ترجمة معاني سورة النساء
باللغة الخميرية من كتاب الترجمة الخميرية
.
من تأليف:
جمعية تطوير المجتمع الاسلامي الكمبودي
.
ﰡ
ឱមនុស្សលោក. ចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចម្ចាស់របស់ពួកអ្នក ដែលបានបង្កើតពួកអ្នកចេញពីមនុស្សតែមួយគត់(អាដាំ) ហើយ ទ្រង់បានបង្កើតចេញពីគាត់នូវភរិយារបស់គាត់(ហាវ៉ា) ហើយទ្រង់ បានបង្កើតចេញពីអ្នកទាំងពីរនូវបុរសនិងស្ដ្រីជាច្រើន។ ហើយចូរ ពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ ដែលពួកអ្នកទាមទារសិទ្ធិទៅវិញទៅ មកក្នុងនាមអល់ឡោះ ហើយត្រូវផ្សារភ្ជាប់ញាតិសន្ដាន។ ពិត ប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នកឃ្លាំមើលពួកអ្នក។
ចូរពួកអ្នកប្រគល់ឱ្យកូនកំព្រាទាំងនោះនូវទ្រព្យសម្បត្ដិ របស់ពួកគេ។ ហើយកុំប្ដូររបស់ដែលអាក្រក់ដោយរបស់ដែលល្អ (របស់កូនកំព្រា)ឱ្យសោះ។ ហើយចូរពួកអ្នកកុំស៊ីទ្រព្យសម្បត្ដិ របស់ពួកគេដោយលាយឡំជាមួយទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ វាគឺជាបាបកម្មដ៏ធំធេងបំផុត។
ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកខ្លាចក្រែងមិនអាចផ្ដល់ភាពយុត្ដិធម៌ ចំពោះកេ្មងកំព្រាបាននោះ ចូរពួកអ្នករៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយ នារីណាដែលជាទីពេញចិត្ដសម្រាប់ពួកអ្នកចំនួនពីរ ឬបី ឬបួននាក់។ តែប្រសិនបើពួកអ្នកមិនអាចផ្ដល់ភាពយុត្ដិធម៌(ដល់ពួកនាង)បាន នោះ ចូរពួកអ្នករៀបការតែម្នាក់ ឬ(រួមរស់ជាមួយ)ស្ដ្រីបម្រើដាច់ ថ្លៃរបស់ពួកអ្នក។ នេះគឺជាការប្រសើរបំផុតដើម្បីការពារពួកអ្នកពី ការប្រព្រឹត្ដអំពើអយុត្ដ្ដិធម៌។
ហើយចូរពួកអ្នកផ្ដល់ឱ្យពួកស្ដ្រីទាំងនោះនូវខាន់ស្លារបស់ពួក នាងដែលជាកាតព្វកិច្ច។ តែប្រសិនបើពួកនាងរីករាយនឹងប្រគល់ ភាគខ្លះនៃខាន់ស្លានោះមកឱ្យពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកទទួលយកវាដោយ រីករាយដោយគ្មានការភ័យខ្លាចប៉ះពាល់(ច្បាប់អ៊ីស្លាម)ឡើយ។
ហើយចូរពួកអ្នកកុំផ្ដល់ឱ្យពួកដែលខ្ជះខ្ជាយនូវទ្រព្យសម្បត្ដិ របស់ពួកអ្នកដែលអល់ឡោះបានឱ្យពួកអ្នកគ្រប់គ្រងវា។ ហើយចូរ ពួកអ្នកផ្ដល់ការហូបចុក និងការស្លៀកពាក់ដល់ពួកគេអំពីទ្រព្យ សម្បត្ដិទាំងនោះ ហើយចូរពួកអ្នកនិយាយទៅកាន់ពួកគេនូវពាក្យ សំដីដែលល្អប្រពៃ។
