ترجمة معاني سورة نوح
باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - حسين تاجي
.
من تأليف:
د. حسين تاجي كله داري
.
ﰡ
بی‌گمان ما نوع را به سوی قومش فرستادیم، (و گفتیم): «قوم خود را پیش از آن که عذاب دردناک به سراغشان آید، هشدار ده (و بترسان).
(نوح) گفت: «ای قوم! همانا من برای شما بیم‌دهندۀ آشکاری هستم.
که الله را پرستش کنید و از او بترسید، و مرا اطاعت کنید.
(پس اگر چنین کردید، الله) گناهان شما را می‌آمرزد، و شما را تا زمان معینی مهلت می‌دهد، زیرا هنگامی‌که اجل الهی فرا رسد تأخیر نخواهد داشت، اگر می‌دانید».
و نوح (پس از نهصد و پنجاه سال نصیحت‌گری و دعوت) گفت: پروردگارا! به راستی که من قوم خود را شب و روز (به ایمان) دعوت کردم.
اما دعوت من (در حق آنان چیزی) جز گریز نیفزود.
و من هرگاه آن‌ها را دعوت کردم تا تو آنان را بیامرزی انگشتان‌‌شان را در گوش‌هایشان فرو کردند و لباس‌هایشان را (به خود) پیچیدند، و (در مخالفت) اصرار (و پا‌فشاری) کردند و به شدت گردن کشی و تکبر نمودند.
سپس من آن‌ها را با صدای بلند (و آشکار) دعوت کردم.
آنگاه به آشکار برایشان گفتم، و در نهان برای (هرکدام از) آنان بیان کردم.
پس (به آن‌ها) گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید، بی‌گمان او بسیار آمرزنده است.
تا از آسمان (باران) پی در پی بر شما بفرستد.
و شما را با اموال و فرزندان بسیار مدد کند، به شما باغ‌های (سرسبز) بدهد، و برای شما نهر‌های (جاری) قرار دهد.
شما را چه شده است که برای الله، عظمت (و شکوه) قایل نیستید؟!.
در حالی‌که شما را در مراحل گوناگون آفرید. (از نطفه سپس خون لخته شده، آنگاه تکه‌ای گوشت، تا این‌که انسان کامل شد).
آیا نمی‌بینید چگونه الله هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؟
و ماه را در میان آسمان‌ها مایۀ روشنایی قرار داد، و خورشید را چراغ (فروزانی) گردانید.
و الله شما را همچون گیاه و نباتی از زمین رویانید.
سپس شما را به آن (زمین) باز می‌گرداند، و بار دیگر شما را بیرون می‌آورد.
و الله زمین را برای شما گسترده ساخت.
تا از راه‌های پهناور آن (به سوی مقصد خود) رفت و آمد کنید».
نوح گفت: «پروردگارا! بی‌گمان آن‌ها مرا نافرمانی کردند، و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش چیزی جز زیانکاری بر او نیفزوده است.
و (آن پیشوایان گمراه) نیرنگ (و مکر) بزرگی به کار بردند.
و گفتند: معبودان خود را رها نکنید. و (بخصوص) «ود» و «سواع» و «یغوث» و «یعوق» و «نسر» را رها نکنید.
و به راستی آن‌ها بسیاری را گمراه کردند، و (تو ای پروردگار!) ستمکاران را جز گمراهی میفزا».
(سرانجام) به کیفر گناهان‌شان (همگی) غرق شدند، پس در آتش (دوزخ) درآورده شدند، و در برابر (عذاب) الهی یاور (و مددکاری) برای خود نیافتند.
و نوح گفت: «پروردگارا! هیچ یک از کافران (و دیار‌‌شان) را بر روی زمین باقی نگذار.
چرا که اگر آن‌ها را باقی گذاری بندگانت را گمراه می‌کنند، و جز (نسلی) بدکار و کافر به وجود نمی‌آورند.
پروردگارا! مرا و پدر و مادرم را و هرآن کس که با ایمان وارد خانۀ من شود، و (تمام) مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز، و ستمکاران را جز هلاکت (و نابودی) میفزا».
