ترجمة معاني سورة الحشر
باللغة الخميرية من كتاب الترجمة الخميرية
.
من تأليف:
جمعية تطوير المجتمع الاسلامي الكمبودي
.
ﰡ
អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែលមាន នៅលើផែនដីបានលើកតម្កើងចំពោះអល់ឡោះ។ ហើយទ្រង់មហា ខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។
ទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបណេ្ដញពួកដែលគ្មានជំនឿនៅក្នុង ចំណោមពួកអះលីគីតាប(យ៉ាហ៊ូទីនៃអំបូរណាឌៀរ)ចេញពីលំនៅ- ដ្ឋានរបស់ពួកគេ ដែលជាការចាកចេញដំបូងបង្អស់។ ពួកអ្នក(ពួក មូស្លីម)មិនបានគិតថា ពួកគេ(យ៉ាហ៊ូទី)នឹងចាកចេញឡើយ។ ហើយពួកគេបានគិតថា ពិតប្រាកដណាស់ បន្ទាយរបស់ពួកគេអាច ការពារពួកគេពី(ទារុណកម្ម)អល់ឡោះបាន។ ប៉ុន្ដែអល់ឡោះបាន ផ្ដល់វាឱ្យពួកគេ ខណៈដែលពួកគេនឹកស្មានមិនដល់។ ហើយទ្រង់ បានបញ្ចូលការភ័យខ្លាចទៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេ ខណៈដែលពួកគេ បំផ្លាញលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេដោយដៃពួកគេផ្ទាល់ និងដោយដៃ របស់បណ្ដាអ្នកមានជំនឿ។ ដូចេ្នះ ចូរពិចារណាចុះ ឱបណ្ដាអ្នកដែល មានការឈេ្វងយល់.
ហើយប្រសិនបើអល់ឡោះមិនបានដាក់បញ្ជាលើពួកគេ (យ៉ាហ៊ូទី)ឱ្យចាកចេញពីលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេទេនោះ ទ្រង់ពិតជា នឹងធ្វើទារុណកម្មពួកគេនៅក្នុងលោកិយនេះជាមិនខាន។ ហើយនៅ ថ្ងៃបរលោកវិញ ពួកគេនឹងទទួលទារុណកម្មនៃភ្លើងនរក។
នោះគឺដោយសារតែពួកគេ(យ៉ាហ៊ូទី)ប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ ហើយអ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នកដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។
ដើមល្មើដែលពួកអ្នក(អ្នកមូស្លីម)បានកាប់រំលំ ឬក៏ពួកអ្នក ទុកវាឱ្យឈរនៅលើគល់របស់វានោះ គឺជាការអនុញ្ញាតរបស់ អល់ឡោះ និងដើម្បីទ្រង់ធ្វើឱ្យពួកដែលល្មើសនឹងបទបញ្ជារបស់ ទ្រង់អាម៉ាស់។
ហើយអ្វីៗដែលអល់ឡោះបានប្រទានជាជ័យភណ្ឌឱ្យអ្នក នាំសាររបស់ទ្រង់អំពី(ទ្រព្យសម្បត្ដិ)ពួកគេនោះ គឺពួកអ្នកមិនបាន ចំណាយសេះមួយក្បាល ឬសត្វអូដ្ឋមួយក្បាលសម្រាប់ជិះយកទៅ ច្បាំងឡើយ។ ប៉ុន្ដែអល់ឡោះផ្ដល់អានុភាពដល់បណ្ដាអ្នកនាំសារ របស់ទ្រង់ទៅលើអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយអល់ឡោះ មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។
អ្វីៗដែលអល់ឡោះប្រទានជាជ័យភណ្ឌឱ្យអ្នកនាំសាររបស់ ទ្រង់ ដែលជាទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់អ្នកភូមិស្រុក(ពួកមូស្ហរីគីន)នោះ គឺសម្រាប់អល់ឡោះ និងសម្រាប់អ្នកនាំសារ និងសម្រាប់សាច់ញាតិ របស់អ្នកនាំសារ និងកេ្មងកំព្រា និងអ្នកក្រីក្រ ហើយនិងអ្នកធ្វើ ដំណើរដាច់ស្បៀង ដើម្បីកុំឱ្យទ្រព្យសម្បត្ដិនោះស្ថិតក្នុងកណ្ដាប់ដៃ អ្នកមានណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នក។ ហើយអ្វីដែលអ្នកនាំសារ បានផ្ដល់ឱ្យពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកទទួលយកវាចុះ ហើយអ្វីដែលគាត់ បានហាមឃាត់ពួកអ្នកអំពីវា ចូរពួកអ្នកបោះបង់ចោលចុះ។ ចូរពួក អ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នក ដាក់ទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។
