ترجمة سورة طه

Tajik - Tajik translation
ترجمة معاني سورة طه باللغة الطاجيكية من كتاب Tajik - Tajik translation .

ﰡ

ﭵ ﰀ​

ТОҲО


То, ҳо.
ﭷﭸﭹﭺﭻ ﰁ​

Қуръонро бар ту нозил накардаем, ки дар ранҷ Афтӣ.
ﭽﭾﭿﮀ ﰂ​

Танҳо ҳущдорест барои он кӣ метарсад.
ﮂﮃﮄﮅﮆﮇ ﰃ​

Аз ҷониби касе, ки замину осмонҳои баландро офаридааст, нозил шуда.
ﮉﮊﮋﮌ ﰄ​

Худои раҳмон бар арш истилову иҳота дорад.
ﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙ ﰅ​

Аз они Ӯст он чӣ дар осмонҳову замин ва миёни онҳост ва он чӣ дар зери замин аст.
ﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡ ﰆ​

Ва агар сухани баланд гӯӣ, Ӯ ба рози ниҳон ва ниҳонтар огоҳ аст.
ﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫ ﰇ​

Оллоҳ — он ки ҳеҷ худое ғайри Ӯ нест, номҳои хуб аз они Ӯст.
ﮭﮮﮯﮰ ﰈ​

Оё хабари Мӯсо ба ту расидааст?
ﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤ ﰉ​

Он гоҳ, ки оташе дид ва ба хонаводаи худ гуфт: «Ин ҷо бошед, ки ман аз дур оташе мебинам, шояд бароятон шӯълаеро биёварам ё дар рӯшноии он роҳе биёбам».
ﯦﯧﯨﯩ ﰊ​

Чун назди оташ омад, нидо дода шуд: «Эй Мӯсо!
ﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳ ﰋ​

Ман Парвардигори ту ҳастам. Пойафзоратро берун кун, ки инак дар водии муқаддаси Туво ҳастй.
ﭑﭒﭓﭔﭕ ﰌ​

Ва ман туро интихоб кардам (ба пайғамбарӣ). Пас ба он чӣ ваҳй мешавад, гӯш дор.
ﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡ ﰍ​

Худои якто Ман ҳастам. Ҳеҷ Худое ғайри Ман нест. Пас Маро бипараст ва то Маро ёд кунӣ, намоз бигзор.
ﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬ ﰎ​

Қиёмат омаданӣ аст. Мехоҳам замони онро пинҳон дорам, то ҳар кас дар муқобили коре, ки кардааст, ҷазо бубинад.
ﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷ ﰏ​

Он кас, ки ба он имон надорад ва пайрави ҳавои худ аст, туро аз он (имони ба қиёмат) рӯйгардон накунад, то ба ҳалокат афтӣ.
ﭹﭺﭻﭼ ﰐ​

Эй Мӯсо, он чист ба дасти ростат?
ﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊ ﰑ​

Гуфт: «Ин асои ман аст. Бар он такя мекунам ва барои гӯсфандонам бо он барг мерезам. Ва маро бо он корҳои дигар аст».
ﮌﮍﮎ ﰒ​

Гуфт: «Эй Мӯсо, онро бияфкан».
ﮐﮑﮒﮓﮔ ﰓ​

Бияфкандаш. Ба ногаҳон море шуд, ки медавид.
ﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝ ﰔ​

Гуфт: «Бигираш ва матарс. Бори дигар онро ба сурати нахустинаш бозмегардонем.
ﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩ ﰕ​

Дасти хеш дар бағал кун, бе ҳеҷ айбе сафед берун ояд. Ин ҳам мӯъҷизаест дигар,
ﮫﮬﮭﮮ ﰖ​