ហើយចូរពួកអ្នកសាកល្បងបញ្ញាកេ្មងកំព្រាទាំងនោះរហូត ដល់ពួកគេគ្រប់វ័យរៀបការ។ ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកដឹងអំពីការ ឈ្លាសវៃរបស់ពួកគេ ចូរពួកអ្នកប្រគល់ឱ្យពួកគេនូវទ្រព្យសម្បត្ដិ របស់ពួកគេ។ ហើយចូរពួកអ្នកកុំយកទ្រព្យសម្បត្ដិនោះដោយបំពាន និងឆ្លៀតឱកាសមុននឹងពួកគេធំដឹងក្ដ្ដី។ ហើយអ្នកណា(អាណាព្យាបាល)ដែលធូរធា ចូរឱ្យគេចៀសវាង(អំពីការយកទ្រព្យសម្បត្ដិ នោះ) តែបើអ្នកណាដែលក្រីក្រ ចូរឱ្យគេយកតាមចំនួនដែលសម ហេតុផល។ ហើយនៅពេលដែលពួកអ្នកប្រគល់ឱ្យពួកគេនូវទ្រព្យ សម្បត្ដិរបស់ពួកគេនោះ ចូរពួកអ្នករកអ្នកធ្វើសាក្សីឱ្យពួកគេផង។ គ្រប់គ្រាន់ហើយអល់ឡោះជាអ្នកជំនុំជំរះ ។
សម្រាប់បុរសគឺទទួលបានចំណែកអំពីកេរមរតកដែលឪពុក ម្ដាយនិងសាច់សាលោហិតបានបន្សល់ទុក។ ហើយសម្រាប់ស្ដ្រីក៏ ទទួលបានចំណែកពីកេរមរតកដែលឪពុកម្ដាយ និងសាច់សាលោហិត បានបន្សល់ទុកដែរ ទោះបីជាកេរមរតកនោះតិចឬច្រើនក៏ដោយ។ វាជាចំណែកដែលបានកំណត់។
បើកាលណាសាច់សាលោហិត(នៃសព)និងអ្នកក្រីក្រ ហើយ និងកេ្មងកំព្រាបានចូលរួមក្នុងការបែងចែកកេរមរតកនោះ ចូរពួក អ្នកផ្ដល់ឱ្យពួកគេមួយចំនួននៃកេរមរតកនោះ(មុនបែងចែក) ហើយចូរពួកអ្នកនិយាយទៅកាន់ពួកគេនូវពាក្យសំដីដែលល្អប្រពៃ។
ហើយចូរឱ្យបណ្ដាអាណាព្យាបាល(របស់កូនកំព្រា)កោត ខ្លាចអល់ឡោះ បើសិនជាពួកគេបានបន្សល់ទុកនូវកូនចៅតូចៗនៅ ពីក្រោយពួកគេដែលពួកគេតែងតែបារម្ភចំពោះកូនៗរបស់ពួកគេ។ ដូចេ្នះចូរឱ្យពួកគេកោតខ្លាចអល់ឡាះ និងត្រូវនិយាយនូវពាក្យ សំដីដ៏ត្រឹមត្រូវ។
ពិតប្រាកដណាស់ពួកដែលស៊ីទ្រព្យសម្បត្ដិកេ្មងកំព្រាដោយ បំពាន គឺពួកគេកំពុងតែស៊ីភ្លើងចូលទៅក្នុងពោះរបស់ពួកគេ ហើយ ពួកគេនឹងចូលនរកដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ។
អល់ឡោះបញ្ជាឱ្យពួកអ្នកធ្វើការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្ដិ ទាក់ទងនឹងកូនចៅរបស់ពួកអ្នក(បន្ទាប់ពីពួកអ្នកទទួលមរណភាព) គឺសម្រាប់កូនប្រុសម្នាក់ស្មើនឹងចំណែកកូនស្រីពីរនាក់។ តែប្រសិន បើសពមានតែកូនស្រីលើសពីពីរនាក់គឺពួកនាងទទួលបានពីរភាគបី នៃមរតកនោះ។ ហើយប្រសិនបើសពមានតែកូនស្រីម្នាក់ គឺនាង ទទួលបានពាក់កណ្ដាល។ ហើយចំពោះឪពុកម្ដាយនៃសពវិញម្នាក់ៗ ត្រូវទទួលបានមួយភាគប្រាំមួយនៃមរតក ប្រសិនបើសពនោះមាន កូន។ តែប្រសិនបើសពនោះគ្មានកូនទេគឺឪពុកម្ដាយជាអ្នកទទួល មរតកនោះទាំងស្រុង ដោយម្ដាយសពទទួលបានមួយភាគបី។ តែ ប្រសិនបើសពនោះមានបងប្អូនចាប់ពីពីរនាក់ឡើង គឺម្ដាយសព ទទួលបានមួយភាគប្រាំមួយបន្ទាប់ពីដកបណ្ដាំមរតករបស់សព ឬ បន្ទាប់ពីសងបំណុលរួច។ ឪពុកម្ដាយរបស់ពួកអ្នកនិងកូនៗរបស់ពួក អ្នក ពួកអ្នកមិនបានដឹងទេថា តើគេមួយណាដែលមានប្រយោជន៍ ច្រើនសម្រាប់ពួកអ្នក។ (ទាំងនេះ)ជាកាតព្វកិច្ចមកពីអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ហើយសម្រាប់ពួកអ្នក(ជាប្ដី)ត្រូវទទួលបានពាក់កណ្ដាល