ترجمة معاني سورة الرّوم
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
ﮫ
ﰀ
روم
الم (الف. لام. میم).
ﮭﮮ
ﰁ
رومیان مغلوب شدند.
در نزدیکترین سرزمین، و آنها بعد از مغلوب شدنشان به زودی غالب خواهند شد.
در (ظرف) چند سال؛ پیش از (این پیروزی) و بعد از این (پیروزی) فرمان از آن خداست، و در آن روز مؤمنان شادمان خواهند شد.
به (سبب) یاری خداوند، و (خداوند) هر که را بخواهد یاری می کند، و او پیروزمند مهربان است.
خداوند وعده داده است، خداوند هرگز وعده ی خویش را خلاف نمی کند، و لیکن بیشتر مردم نمی دانند.
آنها فقط ظاهری از زندگی دنیا را می دانند، وآنها از آخرت غافلند.
آیا در ضمیر خود نیندیشیده اند که (دریابند) خداوند آسمانها و زمین و آنچه را میان آن دو است؛ جز به حق و (تا) زمان معینی نیافریده است؟! و بی تردید بسیاری از مردم به دیدار پروردگارشان (در روز قیامت) نا باورند.
آیا در زمین گردش نکردند، تا بنگرند عاقبت کسانی که پیش از آنها بودند؛ چگونه بود ؟! (آنها) نیرمند تر از اینان بودند، و در زمین دگرگونی به وجود آوردند و آن را بیشتر از آنچه (اینان) آبادش کرده اند، آباد کردند، و پیامبرانشان با دلایل روشن به سوی آنها آمدند، پس خداوند بر آن نبود که برآنها ستم کند، و لیکن (آنها) به خودشان ستم می کردند.
سپس سرانجام کسانی که بدی کردند، بدتر شد، که آیات خدا را تکذیب کردند، و آن را به مسخره می گرفتند.
خداوند آفرینش را آغاز می کند، سپس آن را باز می گرداند، آنگاه به سوی او باز گردانده می شوید.
و روزی که قیامت بر پا شود، مجرمان نومید شوند.
و برای آنها از معبودانشان شفیعانی نخواهد بود، و نسبت به معبودانشان (که آنها را همتهای خدا قرار داده بودند) کافر می شوند.
و روزی که قیامت بر پا شود، آن روز (مردم) از هم جدا می شوند.
اما کسانی که ایمان آورده اند و کار های شایسته انجام داده اند، آنان در باغی (از بهشت) شادمان و مسرور خواهند بود.
و اما کسانی که کافر شدند و آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، پس اینان در عذاب (الهی) احضار شوند.
پس خدا را تسبیح گویید؛ هنگامی که شام می کنید و هنگامی که صبح می کنید.
و حمد و ستایش مخصوص اوست، در آسمانها و زمین، و عصرگاهان و هنگامی که ظهر می کنید.
زنده را از مرده بیرون می آورد، و مرده را از زنده بیرون می آورد، و زمین را پس از مردنش زنده می سازد، و همین گونه (روز قیامت از گورها) بیرون آورده می شوید.
و از نشانه های او (این) است که شما را از خاک آفرید، پس ناگاه شما انسانهای (زیادی شدید و در زمین) پراکنده گشتید.
و از نشانه های او (این) است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید؛ تا به آنها آرام گیرید، و در میانتان مودت و رحمت قرار داد، بی گمان در این (امر) نشانه های است برای گروهی که تفکر می کنند.
و از نشانه های او آفرینش آسمانها و زمین، و اختلاف زبانهایتان و رنگهایتان است، بی تردید در این نشانه های برای دانایان است.
و از نشانه های او خوابیدن شما در شب و روز است، و تلاش و بهره جستن شما از فضل اوست، بی شک در این نشانه های است؛ برای گروهی که می شنوند.
و از نشانه های او (این) است که برق را برای بیم و امید به شما نشان می دهد، و از آسمان آبی نازل می کند، آنگاه زمین را بعد از مردنش به آن (آب) زنده می کند؛ بی گمان در این نشانه های است؛ برای گروهی که می اندیشند.