то оятҳои бузургтари худро ба ту нишон диҳем.
ﮰﮱﯓﯔﯕ ﰗ​

Назди Фиръавн бирав, ки саркашӣ мекунад».
ﯗﯘﯙﯚﯛ ﰘ​

Гуфт: «Эй Парвардигори ман, синаи маро барои ман кушода гардон.
ﯝﯞﯟ ﰙ​

Ва кори маро осон соз.
ﯡﯢﯣﯤ ﰚ​

Ва гиреҳ аз забони ман бикушой,
ﯦﯧ ﰛ​

то гуфтори маро бифаҳманд.
ﯩﯪﯫﯬﯭ ﰜ​

Ва ёваре аз хонадони ман барои ман қарор деҳ
ﯯﯰ ﰝ​

бародарам Ҳорунро.
ﯲﯳﯴ ﰞ​

Пушти маро ба ӯ маҳкам кун.
ﯶﯷﯸ ﰟ​

Ва дар кори ман шарикаш гардон,
ﯺﯻﯼ ﰠ​

то Туро фаровон ситоиш кунем.
ﯾﯿ ﰡ​

Ва Туро фаровон ёд кунем,
ﰁﰂﰃﰄ ﰢ​

ки Ту бар ҳоли мо огоҳ будаӣ».
ﰆﰇﰈﰉﰊ ﰣ​

Гуфт: «Эй Мӯсо, ҳар чӣ хостӣ, ба ту дода шуд.
ﰌﰍﰎﰏﰐ ﰤ​

Ва Мо бори дигар ба ту неъмати фаровон додаем.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖ ﰥ​

Он гоҳ, ки бар модарат он чӣ ваҳй карданӣ буд, ваҳй кардем,
ﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬﭭﭮ ﰦ​

ки ӯро дар сандуқе андоз, сандуқро ба дарё парто, то дарё ба соҳилаш андозад ва яке аз душманони Ман ва душманони ӯ сандуқро бигирад. Муҳаббати худ ба ту арзонӣ доштам, то зери назари Ман парвариш ёбӣ.
ﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔ ﰧ​

Он гоҳ, ки хоҳарат мерафт ва мегуфт: «Мехоҳед шуморо ба касе, ки нигаҳдорияш кунад, роҳ бинамоям?» Мо туро назди модарат бозгардонидем, то чашмонаш равшан гардад ва ғам нахӯрад. Ва ту якеро бикуштӣ ва Мо аз ғам озодат кардем ва борҳо туро биёзмудем. Ва соле чанд миёни мардуми Мадйан зистӣ. Ва акнун, эй Мӯсо, дар ин ҳангом, ки тақдир карда будем, омадаӣ.
ﮖﮗ ﰨ​

Туро хоси Худ кардам.
ﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠ ﰩ​

Ту ва бародарат оёти Маро бибаред ва дар рисолати Ман сустӣ макунед!
ﮢﮣﮤﮥﮦ ﰪ​

Ба сӯи Фиръавн биравед, ки ӯ аз ҳад гузаштааст.
ﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯ ﰫ​

Бо ӯ ба нармӣ сухан гӯед, шояд панд гирад ё битарсад».
ﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛ ﰬ​

Гуфтанд: «Эй Парвардигори мо, бим дорем, ки бар мо зулму ситам кунад ё саркашӣ аз ҳад бигузаронад».
ﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤ ﰭ​

Гуфт: «Матарсед. Ман бо шумо ҳастам. Мешунаваму мебинам.
ﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼ ﰮ​

Пас назди ӯ раведу гӯед: «Мо расулони Парвардигори туем. Банӣ-Исроилро бо мо бифирист ва озорашон мадеҳ. Мо нишонае аз Парвардигорат бароят овардаем. Ва салом бар он кас, ки аз паи ҳидоят қадам ниҳад.
ﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇ ﰯ​

Албатта ба мо ваҳй шудааст, ки азоб барои он касест, ки ростро дурӯғ шуморад ва аз он рӯй гардонад»,
ﰉﰊﰋﰌ ﰰ​

