ترجمة معاني سورة الرعد
باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - حسين تاجي
.
من تأليف:
د. حسين تاجي كله داري
.
ﰡ
المر (الف. لام. میم. را) اینها آیات کتاب (قرآن) است، و آنچه از (سوی) پروردگارت بر تو نازل شده، حق است، و لیکن بیشتر مردم ایمان نمیآورند.
الله کسی است که آسمانها را بدون ستون بر افراشت که میبینید، آنگاه بر عرش مستقر شد، و خورشید و ماه را مسخر ساخت، که هر کدام تا مدت معینی روان است، کار (و امور هستی) را تدبیر میکند، نشانههای را (روشن) بیان میکند، شاید شما به لقای پروردگارتان یقین حاصل کنید.
و او کسی است که زمین را گسترد، و در آن کوهها و نهرها قرار داد، و در آن از هر نوع میوهها دو قسم (ترش و شیرین و...) پدید آورد، شب را بر روز میپوشاند، بیگمان در این (امور) نشانهها (و عبرتها) است برای گروهی که میاندیشند.
و در زمین قطعههای (گوناگون) کنارهم (قرار دارد) و باغهایی از انگور و کشتزار و نخلهای که گاه از یک بن میرویند و گاهی از چند بن، (در صورتی) که از یک آب سیراب میشوند، و (با این حال) میوۀ بعضی از آنها را بعضی (دیگر) برتری دادیم، بدون شک در این (امور) نشانهها (و عبرتها) است برای گروهی که خرد میورزند.
و (ای پیامبر!) اگر (از ایمان نیاوردن کفار) تعجب میکنی، پس سخن آنان عجیب (تر) است، که (میگویند:) «آیا هنگامیکه (مردیم و) خاک شدیم (بار دیگر زنده میشویم و) به آفرینش نوینی باز میگردیم؟!» اینان کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شدهاند، و اینان غلها (و زنجیرها) در گردنهایشان است، و اینان اهل آتش (جهنم)اند، و جاودانه درآن خواهند ماند.
و آنها پیش از نیکی (و رحمت) بدی (و عذاب) را به شتاب از تو میخواهند، با اینکه (بر امتها) پیش از آنها بلاها (و عقوبتهای عبرت انگیز) گذشته است، و بیگمان پروردگار تو نسبت به مردم – با وجود ستمکار بودنشان – دارای مغفرت است (و میآمرزد) و همانا پروردگار تو سخت کیفراست.
و کسانیکه کافر شدند میگویند: «چرا نشانهها (و معجزهای) از (سوی) پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» (ای پیامبر!) تو فقط هشداردهندهای، و برای هر قومی هدایت کنندهای است.
الله میداند آنچه را که هر مادهای بدان باردار میشود، و آنچه را که رحمها میکاهند و آنچه افزون میکنند، و هر چیز نزد او مقدار معینی دارد.
(او) دانای غیب و آشکار، بزرگ بلند مرتبه است.
(برای الله) یکسان است که کسی از شما پنهانی سخن بگوید، و کسیکه آن را آشکار سازد، و کسیکه در (تاریکی) شب پنهان میشود، یا در (روشنایی) روز (آشکارا) راه میرود.
برای او (= انسان) فرشتگانی است که پی درپی (صبح و شام) از پیش رویش و از پشت سرش او را به امر الله حفظ میکنند، بیگمان الله حالت (و سرنوشت) هیچ قومی را تغیر نمیدهد، تا وقتی که آنان آنچه را که در ضمیرشان است، تغیر دهند. و هنگامیکه الله برای قومی (بخاطر اعمالشان) بدی را اراده کند، پس هیچ چیز مانع آن نخواهد شد، و آنان را جز او هیچ کارسازی نیست.
او کسی است که برق را برای ترساندن، و امیدوار شدن به شما مینمایاند، و ابرهای سنگین (بار) را پدید میآورد.
و رعد به ستایش او و فرشتگان از ترس او تسبیح میگویند. و صاعقهها را میفرستد، پس هر کس را که بخواهد بدان آسیب میرساند، و آنها (با وجود مشاهده این همه آیات الهی همچنان) دربارۀ الله مجادله میکنند، و او بسیار نیرومند (و سختگیر) است.
دعوت حق از آن اوست، و کسانی را که (مشرکان) به جای او میخوانند، (هرگز) دعوتشان را اجابت نمیکنند، مگر مانند کسیکه کف دستش را به سوی آب میگشاید تا (آب) به دهانش برسد، و (هرگز) به آن نخواهد رسید، و دعای کافران جز در گمراهی نیست.