و از نشانه های او (این) است که آسمانها وزمین به فرمانش (بر جای) می ایستند، پس هنگامی که با ندایی شما را از زمین فرار خواند، ناگهان شما خارج می شوید.
و از آن اوست هر که در آسمانها وزمین است، و همگی فرمانبردار او هستند.
و او کسی است آفرینش را آغاز می کند، سپس آن را باز می گرداند و این (باز گرداندن) بر او آسان تر است، و توصیف برتر در آسمانها و زمین برای اوست، و او پیرزومند حکیم است.
(خداوند) برای شما از خودتان مثلی زده است؛ آیا بردگانتان در آنچه به شما روزی دادایم، با شما شریک هستند، تا شما در آن برابر (ویکسان) باشید، همانگونه که شما از (شرکای آزاد) خود بیم دارید از آنها هم بیم داشته باشید؟! این چنین آیات را برای گروهی که تعقل می کنند به روشنی بیان می کنیم.
بلکه ستمکاران بدون علم و آگاهی از هوی و هوسهای خود پیروی کردند، پس آن را که خدا گمراه کرده است چه کسی هدایت می کند؟! و برای آنها هیچ یاوری نخواهد بود.
پس روی خود را با حق گرایی (و اخلاص) به سوی دین آور، فطرت الهی است، که (خداوند) مردم را بر آن آفریده است، دگرگونی در آفرینش خدا نیست، این است دین استوار، و لیکن بیشتر مردم نمی دانند.
به سوی او باز گردید، و از او بترسید، و نماز را بر پا دارید، و از مشرکان نباشید.
از کسانی که دین خود را پاره پاره کردند، و فرقه فرقه شدند، و هر گروهی به آنچه نزد خود دارند؛ خوشحالند.
و هنگامی که (رنج و) زیانی به مردم برسد پروردگارشان را می خوانند، (و توبه کنان) به سوی او باز می گردند، سپس هنگامی که رحمتی از خودش به آنان بچشاند، ناگاه گروهی از آنان به پروردگارشان شرک می آورند.
تا به آنچه که به آنها داده ایم؛ کفران کنند، پس (از لذات دنیا) بهره بگیرید، که به زودی خواهید دانست.
آیا دلیل محکمی بر آنها نازل کردیم، پس آن (دلیل) از چیزی که با خدا شریک می سازند، سخن می گوید ؟!
و هنگامی که رحمتی به مردم بچشانیم به آن خوشحال می شوند، و اگر به خاطر اعمالی که انجام داده اند؛ رنج و مصیبتی به آنها برسد، ناگهان مأیوس می شوند.
آیا ندیدند که خداوند روزی را برای هر کس که بخواهد فراخ می گرداند، و (یا) تنگ می گیرد؟! بی گمان در این (گشایش و تنگی) نشانه هایی است برای گروهی که ایمان می آورند.
پس حق خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را بده، این برای کسانی که روی خدا می طلبند؛ بهتر است، و اینانند که رستگارند.
و آنچه (به قصد) ربا می دهید تا در اموال مردم فزونی یابد، نزد خدا فزونی نخواهد یافت، وآنچه را (به عنوان) زکات می پردازید که تنها وجه الله را می طلبید (برکت و فزونی می یابد) پس (کسانی که چنین کنند) اینان فزونی یافتگانند.
الله همان کسی است که شما را آفرید، آنگاه به شما روزی داد، پس شما را می میراند، آنگاه شما را زنده می کند، آیا هیچ یک از شریکان تان می توانند چیزی از این (کارها) انجام دهند ؟! او منزه و برتر است از آنچه شریک او قرار می دهند.
به سبب کارهای که مردم انجام داده اند، فساد در خشکی و دریا آشکار شده است، تا (خداوند) جزای بعضی از آنچه را که انجام داده اند، به آنان بچشاند، باشد که آنان (به سوی حق) باز گردند.