Гуфт: «Эй Мӯсо, Парвардигори шумо кист?»
ﰎﰏﰐﰑﰒﰓﰔﰕﰖ ﰱ​

Гуфт: «Парвардигори мо ҳамон касест, ки офариниши (сурату шакли) ҳар чизеро ба Ӯ дода, сипас ҳидояташ кардаст».
ﰘﰙﰚﰛﰜ ﰲ​

Гуфт: «Ҳоли қавмҳое, ки аз ин пеш мезистанд, чист?»
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜ ﰳ​

Гуфт: «Илми он дар китобест назди Парвардигори ман, Парвардигори ман на хато мекунад ва на фаромӯш»,
ﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯﭰ ﰴ​

Касест, ки заминро оромгоҳи шумо сохт ва бароятон дар он роҳҳое падид овард ва аз осмон борон фиристод, то бо он анвоъе гуногун аз наботот бирӯёнем.
ﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻ ﰵ​

Бихӯред ва чорпоёнатонро бичаронед. Дар ин барои хирадмандон ибратҳост!
ﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅ ﰶ​

Шуморо аз замин офаридем ва ба он бозмегардонем ва бори дигар аз он берун меоварем.
ﮇﮈﮉﮊﮋﮌ ﰷ​

Албатта ҳамаи мӯъҷизаҳои Худро ба ӯ нишон додем, вале дурӯғ баровард ва сар боззад.
ﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔ ﰸ​

Гуфт: «Эй Мӯсо, оё назди мо омадаӣ, то моро ба ҷудоӣ аз сарзаминамон берун кунӣ?
ﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣ ﰹ​

Мо низ дар баробари ту ҷодуе чун ҷодуи ту меоварем. Байни мову худ ваъдагоҳе дар замини ҳамвор бигузор, ки на мо ваъдаро хилоф кунем ва на ту».
ﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬ ﰺ​

Гуфт; «Ваъдагоҳи шумо рӯзи зинат аст ва ҳамаи мардум бад-он ҳангом, ки офтоб баланд гардад гирд оянд.
ﮮﮯﮰﮱﯓﯔ ﰻ​

Фиръавн бозгашт ва ёрони ҳилагари худ ҷамъ кард ва бозомад.
ﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥ ﰼ​

Мӯсо гуфташон: «Вой бар шумо, бар Худо дурӯғ мабандед, ки ҳамаи шуморо ба азобе ҳалок кунад ва ҳар ки дурӯғ бандад, ноумед шавад».
ﯧﯨﯩﯪﯫ ﰽ​

Пас ба якдигар дар кори худ ба машварат пардохтанд. Ва пинҳон розҳо гуфтанд:
ﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹ ﰾ​

Гуфтанд: «Ин ду ҷодугароне ҳастанд, ки мехоҳанд ба ҷодуи худ шуморо аз сарзаминатон биронанд ва дини беҳтарини шуморо маҳв кунанд.
ﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅ ﰿ​

Шумо тадбирҳои худ ҷамъ кунед ва дар як саф биёед. Касе, ки имрӯз пирӯз шавад наҷот ёбад».
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛ ﱀ​

Гуфтанд: «Эй Мӯсо, оё ту мепартоӣ ё мо нахуст бипартоем?».
ﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩ ﱁ​

Гуфт: «Шумо бипартоед». Ногаҳон аз ҷодуе, ки карданд, чунон дар назараш омад, ки он бандҳо ва асоҳо ба ҳар сӯ медаванд.
ﭫﭬﭭﭮﭯ ﱂ​

Мӯсо худашро тарсон ёфт.
ﭱﭲﭳﭴﭵﭶ ﱃ​

Гуфтем; «Матарс, ки ту болотар ҳастӣ.
ﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉ ﱄ​

Он чӣ дар дасти рост дорӣ, бияфкан, то ҳар чиро, ки сохтаанд, фурӯ барад. Онон ҳилаи ҷодувон сохтаанд ва ҷодугар ҳеҷ гоҳ пирӯз намешавад».
ﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒ ﱅ​

