ترجمة معاني سورة المائدة
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
مائده
ای کسانی که ایمان آورده اید! به پیمانها (و قرار دادهای خود) وفا کنید، (گوشت) چهار پایان برای شما حلال شده است، مگر آنچه بر شما خوانده می شود، و در حال احرام شکار را حلال نشمارید، همانا خداوند هر چه بخواهد حکم می کند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! (حرمت) شعائر الهی (را نگه دارید و بی حرمتی به آنها) را حلال ندانید، و نه ماه حرام را، و نه قربانیهای بی نشان و نشاندار را، و نه قاصدان خانه خدا را که فضل و خشنودی پروردگارشان را می طلبند. و چون از احرام بیرون آمدید، پس شکار کنید، و دشمنی گروهی که شما از مسجد الحرام باز داشتند، نباید شما را به تعدی و تجاوز وادار کند. و در راه نیکو کاری و پرهیزگاری با همدیگر همکاری کنید و (هرگز) در راه گناه و تجاوز همکاری نکنید، و از خدا بترسید، بی گمان خداوند سخت کیفر است.
(گوشت) مردار، و خون و گوشت خوک و آنچه (هنگام ذبح) نام غیر خدا بر آن برده شود، و (حیوانات) خفه شده، و با ضربه مرده، و از بلندی افتاده، و به ضرب شاخ (حیوان دیگری) مرده، و آنچه درندگان خورده باشند،- مگر آنکه ذبح (شرعی) کرده باشید-، و آنچه برای بتها ذبح شده، و آنکه با تیرهای فال؛ بخت و قسمت طلب کنید (همه) بر شما حرام شده، و (روی آوردن به تمام) اینها فسق و نافرمانی است. امروز کافران از آیین شما مأیوس شدند، بنابراین از آنها نترسید و از من بترسید، امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را (بعنوان) دین برای شما بر گزیدم. اما هر کس که از گرسنگی درمانده شود و مایل به گناه نباشد (مانعی ندارد که از گوشتهای ممنوع بخورد) پس (بداند که) خداوند آمرزنده ی مهربان است.
از تو می پرسند چه چیز برای آنها حلال شده است؟ بگو: پاکیزه ها برای شما حلال گردیده و (نیز) آنچه از (صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت شده) که از آنچه خدا به شما آموخته است به آنها آموخته اید (بر شما حلال است) پس آنچه برای شما (صید می کنند و) نگاه می دارند، بخورید، و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای شکار) بر آن ببرید، و از خدا بترسید، بی گمان خداوند زود شمار است.
امروز پاکیزه ها برای شما حلال شده، و (همچنین) طعام اهل کتاب برای شما حلال است، و طعام شما برای آنها حلال است و (نیز) زنان پاکدامن از مسلمانان و زنان پاکدامن از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب (آسمانی) داده شده، هر گاه که مهر آنها را بپردازید، در حالی که پاکدامن باشید، نه زنا کار و نه دوست پنهانی گیرنده (برای شما حلال است) و کسی که به (ارکان) ایمان کفر ورزد، همانا عملش تباه شده است و او در آخرت از زیانکاران خواهد بود.
ای کسانی که ایمان آورده اید! چون به نماز برخاستید؛ پس صورت خود و دستهایتان را تا آرنج بشویید و سرتان را مسح کنید، و پاهایتان را تا دو قوزک (بشویید) و اگر جنب بودید؛ پس خود را پاک سازید (و غسل کنید)، و اگر بیمار یا مسافر هستید، یا یکی از شما از محل قضای حاجت آمده (= قضای حاجت کرده) یا با زنان (تماس گرفته و) آمیزش کرده باشید، آنگاه آب نیابید؛ پس با خاک پاکی تیمم کنید. و از آن بر صورتتان و دستهایتان بکشید. خداوند نمی خواهد بر شما دشواری قرار دهد، بلکه می خواهد شما را پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام کند، باشد که شکر گزارید.
و به یاد آورید نعمت خدا را بر خویش، و (به یاد آورید) پیمانی را که با تأکید از شما گرفت، آن هنگام که گفتید: «شنیدیم و اطاعت کردیم» و از خداوند بترسید، بی گمان خداوند از آنچه درون سینه هاست آگاه است.
ای کسانی که ایمان آورده اید! همواره برای خدا قیام کنید و به عدالت گواهی دهید، دشمنی با گروهی شما را بر آن ندارد که عدالت نکنید؛ عدالت کنید که به پرهیزگاری نزدیکتر است و از خدا بترسید، همانا خداوند به آنچه می کنید؛ آگاه است.
خداوند به آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند وعده ی آمرزش و پاداش بزرگی داده است.
