ترجمة سورة النحل

Farsi - Persian translation
ترجمة معاني سورة النحل باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation .

نحل


فرمان خدا فرا رسیده است، پس برای آن شتاب نکنید، او پاک وبرتر است از آنچه شریک او قرار می دهند.

(خداوند) فرشتگان را با روح (= وحی) به فرمان خویش بر هرکس از بندگانش بخواهد نازل می کند، (با این پیام) که (مردم را) هشدار دهید، (و بگویید:) معبودی (به حق) جز من نیست، پس از من بترسید.

آسمانها و زمین را به حق آفرید، از آنچه که شریکش می سازند برتر است.

انسان را از نطفه آفرید، آنگاه او (دشمنی) ستیزه جویی آشکار شده است.

و چهار پایان را برای شما آفرید، که در آنها پوشش (گرم) و منافع (دیگری) است، و از(گوشت، برخی) آنها می خورید.

و در آنها برای شما (زینت و) زیبائی است، چون شامگاهان (از صحرا) باز می گردانید، وچون صبحگاهان (به صحرا) می فرستید.

و (آنها) بارهای سنگین شما را به شهری که جز با رنج و مشقت زیاد، به آن نمی رسیدید، حمل می کنند، بی گمان پروردگارتان روؤف مهربان است.

و (همچنین) اسبان واستران و خران را (آفرید) تا برآنها سوار شوید، و (نیز برای شما) زینت است، و چیزهایی را می آفریند که نمی دانید.

و برخداست که راه راست را (به بند گانش) بنمایاند، و برخی از آن راهها بیراهه (و کج) است، و اگر می خواست همه ی شما را هدایت می کرد.

او کسی است که از آسمان برایتان آبی نازل کرد، که از آن (آب) آشامیدنی است، و از آن (گیاهان و) درختانی (می روید) که (حیوانات خود را) در آن می چرانید.

(خداوند) با آن (آب) برای شما زراعت و زیتون و (درختان) خرما و تاکستانها، و از همه نوع میوه ها می رویاند. بی گمان در این نشانه ای است برای گروهی که اندیشه می کنند.

و شب و روز و خورشید و ماه را برای شما مسخر کرد، و ستارگان (نیز) به فرمان او مسخر هستند، بی تردید در این نشانه ای است برای گروهی که خرد می ورزند.

و (همچنین مسخر گرداند) آنچه را که برای شما در زمین به رنگهای گوناگون آفرید، مسلماً در این نشانه ای است برای گروهی که پند می پذیرند.

و او کسی است که دریا را مسخر ساخت، تا از آن گوشت تازه بخورید، و زینتی (مانند مروارید) که آن را بپوشید؛ بیرون آرید، و کشتیها را می بینی که در آن روانند (و سینه ی دریا را می شکافند) و تا از فضل او (= خداوند) روزی بجویید، و باشد که شکر گزارید.

و در زمین کوههای استوار (و محکمی) افکند، که مبادا شما را بلرزاند، و نهرها و راهها (پدید آورد) شاید هدایت شوید.

و (نیز) نشانه ها (قرار داد) و (در هنگام شب) بوسیله ستارگان راه می یابند.

آیا کسی که می آفریند، مانند کسی است که نمی آفریند ؟! آیا پند نمی گیرید ؟!

و اگر (بخواهید) نعمت (های) خدا را بشمارید، نمی توانید آن را بشمارید، بی تردید خداوند آمرزنده ی مهربان است.

و خداوند آنچه را پنهان می دارید، و آنچه را آشکار می کنید ؛ می داند.

و آنهایی را که به جای الله (به خدایی) می خوانند؛ چیزی را نمی آفرینند، و خودشان (نیز) آفریده می شوند.

(آنها) مردگانی هستند غیر زنده، و نمی دانند در چه زمانی برانگیخته می شوند.

معبود شما، معبودی یگانه است، پس کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند، دلهایشان (حق را) انکار کند، و خودشان مستکبرند.

قطعاً آنچه را پنهان می دارند، وآنچه را آشکار می کنند ؛ می داند، بی گمان اومستکبران را دوست ندارد.