Соҳирон ба саҷда водор шуданд. Гуфтанд: «Ба Парвардигори Ҳоруну Мӯсо имон овардем».
ﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯ ﱆ​

Фиръавн гуфт: «Оё пеш аз он, ки шуморо рухсат диҳам, ба Ӯ имон овардед? Ӯ бузурги шумост, ки ба шумо ҷодугарӣ омӯхтааст. Дастҳову поҳотонро аз чапу рост мебурам ва бар танаи дарахти хурмо ба доратон меовезам то бидонед, ки азоби кадом як аз мо сахттару пояндатар аст».
ﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦ ﱇ​

Гуфтанд: «Савганд ба он ки моро офаридааст, ки туро бар он нишонаҳои равшан, ки дидаем, тарҷеҳ намедиҳем (беҳтар намешуморем), ба ҳар чӣ хоҳӣ, ҳукм кун, ки ривоҷи ҳукми ту дар зиндагии инҷаҳонист.
ﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶ ﱈ​

Инак ба Парвардигори худ имон овардем то аз хатоҳои мо ва он ҷодугарӣ, ки моро ба он водоштӣ, даргузарад, ки Худо беҳтару пойдортар аст».
ﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄ ﱉ​

Албатта ҳар кас, ки гунаҳкор назди Парвардигораш биёяд, ҷаҳаннам ҷойгоҳи ӯст, ки дар он ҷо на мемирад ва на зиндагӣ мекунад.
ﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏ ﱊ​

Ва онон, ки бо имон назди ӯ оянд ва корҳои шоиста кунанд, соҳиби дараҷоте баланд бошанд.
ﰑﰒﰓﰔﰕﰖﰗﰘﰙﰚﰛﰜﰝ ﱋ​

Биҳиштҳои ҷовидон, ки дар он наҳрҳо равон аст ва абадӣ дар он ҷо бошанд. Ва ин аст музди покон.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢ ﱌ​

Ба Мӯсо ваҳй кардем, ки бандагони Моро шабҳангом берун бибар ва барояшон (бо мӯъҷиза) дар дарё гузаргоҳе хушк биҷӯй ва матарс, ки бар ту даст ёбанд ва бим ба дил роҳ мадеҳ!
ﭤﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫ ﱍ​

Фирьавн, бо лашкарҳояш аз паяшон равон шуд. Ва дарё чунон, ки бояд, ононро дар худ фурӯ пушид.
ﭭﭮﭯﭰﭱ ﱎ​

Фиръавн қавмашро гумрох кард, на роҳнамоӣ.
ﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻﭼﭽﭾﭿﮀ ﱏ​

«Эй банӣ-Исроил, шуморо аз душманатон раҳонидем ва бо шумо дар ҷониби рости кӯҳи Тур ваъда ниҳодем ва бароятон манна (ширинӣ) ва салво (бедона) нозил кардем.
ﮂﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓ ﱐ​

Аз чизҳои покиза, ки шуморо рӯзӣ додаем, бихӯред ва аз ҳад мегузаронедаш, то мабод хашми Ман ба шумо расад, ки ҳар кас, ки хашми Ман ба ӯ бирасад, дар оташ афтад.
ﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝ ﱑ​

Ҳар кас, ки тавба кунад ва имон оварад ва кори шоиста кунад ва ба роҳи ҳидоят бияфтад, ӯро мебахшоем.
ﮟﮠﮡﮢﮣﮤ ﱒ​

Эй Мӯсо, чӣ чиз туро водошт, то бар қавмат пешӣ гирӣ?» (яъне аз қавмат пештар биёӣ).
ﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮ ﱓ​

Гуфт: «Онҳо ҳамонҳоянд, ки аз паи ман равонанд. Эй Парвардигори ман, ман ба сӯи Ту шитофтам, то хушнуд гардӣ».
ﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙ ﱔ​

Гуфт: «Мо қавми туро пас аз ту озмоиш кардем ва Сомирӣ гумроҳашон сохт».
ﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶ ﱕ​