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند؛ آنان اهل دوزخند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، آنگاه که گروهی ( از دشمنان) قصد کردند که به سوی شما دست دراز کنند، پس ( خداوند) دست آنها را از شما باز داشت و از خدا بترسید، و مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند.
همانا خداوند از بنی اسرائیل پیمان گرفت و از آنها دوازده نقیب (= سرپرست) بر انگیختیم. و خداوند ( به آنان) فرمود: « من با شما هستم اگر نماز را بر پاداشتید و زکات را پرداختید و به پیامبران من ایمان آوردید و آنها را یاری نمودید و به خداوند قرض الحسنه دادید (در راه او انفاق نمودید) یقیناً گناهانتان را از شما می زدایم و شما را به باغهایی (از بهشت) وارد می کنم که نهرها از زیر(درختان) آن جاری است، پس هر کس از شما بعد از این کافر شود؛ مسلماً از راه راست منحرف گردیده است».
پس به خاطر پیمان شکنی شان آنها را از رحمت خویش دور ساختیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم سخنان (خدا) را از موردش تحریف می کنند و بخشی از آنچه را که به آن پند داده شده بودند؛ فراموش کردند، و پیوسته تو به خیانت (تازه ای) از آنها آگاه می شوی؛ مگر عده کمی از آنان، پس از آنها درگذرو روی بگردان، بی گمان خداوند نیکو کاران را دوست می دارد.
و از کسانی که گفتند: ما نصرانی هستیم؛ پیمان گرفتیم، پس بخشی از آنچه را که به آنان پند داده شده بودند؛ فراموش کردند، لذا ما (نیز) بین آنان تا روزقیامت عداوت و دشمنی افکندیم، و خداوند بزودی آنها را از آنچه انجام می دادند؛ آگاه خواهد ساخت.
ای اهل کتاب! بتحقیق پیامبر ما به سوی شما آمد تا بسیاری از حقایق از کتاب (آسمان) را که کتمان کرده اید برای شما روشن سازد و از بسیاری درگذرد، به راستی از جانب خدا نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد.
خداوند بوسیله ی آن کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راههای سلامت هدایت می کند و به فرمان خود آنها را از تاریکیها به سوی روشنایی می برد و آنها را به راه راست هدایت می کند.
کسانی که گفتند:«خدا، همان مسیح پسر مریم است» یقیناً کافر شدند. بگو:«اگر خداوند بخواهد مسیح پسر مریم و مادرش و همه ی کسانی را که روی زمین هستند؛ هلاک کند، چه کسی قدرت بر جلوگیری دارد؟ فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن خداست، هر چه بخواهد می آفریند و خداوند بر هر چیز تواناست».
یهود و نصاری گفتند :« ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم». بگو :« پس چرا شما را به کیفر گناهانتان عذاب می کند؟ بلکه شما ( هم ) بشری هستید از آنچه آفریده است، هر کس رابخواهد می آمرزد و هر کس رابخواهد عذاب می کند و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن خداست و بازگشت (همه) به سوی اوست»
ای اهل کتاب! پیامبر ما پس از (انقطاع وحی و) فترتی از پیامبران به سوی شما آمد، که حقایق را برایتان بیان کند، تا مبادا (روز قیامت) بگویید: « نه بشارت دهنده ای به سوی ما آمد و نه بیم دهندای» پس بتحقیق (اینک) پیامبر بشارت دهنده و بیم دهنده به سوی شما آمده است. و خداوند بر همه چیز تواناست.
(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت:« ای قوم من، نعمت خدا را بر خود بیاد آورید، آنگاه که در میان شما، پیامبرانی قرار داد و شما را فرمانروا (و شاهان) قرار داد و چیزهایی به شما بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
ای قوم! به سرزمین مقدس که خدا برایتان مقرر نموده است، وارد شوید، و به پشت سر خود باز نگردید(و عقب گرد نکنید) که زیانکار خواهید شد».
گفتند: « ای موسی! بی گمان در آنجا قومی (زورمند و) ستمگرند، و ما هرگز وارد آن نمی شویم تا آنها از آن بیرون شوند، پس اگر آنها از آن بیرون شوند، قطعاً ما وارد خواهیم شد».
دو تن از مردانی که (از خدا) می ترسیدند و خداوند به آنها نعمت ارزانی داشته بود گفتند: «شما از دروازه بر آنان پس هنگامی که وارد شدید، قطعاً شما پیروز خواهید شد، و بر خدا توکل کنید؛ اگر ایمان دارید».
(بنی اسرائیل) گفتند:«ای موسی! تا زمانی که آنها در آنجا هستند؛ ما هرگز وارد نخواهیم شد، تو و پروردگارت بروید و بجنگید؛ ما همین جا نشسته ایم.»
(موسی) گفت:« پروردگارا ! من تنها اختیار خودم و برادرم (هارون) را دارم ؛ پس میان ما و این گروه نافرمان جدایی بیفکن».