(تمام) کسانیکه در آسمانها و زمین هستند – از روی اطاعت (و دل خواه) یا اکراه (و نا خواه) – و (همچنین) سایههایشان؛ صبحگاهانه و شامگاهان برای الله سجده میکنند.
(ای پیامبر! به مشرکان) بگو: «پروردگار آسمانها و زمین کیست؟» بگو: «الله» (سپس به آنها) بگو: «آیا به جای او اولیاء (و معبودانی) بر گزیدهاید که مالک سود و زیان خود نیستند». بگو: «آیا نابینا و بینا برابرند، یا تاریکیها و نور یکسان است؟ آیا آنها شریکانی برای الله قرار دادهاند که همچون آفرینش او آفریدهاند، پس (این) آفرینش (ها) بر آنها مشبه شده است؟!». بگو: «الله آفرینندۀ همه چیز است، و او یگانۀ چیره است.
(الله) از آسمانها آب را فرو فرستاد، پس رودخانهها بهاندازۀ (ظرفیت) خویش روان شد، آنگاه سیل بر روی خود کفی بالا آمده برداشت، و ازآنچه (در کورهها) برای بدست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگی آتش روی آن روشن میکنند، کفی مانند آن به وجود میآید، الله (مثال) حق و باطل را این گونه بیان میکند، پس اما کفها کنار افتاده، از بین میرود، و آنچه به مردم سود میبخشد در زمین (باقی) میماند، این گونه الله (برای روشن شدن حق از باطل) مثال میزند.
برای کسانیکه (دعوت) پروردگارشان را اجابت کردند، پاداش نیک (= بهشت) است و کسانیکه (دعوت) او را اجابت نکردند، اگر تمام آنچه در زمین است و (نیز) همانندش، از آن آنها باشد برای رهایی خود (از عذاب) فدیه بدهند، (از آنها پذیرفته نخواهد شد) آنها حساب سختی خواهند داشت، و جایگاهشان جهنم است، و چه بد جایگاهی است!.
آیا کسیکه میداند آنچه از (طرف) پروردگارت بر تو نازل شده حق است، مانند کسی است که او نابیناست؟! تنها خردمندان پند میگیرند.
(همان) کسانیکه به پیمان الله وفا میکنند، و عهد (و پیمان) را نمیشکنند.
و کسانیکه آنچه را الله به پیوستن آن فرمان داده؛ پیوند میدهند، و از پروردگارشان میترسند، و از سختی حساب بیم دارند.
و کسانیکه به طلب روی پروردگارشان صبر کردند، و نماز را بر پا داشتند و از آنچه به آنها روزی دادهایم، پنهان و آشکارا انفاق کردند، و بدی را با نیکی دفع میکنند، فرجام (نیک) سرای آخرت از آن آنهاست.
(همان) باغهای جاویدان (بهشتی) که وارد آن میشوند، و (همچنین) هر کس از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان که نیکو کار بودهاند، و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد میشوند.
(و به آنها میگویند:) «سلام بر شما به (خاطر) آنچه صبر نمودهاید، پس چه خوب است عاقبت آن سرای (جاویدان)».
و کسانیکه پیمان الله را پس از استوار کردنش میشکنند، و آنچه را که الله به پیوستن آن فرمان داده؛ قطع میکنند، و در زمین فساد مینمایند، لعنت برای آنهاست، و برای آنها سختی (و بدی) آن سرای (آخرت) است.
الله روزی را برای هرکسیکه بخواهد وسیع میگرداند، و (برای هر کس که بخواهد) تنگ میدارد، و (کافران) به زندگی دنیا شاد شدند، در حالیکه زندگی دنیا در (برابر) آخرت جز متاعی (ناچیز) نیست.
و کسانیکه کافر شدند میگویند: «چرا نشانه (و معجزهای) از (سوی) پروردگارش بر او نازل نشده است؟!». (ای پیامبر!) بگو: «بیگمان الله هرکس را بخواهد گمراه میکند، و هر کس که باز گردد (و توبه کند) به سوی خویش هدایت میکند».
(همانا) کسانیکه ایمان آوردند، و دلهای شان به یاد الله آرام میگیرد، آگاه باشید! (تنها) با یاد الله دلها آرام میگیرند.
و کسانیکه ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، برایشان خوشی است، و بازگشتگاه نیکو (دارند).
(ای پیامبر!) این گونه تو را در (میان) امتی فرستادیم که پیش از آنها امتهای (دیگر، بودند و) رفتند، تا آنچه را به تو وحی کردیم بر آنها بخوانی، در حالیکه آنها به (الله) رحمان کفر میورزند. بگو: «او پروردگار من است، معبودی (به حق) جز او نیست، بر او توکل کردم، و بازگشتم به سوی اوست».
