لعنت کرده, وجهنم را برای آنها آماده ساخته است, وچه بد جایگاهی است.
وسپاهیان آسمانها وزمین از آن خداست, وخداوند پیروزمند حکیم است.
(ای پیامبر) به راستی ما تو را گواه ومژده دهنده وبیم دهنده فرستادیم.
تا (شما ای مردم) به خدا و پیامبرش ایمان بیاورید و(دین) اورا یاری کنید, و اورا بزرگ دارید, وبامداد وشامگاه اورا تسبیح گویید.
بی گمان کسانی که با تو بیعت می کنند( ), جز این نیست که با خدا بیعت می کنند, دست خدا بالای دست آنهاست, پس هرکس که پیمان شکنی کند, تنها به زیان خودش پیمان شکسته است, وهرکس به آنچه که بر آن با خدا عهد بسته وفا کند, بزودی پاداش عظیمی به او خواهد داد.
به زودی باز ماندگان از اعراب (بادیه نشین, عذر آورده و) به تو (ای پیامبر) می گویند: «(نگهداری) اموال وزن و فرزندانمان ما را به خود مشغول داشت, (ونتوانستیم در سفر حدیبیه همراه شما باشیم) پس برای ما طلب آمرزش کن» آنها با زبانهای خود چیزی می گویند که در دلهای آنها نیست, بگو: «چه کسی می تواند در برابر خدا از شما دفاع کند, اگر در حق شما زیانی بخواهد ویا در حق شما نفی بخواهد؟! بلکه خداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است».
بلکه شما گمان بردید که پیامبر (خدا) ومؤمنان هرگز به سوی خانوادۀ خویش باز نخواهند گشت, و این (گمان) در دلهای شما زینت یافته بود, وگمان بد بردید, وقومی هلاک شده (ونابود) گشتید.
وهرکس که به خدا وپیامبرش ایمان نیاورد, پس (بداند که) ما برای کافران آتش سوزان (جهنم) آماده کرده ایم.
فرمانروایی آسمانها وزمین از آن خداست, هر که را بخواهد می آمرزد, وهر که را بخواهد عذاب می کند, و خداواند آمرزندۀ مهربان است.
هنگامی که به سوی غنایم( ) (خیبر) حرکت نمودید تا آنها را برگیرید, بازماندگان (حدیبیه) خواهند گفت: «بگذارید ما (نیز) درپی شما بیاییم». آنها می خواهند کلام خدا را تغییر دهند, (ای پیامبر) بگو: «هرگز از پی ما نیایید, این چنین خداوند از پیش فرموده است». پس آنها خواهند گفت: «(نه) بلکه, شما به ما حسادت می ورزید». بلکه (حقیقیت این است که) جزاندکی در نمی یابند.
(ای پیامبر) به باز ماندگان از اعراب (بادیه نیشن) بگو: «به زودی فراخوانده می شوید به سوی قومی سخت جنگجو (ونیرومند) که با آنها نبرد کنید, یا اسلام بیاورند, پس اگر اطاعت کنید, خداوند پاداش نیکی به شما می دهد, واگر سرپیچی کنید همان گونه که پیش از این سر پیچی کردید, شما را به عذابی دردناک عذاب می دهد».
بر نا بینا گناهی نیست, وبر لنگ (نیز) گناهی نیست, وبر بیمار (هم) گناهی نیست, (اگر اینها در جهاد شرکت نکنند). و هرکس از خدا و رسولش اطاعت نماید, او را در باغهایی (از بهشت) وارد می سازد که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است, وهر کس که سر پیچی کند به عذابی دردناک او را عذاب می کند.
به راستی خداوند از مؤمنان ـ هنگامی که زیر درخت با تو بیعت کردند ـ خشنود شد( ), پس آنچه که در درون دلهایشان بود دانست, لذا آرامش را بر آنها نازل کرد و پیروزی (وفتحی) نزدیک را به آنها پاداش داد.