(خداوند) فرمود:« آن (سرزمین مقدس) تا چهل سال بر آنها حرام شده است پیوسته در زمین سر گردان خواهند بود، پس بر این گروه نافرمان غمگین مباش».
و ( ای پیامبر ما) داستان دو فرزندان آدم (هابیل وقابیل) به حق بر آنها بخوان: هنگامی که (هر کدام) برای تقرب (الهی) قربانی تقدیم کردند؛ پس از یکی پذیرفته شد واز دیگری پذیرفته نشد ( او) گفت:« قطعاً تو را خواهم کشت» (برادرش) گفت:«خداوند فقط از پرهیزگاران می پذیرد (من تقصیری ندارم)
اگر تو دستت برای کشتن من دراز کنی من هرگز دست خود را به سوی تو دراز نخواهم کرد تا تو را بکشم، زیرا من از الله پروردگار جهانیان می ترسم.
من می خواهم که تو با گناه من و گناه خودت باز گردی (و بار هر دو را بر دوش کشی) و از اهل دوزخ باشی و این است سزای ستمکاران».
پس نفس (سرکش) او؛ کشتن برادرش را برایش آراسته (و موجه و آسان) جلوه داد، و او را کشت و از زیانکاران شد.
آنگاه خداوند کلاغی را فرستاد که در زمین جستجو (و کاوش) می کرد تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را بپوشاند او گفت:«وای بر من ! آیا من آنقدر درمانده ام که همچون این کلاغ باشم و جسد برادرم را بپوشانم ؟» و سرانجام ( از کار زشت خود) پشیمان شد.
به همین سبب بر بنی اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس انسانی را بدون اینکه مرتکب قتل نفس یا فسادی در زمین شده باشد؛ بکشد، چنان است که گویی همه ی مردم را کشته باشد و هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد؛ چنان است که گویی همه ی مردم را زنده کرده است، و بی گمان پیامبران ما، با دلایل روشن برای آنها آمدند، بازهم بسیاری از آنها پس از آن در روی زمین تجاوز و اسراف کردند.
سزای کسانی که با خدا و پیامبرش می جنگند، و در زمین به فساد می کوشند، فقط این است که کشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا دست (راست) و پای (چپ) آنها بعکس یکدیگر بریده شود، و یا از سر زمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست، و در آخرت عذاب بزرگی خواهند داشت.
مگر کسانی که پیش ازآنکه بر آنان دست یابید، توبه کنند، پس بدانید که همانا خداوند آمرزنده ی مهربان است.
ای کسانی که ایمان آورده اید!ازخدا بترسید، وبه سوی اوتقرب جویید ودر راه او جهاد کنید، باشد که رستگارشوید.
یقینا کسانی که کافرشدند، اگرتمام آنچه در روی زمین است وهما نند آن، متعلق به آنها باشد، و همه ی آن را برای نجات ازعذاب روز قیامت فدیه بدهند، از آنان یذیرفته نخواهدشد، وعذاب دردناکی خواهند داشت.
می خواهند از آتش (جهنم) بیرون شوند، ولی نمی توانند از آن بیرون شوند (و راه گریزی نیست) و برای آنها عذابی پایدار است.
دست مرد دزد و زن دزد را به سزای عملی که مرتکب شده اند؛ بعنوان یک عقوبتی از جانب خدا؛ قطع کنید، و خداوند نیرومند حکیم است.
پس هر کس که بعد از (گناه و) ستمش توبه کند و ( اعمال خود را) اصلاح و جبران نماید، همانا خداوند توبه او را می پذیرد، بی گمان خداوند آمرزنده ی مهربان است.
آیا نمی دانی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن خداست؟! هر کس را بخواهد عذاب می کند و هر کس را بخواهد می بخشد، و خداوند بر هر چیزی قادر است.
ای پیامبر! کسانی که در (راه) کفر شتاب می کنند؛ تو را اندوهگین نسازند، (چه) از کسانی که به زبانشان می گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده است، و (چه) از کسانی که یهودی هستند؛ گوش سپردگان به دروغند، و برای گروهی که نزد تو نیامده اند (برای جاسوسی) گوش فرا می دهند، آنها سخنان (خدا) را از جایگاهشان تحریف می کنند. و (به یکدیگر) می گویند: «اگر این (حکم تحریف شده) به شما داده شد، پس بپذیرید، و اگر آن را به شما داده نشد (از او) دوری کنید». و هر کس که خداوند گمراهی اش را خواسته باشد، هرگز در برابر خداوند برای او اختیار نداری (و نمی توانی از او دفاع نمانی) آنها کسانی هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند، برای آنان در دنیا رسوایی، و در آخرت برایشان عذاب بزرگی است.
