തീര്ച്ചയായും നൂഹിനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജനതയിലേക്ക് നാം അയച്ചു. നിന്റെ ജനതയ്ക്ക് വേദനയേറിയ ശിക്ഷ വരുന്നതിന്റെ മുമ്പ് അവര്ക്ക് താക്കീത് നല്കുക എന്ന് നിര്ദേശിച്ചു കൊണ്ട്
എങ്കില് അവന് നിങ്ങള്ക്കു നിങ്ങളുടെ പാപങ്ങളില് ചിലത് പൊറുത്തുതരികയും, നിര്ണയിക്കപ്പെട്ട ഒരു അവധി വരെ നിങ്ങളെ നീട്ടിയിടുകയും ചെയ്യുന്നതാണ്. തീര്ച്ചയായും അല്ലാഹുവിന്റെ അവധി വന്നാല് അത് നീട്ടി കൊടുക്കപ്പെടുകയില്ല. നിങ്ങള് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്.
തീര്ച്ചയായും, നീ അവര്ക്ക് പൊറുത്തുകൊടുക്കുവാന് വേണ്ടി ഞാന് അവരെ വിളിച്ചപ്പോഴൊക്കെയും അവര് അവരുടെ വിരലുകള് കാതുകളില് വെക്കുകയും, അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങള് മൂടിപ്പുതക്കുകയും, അവര് ശഠിച്ചു നില്ക്കുകയും, കടുത്ത അഹങ്കാരം നടിക്കുകയുമാണ് ചെയ്തത്.
നൂഹ് പറഞ്ഞു: എന്റെ രക്ഷിതാവേ, തീര്ച്ചയായും ഇവര് എന്നോട് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുകയും ഒരു വിഭാഗത്തെ പിന്തുടരുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു; അവര്ക്ക് (പിന്തുടരപ്പെട്ട നേതൃവിഭാഗത്തിന്) സ്വത്തും സന്താനവും മൂലം (ആത്മീയവും പാരത്രികവുമായ) നഷ്ടം കൂടുക മാത്രമാണുണ്ടായത്.
അവരുടെ പാപങ്ങള് നിമിത്തം അവര് മുക്കി നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. എന്നിട്ടവര് നരകാഗ്നിയില് പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. അപ്പോള് തങ്ങള്ക്ക് അല്ലാഹുവിനു പുറമെ സഹായികളാരെയും അവര് കണ്ടെത്തിയില്ല.
എന്റെ രക്ഷിതാവേ, എന്റെ മാതാപിതാക്കള്ക്കും എന്റെ വീട്ടില് വിശ്വാസിയായിക്കൊണ്ട് പ്രവേശിച്ചവന്നും സത്യവിശ്വാസികള്ക്കും സത്യവിശ്വാസിനികള്ക്കും സത്യവിശ്വാസിനികള്ക്കും നീ പൊറുത്തുതരേണമേ. അക്രമകാരികള്ക്ക് നാശമല്ലാതൊന്നും നീ വര്ദ്ധിപ്പിക്കരുതേ.
سورة نوح
معلومات السورة
الكتب
الفتاوى
الأقوال
التفسيرات
سورة (نوح) من السُّوَر المكية، وقد جاءت على ذكرِ قصة (نوح) مع قومه، وما عاناه في طريق الدعوة إلى الله من عنادهم وتكبُّرهم، مع بيانِ موقف الكافرين ومآلهم، وفي ذلك تسليةٌ للنبي صلى الله عليه وسلم، وتحذيرٌ للكافرين أن يُنزِلَ الله بهم ما أنزله بقوم (نوح) عليه السلام، كما ثبَّتتِ السورةُ كلَّ من هو على طريق الدعوة إلى الله؛ ليكون (نوح) أسوةً له بعد النبي صلى الله عليه وسلم.
ترتيبها المصحفي
71
نوعها
مكية
ألفاظها
227
ترتيب نزولها
71
العد المدني الأول
30
العد المدني الأخير
30
العد البصري
29
العد الكوفي
28
العد الشامي
29
* سورة (نوح):
سُمِّيت سورة (نوح) بهذا الاسم؛ لورود قصةِ نوح عليه السَّلام فيها.
1. نوح عليه السلام يدعو قومه (١-٢٠).
2. موقف الكافرين ومآلهم (٢١-٢٧).
3. الخاتمة (٢٨).
ينظر: "التفسير الموضوعي لسور القرآن الكريم" لمجموعة من العلماء (8 /367).
يقول ابن عاشور رحمه الله: «أعظمُ مقاصدِ السورة ضربُ المثَلِ للمشركين بقوم نوح، وهم أول المشركين الذين سُلِّط عليهم عقابٌ في الدنيا، وهو أعظم عقابٍ؛ أعني: الطوفان.
وفي ذلك تمثيلٌ لحال النبي صلى الله عليه وسلم مع قومه بحالهم». "التحرير والتنوير" لابن عاشور (29 /186).