و (همچنین) غنیمتهای فراوانی که آن را به دست می آوردند, وخداوند پیروزمند حکیم است.
خداوند غنیمتهای فراوانی به شما وعده داده است که آنها را به دست می آورید, پس این (غنیمت خیبر) را برای شما زودتر فراهم ساخت, ودست (تعدّی) مردم (مخالف و دشمن) را از شما باز داشت, وتا (عبرت و) نشانه ای برای مؤمنان باشد, وشما را به راه راست هدایت کند.
و (نیز غنیمتهای) دیگری که هنوز به آنها دست نیافته اید, به تحقیق خداوند به آن احاطه دارد, وخداوند بر همه چیز تواناست.
واگر کسانی که کافر شدند, با شما می جنگیدند, یقیناَ پشت می کردند (واز میدان فرار می کردند) آنگاه یارو یاوری نمی یافتند.
(این) سنت خداوند است, که پیش از این (نیز) گذشته است, وبرای سنت خدا هرگز دگرگونی نخواهی یافت.
و او کسی است که دست آنها را از شما, ودست شما را از آنها در درون مکه بعد از آنکه شما را بر آنها پیروز گرداند, (باز داشت و) کوتاه کرد. وخداوند به آنچه انجام می دهید بیناست.
آنها کسانی هستند که کافر شدند وشما را از مسجد الحرام بازداشتند, واز رسیدن قربانی به قربانگاهش (بازداشتند), واگر مردان وزنان مومن (مستضعف در مکه) نبودند, که شما آنها را نمی شناسید, (وبیم آن نبود) که آنها را پایمال (وهلاک) کنید, پس ندانسته (از کشتن) آنها به شما گناه (و ننگ ورنج) می رسید, (خداوند هرگز از این جنگ جلوگیری نمی کرد) تا خداوند هرکس را بخواهد در رحمت خود وارد کند, اگر (مؤمنان وکافران در مکه) از یکدیگر جدا بودند, مسلماً کافرانشان را به عذابی دردناک عذاب می کردیم.
آنگاه که کسانی که کافر شدند در دلهای خود حمیت (= تعصب ونخوت) ـ همان حمیت جاهلیت ـ نهادند( ), پس خداوند آرامش خود را بر رسولش وبر مؤمنان نازل فرمود, وآنها را به کلمۀ تقوا ملزم ساخت, وآنها از هر کس سزاوار تر واهل آن بودند, وخداوند به همه چیز داناست.
به راستی خداوند رؤیای رسولش را به حق تحقق بخشید, قطعاً اگر خدا بخواهد همه شما در نهایت امنیت (و) در حالی که سرهای خود را تراشیده و(یا) کوتاه کرده اید, و از هیچ کس ترس ندارید وارد مسجد الحرام خواهید شد, پس (خداوند) چیزهایی را می دانست که شما نمی دانستید, و پیش از آن, فتح (وپیروزی) نزدیکی (برای شما) مقرر نمود.
او کسی است که رسولش را به هدایت و دین حق فرستاد, تا آن را بر همۀ ادیان پیروز گرداند وکافی است که خداوند گواه باشد.
محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) رسول خداست, وکسانی که با او هستند, بر کافران سخت گیر (وشدید) و در میان خود مهربانند, آنها را در حال رکوع وسجده می بینی که از خداوند فضل و خشنودی می طلبند, نشانۀ (درستکاری) آنها در چهره هایشان از اثر سجده (نمایان) است. این توصیف آنها در تورات است, وتوصیف آنها در انجیل همانند زراعتی که جوانه بزند, سپس آن را تقویت کرد, تا محکم گردیده, وبر پای خودایستاده است, وکشاورزان را به شگفتی وا می دارد, تا از (دیدن) آنها کافران را به خشم آورد, خداوند به کسانی از آنها که ایمان آوردند وکارهای شایسته انجام دادند وعدۀ آمرزش و پاداش عظیمی داده است.