آنان گوش سپردگان دروغند (و) مال حرام فراوان می خورند، پس اگر نزد تو آمدند در میان آنان داوری کن، یا از آنان روی بگردان، و اگر از آنان روی گردانی به تو هیچ زیانی نمی رسانند، و اگر داوری کردی، با عدالت در میان آنها داوری کن، یقیناً خداوند عادلان را دوست دارد.
و چگونه تو را به داوری می طلبند؟ در حالی که تورات نزد ایشان است، (و) حکم خدا در آن است، سپس بعد از آن (از حکم تو) روی می گردانند، و اینان مؤمن نیستند.
ما تورات را نازل کردیم که در آن هدایت و نور است، پیامبرانی که (در برابر فرمان خدا) تسلیم بودند، بر اساس آن برای یهود حکم می کردند و (همچنین) خدا پرستان و دانشمندان، که حفاظت و پاسداری کتاب خدا به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، (به آن حکم می کردند) پس از مردم نترسید، و از من بترسید، و آیات مرا به بهای ناچیز نفروشید، و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده است حکم نکند؛ کافر است.
و در آن (= تورات) بر آنها (= بنی اسرائیل) مقرر داشتیم که جان در برابر جان، و چشم در برابر چشم و بینی در برابر بینی، و گوش در برابر گوش، و دندان در برابر دندان می باشد، و (نیز) زخمها را قصاص است. پس هر کس که از آن در گذرد (و ببخشد) آن کفاره (گناهان) او است، و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده است حکم نکند؛ ستمگر است.
و در پی آنها (= پیامبران پیشین) عیسی پسر مریم را فرستادیم که تصدیق کننده ی توراتی بود که پیش از او فرستاده شده بود، و انجیل را که در آن هدایت و نور بود به او دادیم که تصدیق کننده ی تورات پیش از او بود، و هدایت و موعظه ای برای پرهیزگاران بود.
و اهل انجیل باید به آنچه خداوند در آن نازل کرده حکم کنند، و هر کس به آنچه خداوند نازل کرده حکم نکند؛ نافرمانند.
و (این) کتاب (= قرآن) را به حق بر تو نازل کردیم در حالی که تصدیق کننده ی کتابهای که پیش از آن است و بر آنها شاهد ونگاهبان است، پس به آنچه خدا نازل کرده است در میان آنها حکم کن و از هوی و هوسهای آنان به جای آنچه از حق که به تو رسیده است، پیروی نکن (و از احکام الهی روی مگردان) ما برای هر کدام از شما، آیین و طریقه روشنی قرار دادیم و اگر خدا می خواست همه ی شما را یک امت قرار می داد، ولی (خدا می خواهد) شما در آنچه به شما داده است بیازماید، پس در نیکیها بر یکدیگر پیشی گیرید، بازگشت همه ی شما به سوی خداست، آنگاه از آنچه در آن اختلاف می کردید به شماخبر می هد.
و در میان آنها (= یهود) بر اساس آنچه خداوند (در قرآن) نازل کرده حکم کن، و از هوسهای آنان پیروی مکن، و از آنان بر حذر باش، مبادا تو را از بعضی از چیزهایی که خدا بر تو نازل کرده منحرف کنند، و اگر آنها (از حکم تو) روی گردانند، پس بدان که خداوند می خواهد آنان را به (خاطر) پاره ای از گناهانشان مجازات کند، و بی گمان بسیاری از مردم نافرمانند.
آیا آنها حکم جاهلیت را می خواهند؟!چه کسی بهتر از خداوند، برای گروهی که یقین دارند، حکم می کند؟!
ای کسانی که ایمان آوردید! یهود و نصاری را به دوستی بر نگزینید، آنان دوستان یکدیگرند، و کسانی که از شما با آنها دوستی کنند، از آنها هستند، هماناخداوند گروه ستمکار را هدایت نمی کند.
پس کسانی را که در دلهایشان بیماری (= نفاق) است می بینی که در (دوستی با) آنان می شتابتند(و) می گویند: «می ترسیم که آسیبی به ما برسد» پس نزدیک است که خداوند پیروزی یا چیزی (دیگر) از سوی خود (برای مسلمانان) پیش آورد، آنگاه (این افراد) از آنچه در دل خود پنهان داشتند، پشیمان گردند.
و آنهای که ایمان آورده اند می گویند: «آیا اینها (= منافقان) همان کسانی هستند که با نهایت تأکید به خدا سوگند یاد می کردند، که آنان با شما هستند؟!» اعمالشان تباه شد، و زیانکار شدند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! هر کس از شما که از دین خود برگردد(به خدا زیانی نمی رساند) خداوند بزودی گروهی را می آورد که آنها را دوست دارد و آنها (نیز) او را دوست دارند، (آنان) در برابر مؤمنان فروتن و در برابر کافران سر سخت و گردان فراز هستند، در راه خدا جهاد می کنند و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی هراسند، این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد، و خداوند گشایشگر داناست.