Мӯсо хашмгин ва пурандӯҳ назди қавмаш бозгашту гуфт: «Эй қавми ман, оё Парвардигоратон шуморо ваъдаҳои некӯ надода буд? Оё дер кардани ман дароз кашид ё хостед, ки хашми Парвардигоратон ба шумо фуруд ояд, ки ваъдаи маро хилоф кардед?»
ﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆ ﱖ​

Гуфтанд; «Мо ба ихтиёри худ ваъдаи ту хилоф накардем. Аз зару зевари он қавм бардоштем. Онҳоро дар оташ андохтем. Ва Сомирӣ низ андохт.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜ ﱗ​

Ва барояшон тандиси (пайкараи) гӯсолае, ки наъраи говонро дошт, бисохт ва гуфтанд: «Ин худоӣ шумо ва худои Мӯсост. Ва Мӯсо фаромуш карда аст».
ﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧﭨﭩ ﱘ​

Оё намедонанд, ки ҳеҷ посухе ба суханашон намедиҳад ва ҳеҷ нафъу зиёне барояшон надорад?
ﭫﭬﭭﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺﭻ ﱙ​

Ҳорун низ пеш аз ин ба онҳо гуфта буд: «Эй қавми ман, шуморо ба ин гӯсола озмудаанд. Парвардигори шумо Худои раҳмон аст. Аз паи ман биёед ва фармонбардори ман бошед!»
ﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅ ﱚ​

Гуфтанд; «Мо ҳамеша ба парастиши ӯ менишинем, то Мӯсо ба назди мо бозгардад».
ﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍ ﱛ​

Гуфт: «Эй Ҳорун, ҳангоме ки дидӣ гумроҳ мешаванд,
ﮏﮐﮑﮒﮓ ﱜ​

чаро аз паи ман наомадӣ? Оё ту низ аз фармони ман сарпечӣ карда будӣ?»
ﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧ ﱝ​

Гуфт: «Эй писари модарам, чанг бар ришу сари ман маяндоз. Ман тарсидам, ки бигӯӣ: «Ту миёни банӣ-Исроил ҷудоӣ афкандӣ ва гуфтори маро риоят накардӣ».
ﮩﮪﮫﮬ ﱞ​

Гуфт: «Ва ту, эй Сомирӣ, ин чӣ коре буд, ки кардӣ?»
ﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞ ﱟ​

Гуфт: «Ман чизе дидам, ки онҳо намедиданд. Муште аз хоке, ки нақши пои он расул (Ҷибриил) бар он буд, баргирифтам ва дар он қолаб афкандам ва нафси ман ин корро дар чашми ман биёрост».
ﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾ ﱠ​

Гуфт: «Бирав, дар зиндагии ин дунё чунон шавӣ, ки пайваста бигӯй: «Ба ман наздик машав». Ва низ туро ваъдаест, ки! аз он раҳо нашавӣ ва инак ба худоят, ки пайваста ибодаташ мекардӣ, бингар, ки месӯзонемаш ва ба дарёаш меафшонем.
ﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌ ﱡ​

Ҷуз ин нест, ки худои шумо Оллоҳ аст, ки ҳеҷ худое ғайри Ӯ нест ва илмаш ҳама чизро дар бар гирифтааст»,
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞ ﱢ​

Инчунин хабарҳои гузаштаро барои ту ҳикоят мекунем. Ва ба ту аз ҷониби Худ Қуръонро ато кардем.
ﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧ ﱣ​

Ҳар кас, ки аз он рӯй гардонад, рӯзи қиёмат бори гуноҳ бар дӯш мекашад.
ﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯﭰ ﱤ​

Дар он кор хамеша бимонанд. Ва бори, рӯзи қиёмат барояшон бори бадест!
ﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺ ﱥ​

Рӯзе, ки дар сур дамида шавад ва гунаҳкоронро дар он рӯз кабудчашм гирд меоварем.
ﭼﭽﭾﭿﮀﮁ ﱦ​