و چون به آنها گفته شود :« پروردگارتان چه چیز نازل کرده است ؟ » گویند: «افسانه های پیشینیان».

تا در روز قیامت بار گناهان خود را بطور کامل بر دوش کشند، و (نیز) بخشی از گناهان کسانی را که به نادانی گمراهشان می سازند، آگاه باشید، چه بد است آنچه بر دوش می کشند.

به راستی کسانی که پیش از ایشان بودند (نیز) مکر ورزیدند، پس خداوند بنیاد شان را از اساس وپایه ویران کرد، که سقف از بالا بر سرشان فرو ریخت، و عذاب (الهی) ازآنجای که نمی دانستند به سراغشان آمد.

آنگاه روز قیامت (خداوند) آنها را رسوا می سازد، می فرماید :«آن شریکان (دروغین) من، (آن) کسانی که شما در باره ی آنها (با پیامبران) دشمنی (و مجادله) می کردید، کجا هستند ؟! کسانی که به آنها علم داده شده گویند :«همانا رسوایی و سختی امروز بر کافران است ».

(همان) کسانی که فرشتگان (عذاب) جانشان را می گیرند، در حالی که به خود ستم کرده بودند، پس سر تسلیم فرود می آورند (و گویند :) ما هیچ (کار) بدی انجام نمی دادیم، آری، مسلماً خداوند به آنچه انجام می دادید؛ داناست.

پس از درهای جهنم داخل شوید در حالی که جاودانه در آن خواهید بود، چه بد است جایگاه مستکبران.

و به که کسانی پرهیزگاری نمودند، گفته شد: « پروردگارتان چه چیز نازل کرده است ؟ » گویند :«خیر (و هدایت را)». برای کسانی که نیکی کردند، در این دنیا نیکی است، و قطعاً سرای آخرت (بسی) بهتر است، و چه خوب است سرای پرهیزگاران.

باغهایی (از بهشت) جاویدان است، که به در آیند، نهرها از زیر (درختان) آن جاری است، در آنجا هر چه بخواهند برای شان (مهیا) است، این گونه خداوند پرهیزگاران را پاداش می دهد.

(همان) کسانی که فرشتگان (رحمت) جانشان را می گیرند، در حالی که پاکند، (به آنها) می گویند:« سلام بر شما، به خاطر آنچه که می کردید به بهشت وارد شوید ».

آیا (کافران) جز این انتظار دارند که فرشتگان (برای گرفتن جانشان) به سراغ آنها بیایند، یا فرمان پروردگارت (برای عذابشان) فرا رسد، کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) چنین کردند، و خداوند به آنها ستم نکرد، لیکن آنها به خویشتن ستم می کردند.

پس بدیهای آنچه را که می کردند به آنها رسید، و آنچه به آن مسخره می کردند، برآنان فرود آمد.

و کسانی که شر ک ورزیدند گفتند :«اگر خدا می خواست، نه ما و نه پدرانمان، غیر از او هیچ چیزی را پرستش نمی کردیم، و نه چیزی را بدون فرمان او حرام می ساختیم » کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) چنین کردند، پس آیا بر پیامبران جز ابلاغ آشکار (مسئولیت دیگری) هست ؟

یقیناً ما در (میان) هر امتی پیامبری را فرستادیم که :«خدای یکتا را بپرستید، و از طاغوت اجتناب کنید ». پس خداوند بعضی از آنان را هدایت کرد و بر بعضی از آنان گمراهی محقق گشت، پس در زمین بگردید، آنگاه بنگرید عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بود.

(ای پیامبر!) هر اندازه بر هدایت آنها حریص باشی (سودی ندارد، زیرا که) خداوند کسی را که گمراه کرده است، هدایت نمی کند، و آنها یاورانی ندارند.

و آنها با شدید ترین سوگند هایشان به خداوند سوگند یاد کردند که :«خداوند کسی را که می میرد، بر نمی انگیزد ! » آری (این) وعده ی قطعی بر اوست (که همه ی مردگان را بر می انگیزد ) ولی بیشتر مردم نمی دانند.