សម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលក្រីក្រនៃពួកមូហ៊ើជីរីនដែលត្រូវបាន គេបណេ្ដញចេញពីលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេ និងទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ពួក គេ ខណៈដែលពួកគេស្វែងរកការប្រោសប្រទាន និងការយល់ព្រម ពីអល់ឡោះ ថែមទាំងពួកគេបានជួយ(សាសនារបស់)អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់នោះ គឺអ្នកទាំងនោះហើយជាអ្នកដែល ត្រឹមត្រូវ។
ហើយបណ្ដាអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុងម៉ាឌីណះ និងមានជំនឿ មុនការភៀសខ្លួនរបស់ពួកគេនោះ គឺពួកគេ(អាន់ស័រ)ស្រឡាញ់ អ្នកដែលបានភៀសខ្លួនទៅកាន់ពួកគេ ហើយនៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួក គេគ្មានភាពច្រណែនឈ្នានីសអំពីអ្វីៗដែលគេបានផ្ដល់ឱ្យពួកគេ (មូហ៊ើជីរីន)ឡើយ ថែមទាំងពួកគេគិតគូរ(ពួកមូហ៊ើជីរីន)ជាង ខ្លួនឯងទៅទៀត ទោះបីជាពួកគេត្រូវការចាំបាច់យ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហើយអ្នកណាដែលត្រូវគេរក្សាឱ្យផុតពីភាពកំណាញ់ចំពោះខ្លួនគេ នោះ ពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលទទួលបានជោគជ័យ។
ហើយបណ្ដាអ្នកដែលបានមកដល់ក្រោយអ្នកទាំងនោះ (មូហ៊ើជីរីន និងអាន់ស័រ) ពួកគេបានបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ ពួកយើង. សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើង និងបងប្អូន របស់ពួកយើងពីមុនៗដែលមានជំនឿផង។ ហើយសូមទ្រង់មេត្ដា កុំធ្វើឱ្យចិត្ដរបស់ពួកយើងមានភាពច្រណែនឈ្នានីសចំពោះបណ្ដា អ្នកដែលមានជំនឿអ្វី។ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង. ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាមេត្ដាករុណា មហាអាណិតស្រឡាញ់។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានមើលទេឬ ចំពោះពួកពុតត្បុត ដែលនិយាយទៅកាន់បងប្អូនរបស់ពួកគេដែលបានប្រឆាំងក្នុង ចំណោមពួកអះលីគីតាប(យ៉ាហ៊ូទីនៃអំបូរណាឌៀរ)ថាៈ ប្រសិន បើពួកអ្នកត្រូវគេបណេ្ដញចេញ យើងពិតជានឹងចាកចេញជាមួយ ពួកអ្នកដែរ ហើយយើងមិនធ្វើតាមអ្នកណាម្នាក់ដែលប្រឆាំងនឹង ពួកអ្នកជាដាច់ខាត។ តែប្រសិនបើពួកអ្នកត្រូវគេវាយប្រហារវិញ យើងពិតជាជួយពួកអ្នកនោះ? ហើយអល់ឡោះជាអ្នកធ្វើសាក្សីថា ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេគឺជាពួកភូតកុហក។
ប្រសិនបើពួកគេ(ពួកយ៉ាហ៊ូទី)ត្រូវបានគេបណេ្ដញវិញ នោះ ពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)មិនចាកចេញជាមួយពួកនោះឡើយ។ ហើយប្រសិនបើពួកយ៉ាហ៊ូទីត្រូវបានគេវាយប្រហារវិញ ពួកពុតត្បុត ក៏មិនជួយពួកគេដែរ។ តែប្រសិនបើពួកពុតត្បុតជួយពួកគេវិញ ពួក នោះពិតជានឹងត្រឡប់ក្រោយវិញ។ បន្ទាប់មកពួកគេ(ពួកយ៉ាហ៊ូទី) មិនត្រូវបានគេជួយឡើយ។
ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងចិត្ដពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)ខ្លាច ពួកអ្នក(មូស្លីម)ជាងខ្លាចអល់ឡោះទៅទៀត។ នោះដោយសារ តែពួកគេជាក្រុមដែលពុំមានការស្វែងយល់ឡើយ។
ពួកគេ(ពួកយ៉ាហ៊ូទី និងពួកពុតត្បុត)មិនរួមគ្នាវាយ ប្រហារពួកអ្នកឡើយ លើកលែងតែនៅក្នុងតំបន់ដែលពួកគេការពារ ឬក៏លួចវាយប្រហារពីក្រោយជញ្ជាំងប៉ុណ្ណោះ។ ភាពជាសត្រូវរវាង ពួកគេគឺខ្លាំងក្លាបំផុត។ ហើយអ្នក(មូហាំម៉ាត់)គិតថាពួកគេរួបរួម គ្នា ប៉ុន្ដែផ្ទុយទៅវិញដួងចិត្ដរបស់ពួកគេផេ្សងៗគ្នា។ នោះដោយ សារតែពួកគេជាក្រុមដែលមិនបានស្វែងយល់ឡើយ។