Оҳиста бо ҳам сухан мегӯянд, ки даҳ рӯз беш дар дунё наистодаед.
ﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎ ﱧ​

Мо бар гуфтори онҳо огоҳтарем, он гоҳ ки некӯравиштарини онҳо мегӯяд: «Ҷуз як рӯз наистодаед».
ﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖ ﱨ​

Туро аз кӯҳҳо мепурсанд. Бигӯ: «Парвардигори ман ҳамаро пароканда месозад.
ﮘﮙﮚ ﱩ​

ва онҳоро ба замине ҳамвор бадал мекунад;
ﮜﮝﮞﮟﮠﮡ ﱪ​

дар он ҳеҷ каҷиву пастиву баландӣ намебинӣ».
ﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯﮰ ﱫ​

Дар он рӯз аз паи он доъӣ (Исрофил), ки ҳеҷ каҷиро дар ӯ роҳ нест, равон гарданд. Ва садоҳо дар баробари Худои раҳмон паст мешаванд ва аз ҳеҷ кас ғайри садои пое нахоҳӣ шунид.
ﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞ ﱬ​

Дар он рӯз шафоъат нафъ надиҳад, фақат онро, ки Худои раҳмон иҷозат диҳад ва суханашро биписандад, нафъ диҳад.
ﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩ ﱭ​

Ҳар чиро дар пеши рӯи онҳост ва ҳар чиро дар пушти сарашон аст медонад ва илми онон Ӯро дар бар нагирад.
ﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵ ﱮ​

Ва чеҳраҳо дар баробари Худои зиндаи поянда хозеъ (мутеъ) мешавад ва ҳар кӣ бори куфр бар дӯш мекашад, ноумед мегардад.
ﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁ ﱯ​

Ва ҳар кас, ки корҳои шоиста кунад ва мӯъмин бошад, набояд аз ҳеҷ ситаме ва шикасте битарсад.
ﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏﰐ ﱰ​

Инчунин онро Қуръоне арабӣ нозил кардем ва дар он гуногун хушдор додем, шояд битарсанд ё панде тоза гиранд.
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙﭚﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣ ﱱ​

Пас бартар аст Худои якто- он подшоҳи ростин! Ва пеш аз он ки ваҳй ба поён расад, дар хондани Қуръон шитоб макун. Ва бигӯ: «Эй Парвардигори ман, ба илми ман бияфзой».
ﭥﭦﭧﭨﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯ ﱲ​

Ва мо пеш аз ин бо Одам паймон бастем, вале фаромӯш кард ва босабраш наёфтем.
ﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹ ﱳ​

Ва он гоҳ, ки ба фариштагон гуфтем: «Одамро саҷда кунед». Ҳама ғайри Иблис, ки сарпечӣ кард, саҷда карданд.
ﭻﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄﮅﮆ ﱴ​

Гуфтем: «Эй Одам, ин душмани ту ва ҳамсари туст, шуморо аз биҳишт берун накунад, ки бадбахт шавӣ,
ﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎ ﱵ​

ки ту дар биҳишт на гурусна мешавӣ ва на бараҳна мемонӣ
ﮐﮑﮒﮓﮔﮕ ﱶ​

ва на ташна мешавӣ ва на дучори тобиши офтоб».
ﮗﮘﮙﮚﮛﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣ ﱷ​

Шайтон васвасааш карду гуфт: «Эй Одам, оё туро ба дарахти ҷовидонӣ ва мулки дурнашаванда роҳ бинамоям?»
ﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕ ﱸ​

Аз он дарахт хӯрданд ва шармгоҳашон дар назарашон падидор шуд. Ва ҳамчунон барги дарахтони биҳишт бар онҳо мечаспониданд. Одам ба Парвардигори худ оси шуд ва роҳ гум кард.
ﯗﯘﯙﯚﯛﯜ ﱹ​

Сипас Парвардигораш ӯро ихтиёр кард ва тавбаашро бипазируфт ва ҳидояташ кард.
ﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱ ﱺ​

Гуфт: «Ҳамагӣ аз он ҷо поин равед, душманони якдигар! Агар аз ҷониби Ман шуморо роҳнамоӣ омад, ҳар кас аз он роҳнамоии Ман пайравӣ кунад, на гумроҳ мешавад ва на тирабахт.
ﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾ ﱻ​

Ва ҳар кас, ки аз ёди Ман рӯй гардонад, зиндагиаш танг шавад ва дар рӯзи қиёмат нобино зиндааш созем».
ﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇ ﱼ​

Гӯяд: «Эй Парвардигори ман, чаро маро нобино зинда кардӣ ва ҳол он ки ман бино будам?»
ﭑﭒﭓﭔﭕﭖﭗﭘﭙ ﱽ​

Гуяд: «Ҳамчунон ки ту оёти Моро фаромӯш мекардӣ, имрӯз худ фаромӯш гаштаӣ».
ﭛﭜﭝﭞﭟﭠﭡﭢﭣﭤﭥﭦﭧ ﱾ​

Инчунин исрофкорон ва касонеро, ки ба оётӣ Парвардигорашон имон намеоваранд, ҷазо медиҳем. Албатта азоби охират сахттару пойдортар аст!
ﭩﭪﭫﭬﭭﭮﭯﭰﭱﭲﭳﭴﭵﭶﭷﭸﭹﭺ ﱿ​

Оё он ҳама мардуме, ки пеш аз ин дар масокини инҳо роҳ мерафтанд ва Мо ҳамаро ҳалок кардем, сабаби ҳидояти инҳо нашудаанд? Инҳо нишонаҳоест барои хирадмандон!
ﭼﭽﭾﭿﮀﮁﮂﮃﮄ ﲀ​

Агар на сухане буд, ки Парвардигорат пеш аз ин гуфта ва замонро муъайян карда буд, азобашон дар ин ҷаҳон ҳатмӣ мебуд.
ﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚ ﲁ​

Барои он чӣ мегӯянд, бо сабр бош ва Парвардигоратро пеш аз тулӯъи хуршед ва пеш аз ғуруби он ба покӣ ва ҳамд ёд кун. Ва дар соъати шаб ва аввалу охири рӯз тасбеҳ гӯй. Шояд хушнуд гардӣ.
ﮜﮝﮞﮟﮠﮡﮢﮣﮤﮥﮦﮧﮨﮩﮪﮫﮬﮭﮮ ﲂ​

Агар занону мардоне аз онҳоро аз як зиндагии хуш баҳраманд сохтаем, ту ба онҳо манигар. Ин барои он аст, ки имтиҳонашон кунем. Ризқи Парвардигорат беҳтару пойдортар аст!
ﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﯙﯚﯛﯜﯝﯞﯟ ﲃ​

Касони худро ба намоз фармон деҳ ва худ дар он кор босабр бош. Аз ту рӯзӣ намехоҳем. Мо ба ту рӯзӣ медиҳем. Ва оқибати нек аз они парҳезгорон аст.
ﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮ ﲄ​

Ва гуфтанд: «Чаро муъҷизае аз Парвардигораш барои мо намеоварад?» Оё далелҳои равшане, ки дар сахифаҳои пешин омада, ба онҳо нарасидааст?
ﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂ ﲅ​

Агар пеш аз омадани Паёмбаре азобашон мекардем, мегуфтанд: «Эй Парвардигори мо, чаро расуле бар мо нафиристодӣ то пеш аз он ки ба хориву расвоӣ афтем, аз оёти ту пайравӣ кунем?»
ﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋﰌﰍﰎﰏ ﲆ​

Бигӯ: «Ҳама мунтазиранд, шумо низ мунтазир бимонед. Ба зудӣ хоҳед донист, онҳо, ки ба роҳи рост мераванд ва онҳо, ки ҳидоят ёфтаанд, чӣ касоне ҳастанд».
Icon