تا آنچه را که درآن اختلاف می کردند برای شان روشن سازد، و تا کسانی که کافر شدند، بدانند که آنها دروغگو بوده اند.

فرمان ما به هر چیزکه چون اراده اش کنیم، فقط این است که به او گوییم :«موجود باش » پس (بلا فاصله) موجود می شود.

و کسانی که پس از آن که ستم دیدند، در راه خدا هجرت کردند، یقیناً در این دنیا جایگاه خوبی خواهیم داد، و مسلماً پاداش آخرت بزرگتر است، ای کاش می دانستند.

(همان) کسانی که صبر کردند، و (تنها) بر پروردگارشان توکل می کنند.

وپیش از تو (ای پیامبر) جز مردانی که به آنها وحی می کردیم نفرستادیم، پس (ای مردم ) اگر نمی دانید از (آگاهان) اهل کتاب بپرسید.

(که آنها را) با دلایل روشن و کتابها (فرستادیم) و (ما این) قرآن را بر تو نازل کردیم تا برای مردم روشن سازی، آنچه را که به سوی آنها نازل شده است، و باشد که آنها بیندیشند.

آیا کسانی که بد اندیشی (و توطئه) کردند، (از این) ایمن هستند که خدا (همه ی) آنها را در زمین فرو برد، و یا عذاب (الهی) از جایی که نمی دانند، به سراغشان بیاید ؟!

یا (آن که) به هنگام رفت و آمدشان (گریبان) آنها را بگیرد، پس نتوانند که (ما را ناتوان کنند و) بگریزند.

یا (آن که) آنان رادر حال ترس (و وحشت) بگیرد، پس بی تردید پروردگارشما روؤف مهربان است.

آیا آنها به چیزهای که خداوند آفریده است نمی نگرند که (چگونه) سایه هایش از راست و چپ سجده کنان برای خداوند در حرکتند، و آنها (عاجز و) فروتن هستند ؟!

و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین از جنبندگان وجود دارد، و (نیز) فرشتگان؛ برای خدا سجده می کنند، و آنان تکبر نمی ورزند.

آنها از پروردگارشان که بر فرازشان است، می ترسند، و آنچه فرمان می یابند، انجام دهند.

و خداوند فرمود :« دو معبود را نگیرید، فقط او معبود یگانه است، پس (تنها) از من بترسید ».

و آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست، و (نیز) دین (و پرستش) ابدی از آن اوست، آیا از غیر خدا می ترسید ؟!

آنچه از نعمت دارید، پس (همه) از (جانب) خداوند است، سپس هنگامی که نا راحتی به شما رسد، باز به سوی او زاری می کنید.

سپس هنگامی که آن ناراحتی را از شما بر طرف ساخت، آنگاه گروهی از شما به پروردگارشان شرک می آورند.

تا آنچه را که به آنها دادایم کفران کنند، پس (چند روزی) بهره گیرید، که بزودی خواهید دانست.

و آنها برای چیزی (= بتانی) که نمی دانند، سهمی از آنچه روزیشان داده ایم قرار می دهند، به خدا سو گند، البته از آنچه افترا می بندید، باز خواست خواهید شد.

و (آنها) برای خدا دختران قرار می دهند، - او منزه است - و برای خودشان آنچه را میل دارند.

و هرگاه به یکی از آنها به (تولد) دختر بشار دهند، چهره اش سیاه می شود در حالی که او خشم خود را فرو می خورد.

و به سبب بشارت بدی که به او داده شده، از قوم (خود) پنهان می شود (می اندیشد که) آیا با خواری او را نگه دارد یا در خاک پنهانش کند ؟! آگاه باشید آنچه را که حکم می کنند، بد (حکمی) است.

برای کسانی که به (سرای) آخرت ایمان ندارند، مثل (و صفت) بد است. و برای خداوند صفت برتر (و عالی) است، و او پیروزمند حکیم است.