(ពួកទាំងនោះ)ក៏ដូចជាពួក(យ៉ាហ៊ូទី)មុនពួកគេបន្ដិចនេះ ដែរ។ ពួកគេ(យ៉ាហ៊ូទី)បានភ្លក្សនូវលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួកគេ ដ៏អាក្រក់។ ហើយពួកគេនឹងទទួលទារុណកម្មដ៏សែនឈឺចាប់។
(ពួកពុតត្បុត)ក៏ដូចជាស្ហៃតនដែរ នៅពេលដែលវា និយាយទៅកាន់មនុស្សថាៈ ចូរអ្នកប្រឆាំង(នឹងអល់ឡោះ)ចុះ។ ហើយនៅពេលដែលគេបានប្រឆាំង វាបែរជានិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំមិនពាក់ព័ន្ធជាមួយអ្នកឡើយ។ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំខ្លាច អល់ឡោះដែលជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់។
ហើយលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួកគេទាំងពីរ(ស្ហៃតន និងអ្នកដែលតាមវា) គឺស្ថិតនៅក្នុងភ្លើងនរកដោយពួកគេទាំងពីរ នៅក្នុងនោះជាអមតៈ។ នោះហើយគឺជាការតបស្នងរបស់ពួកដែល បំពាន។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកោតខ្លាច អល់ឡោះ ហើយចូរឱ្យបុគ្គលគ្រប់ៗរូបពិចារណាមើល តើអ្វីខ្លះ ដែលគេបានធ្វើសម្រាប់ថ្ងៃស្អែក(ថ្ងៃបរលោក)នោះ? ហើយចូរ ពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹង ជ្រួតជ្រាបនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។
ហើយចូរពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)កុំធ្វើដូចពួកដែលបាន ភេ្លចអល់ឡោះឱ្យសោះ។ តែអល់ឡោះវិញទេដែលបានធ្វើឱ្យពួកគេ ភេ្លចខ្លួនឯងនោះ។ ពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលល្មើសនឹងបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ។
ពួកឋាននរក និងបណ្ដាអ្នកឋានសួគ៌មិនស្មើគ្នាឡើយ។ បណ្ដាអ្នកឋានសួគ៌គឺជាអ្នកដែលទទួលបានជោគជ័យ។
ប្រសិនបើយើងបញ្ចុះគម្ពីរគួរអាននេះទៅលើភ្នំណាមួយ អ្នកពិតជានឹងឃើញភ្នំនោះឱនលំទោនរហូតដល់បែកជាបំណែក ដោយសារខ្លាចអល់ឡោះ។ ឧទាហណ៍ទាំងនោះយើងលើកឡើង សម្រាប់មនុស្សលោក សង្ឃឹមថាពួកគេត្រិះរិះពិចារណា។
ទ្រង់គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលគ្មានម្ចាស់ណាត្រូវគេ គោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់ជាម្ចាស់ដែល ដឹងនូវភាពអាថ៌កំបាំង និងភាពលាតត្រដាង។ ទ្រង់ជាម្ចាស់មហា សប្បុរស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ទ្រង់គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលគ្មានម្ចាស់ណាត្រូវគេ គោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ដែលជាសេ្ដចដ៏មហាជ្រះស្អាត ស្អាតស្អំគ្រប់លក្ខណៈ ផ្ដល់នូវសុវត្ថិភាពត្រួតត្រារាល់ទង្វើនៃខ្ញុំរបស់ ទ្រង់ មានអនុភាពខ្លាំងពូកែ ខ្ពង់ខ្ពស់ ថ្កុំថ្កើងបំផុត។ អល់ឡោះមហា ស្អាតស្អំអំពីអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើស្ហ៊ីរិកនោះ។
ទ្រង់គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលជាអ្នកបង្កើតជាអ្នកធ្វើឱ្យមានរូបរាង។ ទ្រង់មាននាមជាច្រើនដ៏ល្អប្រពៃ។ អ្វីៗនៅលើមេឃ ជាច្រើនជាន់ និងផែនដីលើកតម្កើងទ្រង់។ ហើយទ្រង់មហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។