(ای پیامبر!) بگو :« در زمین سیر کنید، پس بنگرید عاقبت کسانی که پیش از این بودند؛ چگونه بود، بیشتر آنها مشرک بودند.
پس روی خود را به آیین پایدار بیاور، پیش از آن که روزی فرا رسد که برایش هیچ بازگشتی از (سوی) خداوند نیست، آن روز (مردم) متفرق شوند.
کسی که کفر ورزد، پس کفرش بر زیان (خود) اوست، و کسی که کار شایسته انجام دهد، پس برای خودشان آماده می سازند.
تا (خداوند) کسانی را ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند از فضل خود پاداش دهد، بی گمان او کافران را دوست نمی دارد.
و از نشانه های (عظمت) او آن است که بادهای مژده دهنده را می فرستد، و تا از رحمت خود به شما بچشاند، و تا کشتیها به فرمان او حرکت کنند، و تا از فضل او (روزی) بجویید، و باشد که سپاس گویید.
و به راستی پیش از تو پیامبرانی را به سوی قومشان فرستادیم، پس با دلایل روشن نزدشان آمدند، آنگاه از کسانی که گناه کردند، انتقام گرفتیم، (و مؤمنان را یاری دادیم) و یاری دادن مؤمنان بر (عهده ی) ما بود.
الله همان کسی است که بادها را می فرستد، آنگاه ابرها را به حرکت در می آورد، سپس آن (ابرها) را در آسمان آن گونه که بخواهد می گستراند، و آن را پاره پاره می گرداند، پس می بینی که دانه های باران از لابه لای آن خارج می شود. پس هنگامی که این (باران حیات بخش) را به هر کس از بندگانش که بخواهد برساند، ناگهان آنان خوشحال می شوند.
و اگر چه پیش از آن که (باران رحمت) بر آنان نازل شود؛ مأیوس بودند.
پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را بعد از مردنش زنده می کند، یقیناً این (خداوند) زنده کننده ی مردگان است، و او بر همه چیز تواناست.
و اگر بادی بفرستیم (گرم و سوزان) آنگاه آن (کشتزارها) را زرد شده ببینند، (مأیوس شده، و) پس از آن ناسپاس می شوند.
پس (ای پیامبر!) تو نمی توانی (سخنت را) به (گوش) مردگان بشنوانی، و نمی توانی کران را هنگامی که پشت کنان روی می گردانند؛ سخن (و ندای خود را) بشنوانی.
و تو نمی توانی کوران را از گمراهی شان (باز گردانی و) هدایت کنی، تو تنها می توانی (سخن خود را) به کسانی بشنوانی که به آیات ما ایمان دارند، پس آنها (در برابر حق) تسلیم شدگان هستند.
الله همان کسی است که شما راناتوان آفرید، سپس بعد از ناتوانی، قوت بخشید، و آنگاه بعد از قوت ناتوانی و پیری قرار داد، هرچه بخواهد می آفریند، و او دانای تواناست.
و روزی که قیامت بر پا شود، مجرمان سوگند یاد می کنند که جز ساعتی (در دنیا) درنگ نکردند! (آری) این گونه (از حقیقت و راه حق) باز گردانده می شوند.
و کسانی که دانش و ایمان داده شده اند، گویند: «به راستی شما به فرمان کتاب خدا (لوح محفوظ) تا روز رستاخیز درنگ کردید، پس این روز رستاخیز است، لیکن شما نمی دانستید».
پس آن روز کسانی که ستم کردند؛ عذر خواهی شان سودی ندارد و به آنان مهلت (توبه) داده نخواهد شد.
به راستی برای مردم در این قرآن از هر گونه مثلی آوردیم، و اگر نشانه ای برای آنان بیاوری، البته کسانی که کافر شدند، گویند:«شما جز بیهوده گویان نیستید».
این گونه خداوند بر دلهای کسانی که نمی دانند، مهر می نهد.
پس (ای پیامبر گرامی !) صبر پیشه کن، بی گمان وعده ی خدا حق است، و هرگز کسانی که یقین ندارند تو را سبکسر نگردانند.