و اگر خداوند مردم را به (خاطر) ستمشان مؤاخذه می کرد، هیچ جنبنده ای بر روی آن (= زمین) باقی نمی گذارد، و لیکن آنها را تا زمان معین مهلت می دهد، پس هنگامی که اجلشان فرا رسد، نه ساعتی تأخیر می کنند و نه ساعتی پیشی می گیرند.

و (آنها) برای خدا چیزهایی قرار می دهند که خودشان (از آن) کراهت دارند، و زبانهایشان (سخن) دروغ بیان می کند که نیکیها از آن ایشان است، بی تردید برای آنان آتش (جهنم) است، و قطعاً آنها از پیشگامان (جهنم) هستند.

(ای پیامبر!) به خدا سوگند که به سوی امتهای پیش از تو (پیامبرانی) فرستادیم، پس شیطان اعمالشان را برای آنها بیا راست، لذا امروز او دوست (و یاور) شان است، و عذاب درد ناکی برای آنهاست.

و (ای پیامبر! ما) کتاب (قرآن) را بر تو نازل نکردیم؛ مگر برای اینکه آنچه را که در آن اختلاف کردند، برای آنها روشن سازی، و (نیز) مایه ی هدایت ورحمت برای گروهی که ایمان می آورند؛ باشد.

و خداوند از آسمان آبی فرو فرستاد، پس با آن زمین را بعد از مردنش زنده گرداند. بی گمان در این، نشانه ای است برای گروهی که می شنوند.

و همانا در (وجود) چهار پایان برای شما عبرتی است، از آنچه در شکم آنها، از میان سرگین و خون، شیر خالص که برای نوشندگان گوارا است، به شما می نوشانیم.

و (نیز) از میوه های در ختان خرما و انگور، مسکرات (نا پاک) و روزی خوب (و پاکیزه) می گیرید. بی گمان در این نشانه ای است برای گروهی که خرد می ورزند.

و پروردگار تو به زنبور عسل الهام کرد که :«از کوهها و درختان و داربستهایی که (مردم) می سازند، خانه هایی برگزین،

آنگاه از (شیره ی) تمام میوه ها (و گلها) بخور، سپس راههای هموار پروردگارت را بپیما » از شکم آنها، نوشیدنی با رنگهای گوناگون بیرون می آید که در آن شفا برای مردم است. بی شک در این نشانه ای است برای گروهی که می اندیشند.

و خداوند شما را آفرید، سپس می میراند، و بعضی از شما به پیری و (فرتوتی) می رساند، تا بعد از علم (وآگاهی) چیزی نداند (و همه را فراموش کند) بی گمان خداوند دانای تواناست.

و خداوند برخی از شما را بر برخی (دیگر) در روزی برتری داده است، پس کسانی که برتری داده شده اند، حاضر نیستند از روزی خود به بردگانشان بدهند، تا همگی در آن برابر شوند، آیا آنها نعمت خدا را انکار می کند ؟!

و خداوند برای شما از (جنس) خودتان همسرانی قرار داد، و از همسرانتان برای شما فرزندان و نوادگان پدید آورد، و از پاکیزه ها به شما روزی داد، آیا به باطل ایمان می آورند، و به نعمت خدا آنها کفر می ورزند ؟!

و آنها غیر از خدا، چیزی را می پرستند که هیچ روزی را برای آنها از آسمانها و زمین در اختیار ندارند، و (هرگز) نمی توانند.

پس برای خدا مثلها مزنید، یقیناً خداوند می داند، و شما نمی دانید.

خداوند مثلی زده : برده ی مملوکی را که بر هیچ چیز توانا نیست، و کسی را که از جانب خود، روزی نیکو بخشیده ایم، پس او پنهان و آشکار از آن (روزی) انفاق می کند، آیا (این دو نفر) برابرند ؟! ستایش مخصوص خداست، بلکه بیشترشان نمی دانند.

و خداوند مثل (دیگری) زده است : دو مرد را، که یکی از آن دو، گنگ است، و بر هیچ چیزی توانا نیست، سر بار صاحب (و مولای) خود است، هر کجا او را بفرستد، هیچ خیری را نمی آورد.(و مأموریتش را خوب انجام نمی دهد). آیا او و کسی که به عدل فرمان می دهد، و خود بر راه مستقیم قرار دارد، برابر است ؟!

