ترجمة معاني سورة الشمس
 باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
            .
            
    
                                    من تأليف: 
                                            مركز تفسير للدراسات القرآنية
                                                            .
                                                
            ﰡ
                                                                                                                
                                    ﭜﭝ
                                    ﰀ
                                                                        
                     الله به خورشید، و به وقت بالا رفتنش پس از طلوع از مشرق، سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به ماه آنگاه که پس از غروب خورشید اثرش را دنبال کند سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به روز آنگاه که با نور خویش آنچه را بر روی زمین است آشکار گرداند سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به شب آنگاه که چهرۀ زمین را بپوشاند و تاریک گردد سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به آسمان، و به بنای استوار و مستحکم آن سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به زمین، و به گستردگی آن، تا مردم بر روی آن سکونت کنند سوگند یاد فرمود.
                                                                         و به تمام نفسها، و به آفرینش آراسته و درست آن توسط الله سوگند یاد فرمود.
                                                                         سپس بدون آموزش، شر و خیر را برایش فهماند تا از شر پرهیز کند، و خیر را به جای آورد.
                                                                         قطعاً هرکس که نفسش را با آراستن به فضایل، و خالی کردن از رذیلتها پاک کند به رستگاری مورد نظرش دست مییابد.
                                                                         و هرکس که نفسش را در معصیتها و گناهان پنهان و آلوده کند زیان میکند. 
                                                                         ثمود بهسبب گذشتن از حد در ارتکاب معصیتها و گناهان، پیامبرشان صالح علیه السلام را تکذیب کردند.
                                                                         آنگاه که بدبختترین آنها پس از دعوت قومش برخاست.
                                                                         و رسول الله صالح علیه السلام به آنها گفت: مادهشتر الله را با نوبت آبخوردنش در روزیکه برایش مشخص شده رها کنید، و آسیبی به او نرسانید.
                                                                         اما رسولشان را در مورد مادهشتر تکذیب کردند و بدبختترین قوم با رضایت آنها مادهشتر را کشت، پس آنها نیز در گناه شریک بودند. آنگاه الله بهسبب گناهانشان عذابش را بر آنها فرود آورد، و آنها را با فریادی نابود گردانید، و با این کیفر آنها را با خاک یکسان کرد.
                                                                         الله عذاب نابودکننده را بر آنها فرود آورد بدون اینکه او سبحانه از پیامدهای این عذاب بترسد.