اگر (چنین) قرآنی بود که کوهها به آن به حرکت آیند یا زمین به آن پاره پاره شود یا مردگان را به سخن آرد، (باز هم ایمان نمیآورند) بلکه همه امور از آن الله است، آیا کسانیکه ایمان آوردهاند (هنوز) ندانستهاند که اگر الله میخواست؛ قطعاً همۀ مردم را هدایت میکرد؟!و پیوسته به کسانیکه کفر ورزیدند به سزای کارهایکه کردهاند مصیبت کوبندهای میرسد یا آن مصیبت به نزدیک خانۀ آنان فرو میآید تا آنگاه وعدۀ الهی فرا رسد، یقینا الله متعال وعدهای که داده خلاف نمیکند
و به راستی به پیامبرانی پیش از تو (نیز) تمسخر (و استهزاء) کرده شد، پس (من) به کسانیکه کفر ورزیدند مهلت دادم؛ آنگاه آنان را (فرو) گرفتم، پس (بنگر) مجازات من چگونه بود؟!
آیا کسی که بر همه نفوس (جهانیان) با آنچه به دست آوردهاند مراقب (و نگهبان) است (سزاوار پرستش است یا مخلوقات عاجز و ناتوان و از همه جا بىخبر)؟! و برای الله شریکانی قرار دادند، (ای پیامبر!) بگو: «آنها را نام ببرید! آیا او را به چیزیکه در زمین نمیداند، آگاه میکنید؟! یا سخن بیهوده (و بیمحتوا) میگویید؟!» بلکه (حق این است که) برای کسانیکه کافر شدند؛ مکرشان آراسته شده است، و از راه (راست) باز داشته شدهاند، و کسی را که الله گمراه کند، پس هیچ راهنمایی برای او وجود نخواهد داشت.
در زندگی دنیا برای آنها عذاب (دردناکی) است و قطعاً عذاب آخرت سختتر است، و آنها را هیچ نگه دارندهای از (عذاب) الله نیست.
وصف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است، (چنین است که:) نهرها از زیر (درختان) آن جاری است، میوههایش همیشگی، و (نیز) سایهاش (دائمی است)، این است سرانجام کسانیکه پرهیزگاری کردند، و سرانجام کافران آتش (جهنم) است.
و کسانیکه به آنها کتاب (آسمانی) دادیم، از آنچه بر تو نازل شده، خوشحال میشوند، و از احزاب (و گروهها) کسانی هستند که قسمتی از آن را انکار میکنند، (ای پیامبر!) بگو: «من مأمورم که «الله» را بپرستم، و به او شرک نیاورم، و تنها به سوی او دعوت میکنم، و بازگشت من به سوی اوست».
و این گونه این (قرآن) را (به عنوان) حکم (و فرمانی به زبان) عربی نازل کردیم، و اگر بعد از آن که آگاهی برای توآمده، از هوسهای آنها پیروی کنی، در برابر (عذاب) الله هیچ کارساز و نگهدارندهای نخواهی داشت.
و به راستی پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و برای آنها همسران و فرزندانی قرار دادیم، و هیچ پیامبری حق نداشت، که جز به فرمان الله معجزهای بیاورد، برای هر (امر و) زمانی، نوشتهای مقرر است.
الله هرچه را که بخواهد محو و (هرچه را بخواهد) اثبات میکند و ام الکتاب (= لوح محفوظ) نزد اوست.
و اگر برخی از آنچه را که به آنها وعده میدهیم به تو نشان دهیم، یا (بیش از فرا رسیدن آنها) تو را بمیرانیم، در هر حال بر (عهدۀ) تو تنها تبلیغ (رسالت) است، و حساب (آنها) بر ماست.
آیا ندیدهاند که ما پیوسته به سراغ (این سر) زمین (کفر) میآییم، که آن را از اطراف (و دامنههایش) میکاهیم؟! (و به سرزمین اسلام میافزاییم؟) و الله حکم میکند، و هیچ کس نمیتواند حکم او را رد کند، و او سریع الحساب (= زود شمار) است.
و به راستی کسانیکه پیش از آنها بودند مکر ورزیدند (و نقشه کشیدند) پس (باید دانست که) تمام مکرها (و نقشهها) از آنِ الله است، میداند آنچه را که هر کس انجام میدهد، و به زودی کافران خواهند دانست که سر انجام (نیک) سرای (آخرت) از آنِ کیست.
و کسانیکه کافر شدند میگویند: «تو پیامبر (الله) نیستی» بگو: «کافی است که الله و کسیکه علم (پیشین) نزد اوست، میان من و شما گواه باشند».