(علم) غیب آسمانها و زمین از آن خداست (و تنها او همه را می داند) و امر قیامت مانند چشم برهم زدن و یا از آن هم نزدیکتر است، بی گمان خداوند بر همه چیز تواناست.

و خداوند شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد، در حالی که هیچ چیز نمی دانستید، و برای شما گوش و دیدگان و دلها پدید آورد، شاید سپاس گزارید.

آیا آنها به پرندگانی که درجوّ آسمان مسخر (فرمان خدا) هستند، نمی نگرند، مسلماً در این (امر) نشانه هایی است برای گروهی که ایمان می آورند.

و خداوند برای شما از خانه هایتان جای آرامش (و سکونت) قرار داد، و از پوست چهار پایان (نیز) برای شما خانه هایی (= خیمه هایی) قرار داد که آن را در روز کوچ کردنتان و روز اقامتتان سبک می یابید (و به آسانی آن را جا به جا می کنید) و از پشمهایش و کرکهایش و موهایش اثاثیه (خانه) و متاع (و اسباب و وسایل زندگی ) تا مدت معینی (برایتان) قرار داد.

و (نیز) خداوند از آنچه آفریده است سایه هایی برای شما قرار داده، و از کوهها پناهگاهایی برای شما قرار داده است، و برای شما جامه هایی برای شما قرار داد که شما را از از گرما (و سرما) حفظ می کند، و جامه هایی که شما را در (هنگام) جنگ (و درگیری) مصون می دارد. این گونه (خداوند) نعمتهایش را بر شما تمام می کند، باشد که تسلیم (فرمان او) شوید.

پس (ای پیامبر!) اگر (آنها) روی گرداندند ؛ جزاین نیست که بر (عهده ی) تو ابلاغ آشکار است.

(آنها ) نعمت خدا را می شناسند، سپس انکارش می کنند، و بیشترشان کافرند.

و روزی که از هر امتی گواهی (بر آنان) بر می انگیزیم، آنگاه به کسانی که کافر شدند، اجازه ی (سخن گفتن) داده نمی شود، و نه از آنها تقاضای توبه (و عذر خواهی) می شود.

و کسانی که ستم کردند، هنگامی که عذاب را ببینند، پس نه از (عذاب) آنها کاسته می شود، و نه آنها مهلت می یابند.

و کسانی که شرک ورزیدند هنگامی که شریکان (= معبودهایی خود ساخته) خود را ببینند، می گویند :«پروردگارا ! اینان شریکان (و معبودان) ما هستند، کسانی که ما به جای تو می خواندیم». آنگاه (معبودانشان) به آنها پاسخ می دهند :«به راستی که شما دروغگو هستید »

و در آن روز (همگی) در پیشگاه خدا تسلیم شوند، و(تمام ) آنچه را افتراء می بستند، از (نظر) آنان گم (و نابود) شوند.

کسانی که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، به (کیفر) آنکه فساد می کردند، عذابی بر عذابشان خواهیم افزود.

و روزی که در (میان) هر امتی، گواهی از خودشان بر آنها بر می انگیزیم، و تو را بر آنها گواه آوریم. و (ما این) کتاب را بر تو نازل کردیم، که بیانگر همه چیز، و هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است.

به راستی خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می دهد، و از فحشا و منکر و ستم نهی می کند، و شما را پند می دهد؛ شاید متذکر شوید.

و به عهد (و پیمان) خدا وفا کنید، هرگاه عهد (و پیمان) بستید، و سو گندها را پس از محکم ساختنش نشکنید، درحالی که شما خدا را کفیل (و ضامن) بر خود قرارداده اید، یقیناً خداوند آنچه را می کنید ؛ می داند.