یار و ولی شما تنها خداست، و پیامبراش و آنها که ایمان آورده اند، (همان)کسانی که نماز را بر پا می دارند و آنان با خشوع و فروتنی زکات را می دهند.
و هر کس خداوند و پیامبر او و کسانی که ایمان آورده اند، دوست بدارد، (او از حزب خداست و) یقیناً حزب خدا پیروز است.
ای کسانی که ایمان آورده اید! آنان که دین شما را به تمسخر و بازی گرفته اند؛ از (اهل کتاب) کسانی که پیش از شما کتاب داده شده اند و (همچنین) کفار را؛ دوست نگیرید. و اگر ایمان دارید از خدا بترسید.
و چون به نماز ندا دهید آن را به مسخره و بازی می گیرند، این بخاطر آن است که آنها مردمی نابخردند.
بگو: « ای اهل کتاب آیا از ما خرده و عیب می گیرید؟! (مگر ما چه کرده ایم؟) جز اینکه به خداوند و آنچه بر ما نازل شده و آنچه پیش از این نازل شده است؛ ایمان آورده ایم، و حال آنکه بیشتر شما نافرمان (و از راه حق منحرف) هستید؟!»
بگو:« آیا شما را خبر بدهم از کسانی که نزد خدا کیفرشان بدتر از این است. کسانی که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته و بر آنها خشم گرفته و بعضی از آنها را بوزینه ها و خوکها گردانیده و بت (= طاغوت) را پرستیده اند، اینان بد جایگاه تر و از راه راست گم گشته ترند».
و چون نزد شما می آیند، می گویند:« ایمان آورده ایم». حال آنکه باکفر وارد شدند و با کفر خارج گشتند، و خداوند به آنچه کتمان می کنند، آگاه تر است.
و بسیاری از آنها را می بینی که در گناه و تجاوز، و خوردن مال حرام، شتاب می کنند، چه بد است عملی که انجام می دادند.
چرا خدا پرستان و دانشمندان آنها را از سخنان گناه آلود، و خوردن مال حرام، نهی نمی کنند؟! چه بد است کاری که که انجام می دادند.
و یهود گفتند:« دست خدا بسته است» دستهایشان بسته باد! و بخاطر آنچه گفتند، لعنت شدند. بلکه دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد می بخشد، و این آیات که از طرف پروردگارت بر تو نازل شده بر سر کشی و کفر بسیاری از آنها می افزاید، و ما در میان آنان تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندیم، و هر زمان آتش جنگی افروختند، خداوند آن را خاموش کرد، و آنان برای فساد در زمین می کوشند، و خداوند مفسدان را دوست ندارد.
و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، یقیناً گناهانشان را خواهیم زدود و آنها را به باغهایی پر نعمت (بهشت) وارد خواهیم کرد.
و اگر آنان تورات و انجیل، و آنچه را که از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده (از کتابهای آسمانی و فرآن) بر پا دارند (و به آن عمل نمایند) از فراز و فرود پاهایشان (= از آسمان و زمین) روزی خواهند خورد، گروهی از آنها معتدل و میانه رو هستند، و بسیاری از آنان اعمال بدی انجام می دهند.
ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت برتو نازل شده است، (به مردم) برسان، و اگر (این کار) نکنی، رسالت او را نرسانده ای، و خداوند تو را از (شر) مردم حفظ می کند، همانا خداوند گروه کافران را هدایت نمی کند.
بگو: « ای اهل کتاب! شما بر هیچ (آیین درستی) نیستید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را که از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، بر پا دارید». و بتحقیق آنچه بر تواز سوی پروردگارت نازل شده، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنها می افزاید، پس بر (این) گروه کافران، غمگین مباش.
همانا کسانی که ایمان آورده اند، و کسانی که یهودی هستند، و صابئان و نصاری، هر کس که به خداوند و روز قیامت ایمان بیاورد و کارهای شایسته انجام دهد، نه ترسی بر آنها خواهد بود و نه آنان اندوهگین شوند.
یقیناً ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم، و رسولانی به سوی آنها فرستادیم، هر گاه که پیامبری چیزی بر خلاف دلخواه آنها می آورد، گروهی را تکذیب می کردند و گروهی را می کشتند.
و پنداشتند که آزمایش (و مجازاتی) در کار نیست، لذا کور و کر شدند. سپس (توبه کردند و) خداوند توبه ی آنها را پذیرفت، باز بسیاری از آنها کور و کر شدند، و خداوند به آنچه انجام می دهند؛ بیناست.