و مانند آن زن نباشید که پشم های تابیده ی خود را پس از محکم شدن وا می تابد. (و قطعه قطعه می کند )، که سوگندهای خود را وسیله ی (خیانت و) فریب سازید، به خاطر اینکه گروهی از گروه (دیگر) بیشتراست. جز این نیست که خداوند شما را با این وسیله آزمایش می کند، یقیناً روز قیامت، آنچه را درآن اختلاف می کردید، برای شما روشن خواهد کرد.

و اگر خدا می خواست همه ی شما را یک امت قرار می داد، و لیکن هر کس را بخواهد؛ گمراه می کند، و هر کس را بخواهد؛ هدایت می نماید، و قطعاً از آنچه می کردید، باز خواست خواهید شد.

و سوگندهایتان را وسیله ی (خیانت و) فریب در میان خود قرار ندهید، که (مبادا) گامی بعد از استواری اش (بر ایمان) متزلزل شود، و به خاطر باز داشتن (مردم) از راه خدا، بدی آن را (در دنیا) بچشید، و (در آخرت) برای شما عذاب بزرگی خواهد بود.

و پیمان (و عهد) خدا را به بهای اندک نفروشید، اگر بدانید ! آنچه نزد خداوند است، یقیناً برای شما بهتر است.

آنچه نزد شماست، فنا می شود، و آنچه نزد خداست باقی است، و قطعاً به کسانی که صبر کردند، پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند؛ می دهیم.

هر کسی که کار شایسته ای انجام دهد، (خواه) مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می داریم، و مسلماً پاداششان را به (حسب) بهترین اعمالی که انجام می دادند ؛ به آنها می دهیم.

پس هنگامی که قرآن می خوانی، از (شر) شیطان رانده شده، به خدا پناه ببر.

بی گمان او بر کسانی که ایمان آورده اند و بر پروردگارشان توکل می کنند، (هیچ) تسلطی ندارد.

تسلط او تنها بر کسانی است که او را به دوستی (و سر پرستی) خود بر گزیده اند، و کسانی که (به پیروی از وی) به او (= خدا) شرک می ورزند.

و هنگامی که آیه ای را به جای آیه ی دیگر جایگزین (= نسخ) کنیم - و خداوند به آنچه که نازل می کند، داناتر است - (آنها) گویند :« بی گمان تو افترا زنی » (هر گز چنین نیست) بلکه بیشتر آنها نمی دانند.

بگو :« روح القدس (= جبرئیل) آن را از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است، تا کسانی که ایمان آورده اند، ثابت قدم گرداند، و برای (عموم) مسلمانان هدایت وبشارت باشد».

و به راستی (ما) می دانیم که آنها می گویند: «همانا بشری (این آیات را) به او آموزش می دهد » در حالی که زبان کسی که اینها به او نسبت می دهند عجمی (= غیر عربی) است، و این (قرآن به) زبان عربی آشکار است.

یقیناً کسانی که به آیات خدا ایمان نمی آورند، خدا آنها را هدایت نمی کند، و برای آنها عذاب درد ناکی است.

تنها کسانی دروغ می بندند که به آیات خدا ایمان ندارند، و ایشانند که دروغگویان (واقعی) هستند.

کسی که بعد از ایمانش به خدا کافر شود (باز خواست می شود) مگر کسی که به زور (به کفر) واداشته شود در حالی که قلبش به ایمان آرام باشد، لیکن کسی که سینه ی خود را برای (پذیرش) کفر بگشاید، پس خشم خدا برآنهاست، و برای آنها عذاب بزرگی است.

این به (خاطر) آن است که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح دادند، و همانا خداوند گروه کافران (لجوج) را هدایت نمی کند.

اینان کسانی هستند که (بر اثر گناهان شان ) خداوند بر دلهایشان و گوششان و چشمانشان مهر نهاده است، و اینان غافلان (واقعی) هستند.

بدون شک آنها در آخرت زیانکارانند.

آنگاه پروردگارتو برای کسانی که هجرت کردند، بعد از آن که شکنجه (و عذاب) کشیدند (تا سخن کفر بگویند) سپس (در راه خدا) جهاد کردند، و صبر نمودند، بی گمان پروردگارت بعد از این (رنج ها) آمرزنده ی مهربان است.

(به یاد آورید روز قیامت، آن) روزی که هرکس (به دفاع) از خود به مجادله بر می خیزد، و به هر کسی (پاداش) آنچه کرده است؛ به طور کامل (و تمام) داده می شود، و به آنها ستم نخواهد شد.

و خداوند مثلی زده است : قریه ای که ایمن و آسوده بود، همواره روزی اش به فراوانی از هرجا می رسید، پس (اهلش) به نعمت های خدا ناسپاسی کردند، آنگاه خداوند به (کیفر) آنچه که انجام می دادند ؛ لباس گرسنگی و ترس (و نا امنی) را بر آنها پوشانید (و طعمش را چشانید).

و به راستی پیامبری از خودشان به سوی آنها آمد، پس او را تکذیب کردند، آنگاه در حالی که ظالم بودند، عذاب (الهی) آنها را فرو گرفت.

پس از آنچه که خدا به شما روزی داده است ؛ حلال (و) پاکیزه بخورید، و شکر ونعمت خدا را بجای می آورید، اگر او را می پرستید.

(خداوند) تنها مردار، و خون و گوشت خوک و آنچه را که (هنگام ذبح) نام غیر خدا برآن برده شده است؛ بر شما حرام کرده است، پس کسی که ناچار شود در حالی که نه ستمکار باشد و نه از حد تجاوز کند (و از آنها بخورد) پس بی گمان خداوند آمرزنده ی مهربان است.

و چیزی را که زبانتان به دروغ توصیف می کند ؛ نگویید :« این حلال است، و آن حرام » تا برخدا افترا ببندید، یقیناً کسانی که بر خدا افترا می بندند ؛ رستگار نمی شوند.

(در این دنیا) بهره ی اند ک (نصیبشان می شود) و برای آنها (در آخرت) عذاب دردناک است.

و برکسانی که یهودی شدند ؛ حرام کرده بودیم، چیزهای را که پیش از این بر تو حکایت کردیم، و (ما) به آنها ستم نکردیم، ولیکن آنها به خودشان ستم کردند.

سپس پروردگار تو برای کسانی که ازروی جهالت بدی کردند، آنگاه بعد از آن توبه کردند، و (اعمال خود را) اصلاح کردند، یقیناً پروردگارت بعد از آن (توبه، برای آنها) آمرزنده ی مهربان است.

به راستی ابراهیم (به تنهایی) امتی بود، فرمانبردار خدا، حنیف (= خالی از انحراف) بود و (هرگز) از مشرکان نبود.

شکر گزار نعمتهای خدا بود، (خداوند) او را برگزید، و به راه راست هدایتش نمود.

(ما) در دنیا به او نیکی عطا کردیم ؛ و قطعاً او در آخرت از صالحان است.

سپس به تو (ای پیامبر!) وحی کردیم که از آیین ابراهیم که حنیف بود و از مشرکان نبود ؛ پیروی کن.

(رعایت تعظیم روز) شنبه تنها بر کسانی که در آن اختلاف کردند (بعنوان مجازات) مقرر شد، و بی گمان پروردگارت روز قیامت در آنچه اختلاف می کردند؛ میان آنها داوری می کند.

با حکمت وپند نیکو (مردم را) به راه پروردگارت دعوت نما، و با روشی که نیکو تر است، با آنها (بحث و) مناظره کن، بی تردید پروردگارت به (حال) کسی که از راه او گمراه شده است؛ دانا تر است، و (نیز) او به هدایت یافتگان؛ دانا تر است.

و اگر خواستید مجازات کنید، پس چنان مجازات کنید که شما را مجازات کرده اند، و اگر صبر نمایید، مسلماً آن برای صابران بهتر است.

و (ای پیامبر گرامی) صبر کن و صبر تو جز به (توفیق) خدا نیست، و بر آنها اندوهگین مشو، و از آنچه مکر می ورزند؛ دلتنگ مباش.

همانا خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کردند، و کسانی که نیکو کارانند.
Icon