آنها که گفتند: «خداوند، همان مسیح پسر مریم است» یقیناً کافر شدند، در حالی که (خود) مسیح گفت: «ای بنی اسرائیل! خدا را که پروردگار من و پروردگار شما است؛ پرستش کنید، همانا هر کس به خداوند شرک آورد، خداوند بهشت را بر او حرام کرده است، و جایگاه او دوزخ است، و ستمکاران را یاوری نیست».
آنها که گفتند:«خداوند سومین (اقنوم) ثلاثه است» به یقین کافر شدند، معبودی (به حق) جز معبود یگانه نیست، و اگر از آنچه می گویند باز نایستند، قطعاً به کافران شان عذاب دردناکی خواهد رسید.
آیا به سوی خدا باز نمی گردند، و از او طلب آمرزش نمی کنند؟! و خداوند آمرزنده ی مهربان است.
مسیح پسر مریم فرستاده ای بیش نیست که پیش از او (نیز) فرستادگان دیگری بودند، و مادرش زنی راستگوی بود، هر دو غذا می خوردند، بنگر چگونه نشانه ها را برای آنها روشن می سازیم، پس بنگر چگونه (از حق) باز گردانده می شوند!
بگو:«آیا چیزی را به جای خدا می پرستید که دارای سود و زیانی برای شما نیست؟! و خداوند شنوای داناست».
بگو: «ای اهل کتاب! در دین خود به ناحق غلو (و زیاده روی) نکنید، و از هوسهای گروهی که از پیش گمراه شدند و بسیاری را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند؛ پیروی نکنید».
کافران بنی اسرائیل، بر زبان داوود و عیسی پسر مریم لعنت شدند، این بخاطر آن بود که نافرمانی (و گناه) کردند و (از حد) تجاوز می نمودند.
آنها از کار زشتی که انجام می دادند، یکدیگر را نهی نمی کردند، قطعاً بد کاری انجام می دادند!
بسیاری از آنها را می بینی که با کافران (و بت پرستان) دوستی می کنند، چه بد است آنچه نفسهایشان برای آنان پیش فرستاده است، که خداوند بر آنها خشم بیاورد، و آنان در عذاب جاودانه خواهند ماند.
واگربه خدا و پیا مبر و آنچه براو نازل شده، ایمان می آوردند (هرگز) آنان (کافران) را به دوستی برنمی گزیدند، ولی بسیاری از آنها فاسقند.
به یقین دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان را؛ یهود ومشرکان خواهی یافت، ونزد یکترین دوستان به مؤمنان را؛ کسانی می یابی که می گویند :«ما نصاری هستیم ». این بخاطر آن است که از(میان) آنها کشیشان وتارکان دنیا هستند، وآنها تکبّر نمی ورزند.
و چون آیاتی را که بر پیامبر نازل شده بشنوند، چشمهای آنها را می بینی که اشک ریزان می شود، بخاطر حقیقتی که در یافته اند، و می گویند:« پروردگارا! ایمان آوردیم، پس ما را در زمره گواهان بنویس.
چرا به خدا و آنچه از حق به ما رسیده است، ایمان نیاوریم، در حالی که آرزو داریم پروردگارمان ما را در زمره صالحان در آورد».
پس خداوند به خاطر این سخن که گفتند، به آنها باغهایی (از بهشت) پاداش داد که از زیر (درختان) آن نهرها جاری است، و جاودانه در آن خواهند ماند، و این است جزای نیکو کاران.
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل دوزخند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! چیزهای پاکیزه ای را که خداوند برای شما حلال کرده است (بر خود) حرام نکنید، و از حد تجاوز ننمایید، همانا خداوند متجاوزان را دوست نمی دارد.
و از چیزهای حلال (و) پاکیزه ای که خداوند به شما روزی داده است؛ بخورید، و از خداوندی که به او ایمان دارید؛ بترسید.
خداوند شما را بخاطر سوگندهای لغو (و بیهوده) تان مؤاخذه نمی کند، ولی شما را بخاطر سوگندهایی که (از روی قصد) محکم کرده اید؛ مؤاخده می کند، پس کفاره ی آن اطعام ده مسکین است از غذاهای متوسطی که به خانواده ی خود می خورانید، یا لباس پوشانید آنها، و یا آزاد کردن یک برده، پس اگر کسی (هیچ یک از اینها) نیابد، سه روز روزه بگیرد، این کفاره ی سوگندهای شماست، هر گاه که سوگند یاد کردید (و به آن وفا نکردید) و سوگندهای خود را حفظ کنید (و نشکنید) این چنین خداوند آیات خود را برای شما بیان می کند، باشد که شکر گزارید.
ای کسانی که ایمان آورده اید! همانا شراب و قمار و بتها، و تیرهای قرعه، پلید و از عمل شیطان است. پس از آنها دوری کنید، تا رستگار شوید.
همانا شیطان می خواهد با شراب و قمار در میان شما عداوت و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد؛ پس آیا شما خودداری خواهید کرد ؟!
و خدا را اطاعت کنید و (نیز) پیامبر را اطاعت کنید و (از نافرمانی) برحذرباشید، پس اگر روی گرداندید؛ بدانید که بر پیامبر ما جز ابلاغ آشکار چیز دیگری نیست.
بر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند گناهی در آنچه خورده اند نیست؛ اگر پرهیزکاری کنند و ایمان آورند و کارهای شایسته انجام دهند، سپس پرهیز کاری کنند و ایمان آورند، سپس پرهیز کاری کنند و نیکی نمایند، و خداوند نیکوکاران را دوست می دارد.
ای کسانی که ایمان آورده اید!خداوند شما را به چیزی از شکار که دستها و نیزه هایتان به آن می رسد؛ آزمایش می کند تا خداوند معلوم بدارد چه کسی در نهان از او می ترسد، پس هر کس بعد از آن تجاوز کند؛ برایش عذاب دردناکی خواهد بود.
ای کسانی که ایمان آورده اید! در حال احرام شکار را نکشید، و هر کس از شما به عمد آن را بکشد؛ باید کفاره ای همانند آن از چهارپایان بدهد (بشرطی) که دو نفر عادل از شما (برابر بودن) آن را تصدیق کنند و (بصورت) قربانی به کعبه برساند یا (به جای قربانی) اطعام مساکین کند یا معادل آن روزه بگیرد تا کیفر عمل خود را بچشد، خداوند از آنچه گذشته در گذشت، و هر کس که (به این گناه) باز گردد؛ خدا از او انتقام می گیرد، و خداوند نیرومند (و)انتقام گیر است.
شکار دریا و طعام آن برای شما حلال شده است تا برای شما و کاروانیان بهره ای باشد، و شکار بیابان تا موقعی که در احرام هستید، بر شما حرام است، و از خداوندی که بسوی او محشور می شوید؛ بترسید.
خداوند کعبه ـ بیت الحرام ـ، و ماه حرام وقربانی (بی نشان) و قربانی نشاندار را وسیله ای برای استواری و سامان بخشیدن (به کار) مردم قرار داد، این (گونه احکام برای اینست که) بدانید بتحقیق خداوند آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است می داند، و مسلماً خداوند به هر چیز داناست.
بدانید که خداوند سخت کیفر است و (در عین حال) خداوند آمرزنده ی مهربان است.
بر پیامبر (وظیفه ای) جز رسانیدن (پیام الهی) نیست، و خداوند آنچه را که آشکار می کنید و آنچه را که پنهان می دارید؛ می داند.
بگو:« ناپاک و پاک یکسان نیست. و اگر چه کثرت ناپاکها، تو را به شگفتی اندازد»، پس ای خردمندان، از خدا بترسید تا رستگار شوید.
ای کسانی که ایمان آورده اید! از چیزهای نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد، شما را اندوهگین کند، و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال کنید برای شما آشکار می شود خداوند از آنها عفو کرده است، و خداوند آمرزنده ی بردبار است.
به راستی گروهی قبل از شما از آن سؤال کردند، سپس (وقتی که جواشان آمد) بدان کافر شدند.
خداوند هیچ گونه «بحیره» و نه«سائبه» و نه«وصیله» و نه«حام» را قرار نداده است، ولی کسانی که کافر شدند، بر خدا دروغ می بندند، و بیشترشان در نمی یابند.
و هنگامی که به آنها گفته شود: «به سوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی پیامبر بیایید» گویند: «آنچه نیا کانمان را بر آن یافته ایم، ما را بس است ». آیا اگر نیا کان آنهاچیزی نمی دانستند وهدایت نیافته بودند (بازهم از آنها پیروی می کنند)؟.
ای کسانی که ایمان آورده اید! مراقب خود باشید اگر شما هدایت یافته باشید، گمراهی کسانی که گمراه شده اند به شما زیانی نمی رساند، بازگشت همه ی شما به سوی خداست، آنگاه شما را از آنچه عمل می کردید؛ آگاه می سازد.
ای کسانی که ایمان آورده اید! چون مرگ یکی از شما فرا رسد در موقع وصیت باید از میان شما دو نفر عادل را گواه بگیرید یا اگر مسافرت کردید و مصیبت مرگ به شما رسید (و مسلمانی را نیافتید) دو نفر از غیر خودتان را به گواهی بطلبید و اگر (هنگام ادای شهادت در صدق آنها) شک کردید آن دو را بعد از نماز نگاه دارید تا به خداوند سوگند بخورند که:« ما حاضر نیستیم حق را به چیزی بفروشیم اگر چه خویشانمان باشند و شهادت خدا را کتمان نمی کنیم که در این صورت از گناهکاران خواهیم بود».
پس اگر معلوم شد که آن دو مرتکب گناه ( خیانت) شده اند ( و حق را کتمان نموده اند) دو نفر از کسانی که ستم دیده اند و نسبت به میت أولی هستند جای آنها را خواهند گرفت، آنگاه به خدا سوگند یاد کنند که:« گواهی ما از گواهی آن دو درست تر است؛ و ما تجاوزی نکرده ایم، و اگر چنین کرده باشیم از ستمکاران خواهیم بود».
این (روش) به آنکه گواهی را به گونه ی درستش ادا کنند؛ نزدیکتر است، و یا بترسند که بعد از سوگندها (ی ورثه) سوگندهایشان رد شود؛ و از خدا بترسید، و گوش فرا دهید و ( بدانید که) خداوند گروه فاسقان را هدایت نمی کند.
روزی که خداوند پیامبران را گرد آورد؛ آنگاه بگوید:« (دربرابر دعوت حق) چه پاسخی به شما داده شد؟ » گویند:« ما را علمی نیست؛ بی گمان تو خود دانای رازهای نهانی».
(به یاد بیاور) هنگامی را که خداوند ( به عیسی پسر مریم) می فرماید:«ای عیسی پسر مریم ! نعمتی را که به تو و مادرت بخشیدم به یاد آور؛ زمانی که تو را با « روح القدس» ( جبرئیل) تقویت کردم، در گهواره و بزرگی با مردم سخن گفتی، و هنگامی که کتاب و حکمت، و تورات و انجیل را به تو آموختم، و هنگامی که به فرمان من از گل چیزی مانند شکل پرنده ای ساختی؛ پس در آن می دمیدی و به فرمان من پرنده ای می شد، و کور مادر زاد و مبتلا به بیماری پیسی را به فرمان من شفا می دادی، و آنگاه که مردگان را به فرمان من (زنده) بيرون می آوردی، و هنگامی که بنی اسرائیل را از آسیب رساندن به تو بازداشتم، آنگاه که دلایل روشن برای آنها آوردی، پس کسانی از آنها کافر شدند؛ گفتند:« اینها جز جادوی آشکار (چیزی دیگر) نیست».
و (به یادآور) زمانی را که به حواریون وحی فرستادم که:«به من و فرستاده من، ایمان بیاورید » گفتند: «ایمان آوردیم، وگواه باش که ما تسلیم شده ایم».
( وبه یاد آور) چون حواریون گفتند:« ای عیسی پسر مریم! آیا پروردگارت می تواند سفره ای از آسمان بر ما نازل کند ؟». ( عیسی در پاسخ) گفت: «اگر مؤمن هستید از خدا بترسید».
گفتند:« می خواهیم از آن بخوریم و دلهایمان آرام گیرد و بدانیم که به ما راست گفته ای و بر آن از گواهان باشیم».
عیسی پسر مریم(دعا کرد و) گفت:« پروردگارا!خداوندا! از آسمان سفره ای بر ما بفرست تا برای اول و آخر ما عیدی باشد و نشانه ای از تو، و به ما روزی ده که تو بهترین روزی دهندگانی».
خداوند (دعای او را اجابت کرد و) فرمود:« من آن را بر شما نازل می کنم ؛ اما هر یک از شما که بعد از آن کافر شود، او را چنان عذابی می کنم که هیچ کس از جهانیان را چنان عذاب نکرده باشم!».
و ( بیاد بیاور) که خداوند می فرماید:«ای عیسی پسرمریم! آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به عنوان دو معبود به جای خدا انتخاب کنید؟» (عیسی) گوید: « تو منزهی! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست بگویم! اگر چنین سخنی را گفته باشم؛ بی گمان تو می دانی، تو از آنچه در ضمیر من است آگاهی و من از آنچه در ذات (پاک) توست؛ نمی دانم، یقیناً تو خود دانای رازهای نهانی.
من چیزی جز آنچه مرا به آن فرمان دادی به آنها نگفتم (به آنها گفتم:) خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست و تا زمانی که در میان آنها بودم مراقب و گواهشان بودم و چون مرا بر گرفتی تو خودت مراقب آنها بودی و تو بر هر چیز گواهی.
اگر آنها را عذاب کنی آنان بندگان تو هستند و اگر آنها را بیامرزی تو نیرومند حکیمی».
خداوند فرمود:« امروز؛ روزی است که راستی راستگویان به آنها سود می بخشد، برای آنها باغهای ( از بهشت) است که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است و تا ابد، جاودانه در آن می مانند، خداوند از آنها خشنود است وآنها از او خشنودند، این رستگاری بزرگ است».
فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست از آن خداست؛ و او بر هر چیز تواناست.