នៃមរតកដែលបណ្ដាភរិយារបស់ពួកអ្នកបានបន្សល់ទុក ប្រសិនបើ ពួកនាងគ្មានកូន។ តែបើពួកនាងមានកូនវិញ គឺពួកអ្នកទទួលបាន មួយភាគបួនពីមរតកដែលពួកនាងបានបន្សល់ទុក បន្ទាប់ពីដកបណ្ដាំ មរតកដែលពួកនាង(សព)ផ្ដែផ្ដាំ ឬសងបំណុលរួច។ រីឯពួកនាង(ជា ភរិយា)វិញត្រូវទទួលបានមួយភាគបួនពីមរតកដែលពួកអ្នក(ប្ដី) បានបន្សល់ទុក ប្រសិនបើពួកអ្នកគ្មានកូនទេនោះ។ តែបើពួកអ្នក មានកូនវិញ គឺពួកនាងទទួលបានមួយភាគប្រាំបីប៉ុណ្ណោះពីមរតក ដែលពួកអ្នកបានបន្សល់ទុកបន្ទាប់ពីបណ្ដាំមរតកដែលពួកអ្នក(សព) ផ្ដែផ្ដាំ ឬសងបំណុលរួច។ ដោយឡែកបុរសឬស្រី្ដ(សព)ដែលគ្មាន កូនគ្មានឪពុក តែគាត់មានបងប្អូនប្រុសម្នាក់ ឬបងប្អូនស្រីម្នាក់គឺ គេម្នាក់ៗទទួលបានមួយភាគប្រាំមួយ។ តែបើពួកគេមានចំនួនលើស ពីពីរនាក់ គឺពួកគេទទួលបានមួយភាគបីរួមគ្នាបន្ទាប់ពីដកបណ្ដាំ មរតករបស់សពឬសងបំណុលរួចដោយគ្មានការប៉ះទង្គិច(លើអ្នក ទទួលមរតក)ឡើយ។ (ទាំងនេះ)ជាបពា្ជាមកពីអល់ឡោះ។ អល់ឡោះមហាដឹង មហាអត់ធ្មត់ ។
ទាំងនេះគឺជាច្បាប់របស់អល់ឡោះ។ អ្នកណាដែលប្រតិបត្ដិតាមអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ អល់ឡោះនឹងបញ្ចូល គេទៅក្នុងឋានសួគ៌ដែលមានទនេ្លជាច្រើនហូរពីក្រោមវា ដោយពួក គេនៅក្នុងនោះជាអមតៈ។ ហើយនោះគឺជាជោគជ័យមួយដ៏ធំធេង។
ផ្ទុយទៅវិញអ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ និង អ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ដោយបំពានទៅលើក្រិត្យច្បាប់របស់ទ្រង់ អល់ឡោះនឹងបញ្ចូលគេទៅក្នុងឋាននរក ដោយគេនៅក្នុងនោះ ជាអមតៈ ហើយគេនឹងទទួលទារុណកម្មយ៉ាងអាម៉ាស់បំផុត។
ហើយស្ដ្រីដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអសីលធម៌(ហ្ស៊ីណា)ក្នុង ចំណោមស្ដ្រីៗរបស់ពួកអ្នក ចូរពួកអ្នកស្វែងរកសាក្សីបួននាក់ជា បុរសក្នុងចំណោមពួកអ្នកដើម្បីធ្វើសាក្សីលើពួកនាង។ បន្ទាប់មកបើពួកគេព្រមធ្វើសាក្សីហើយនោះ ចូរពួកអ្នកឃុំខ្លូនពួកនាងក្នុងផ្ទះ រហូតដល់ស្លាប់ ឬរហូតដល់អល់ឡោះបើកផ្លូវឱ្យពួកនាង។
ហើយបុរសនិងស្ដ្រីក្នុងចំណោមពួកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើ អសីលធម៌(ហ្ស៊ីណា) ចូរពួកអ្នកដាក់ទោសគេទាំងពីរ តែបើគេទាំងពីរ សារភាពកំហុសចំពោះអល់ឡោះ និងកែខ្លួនវិញនោះ ចូរពួកអ្នក លើកលែងឱ្យគេទាំងពីរចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាអ្នក ទទួលការសារភាពទោសកំហុស ជាអ្នកអាណិតស្រឡាញ់បំផុត។
ជាការពិតណាស់ ការទទួលសារភាពកំហុសនោះជាតួនាទី របស់អល់ឡោះ សម្រាប់ពួកដែលធ្វើអំពើអាក្រក់ដោយភាពល្ងង់ ខ្លៅ បន្ទាប់មកពួកគេសារភាពកំហុសភ្លាមៗ ពួកទាំងនោះត្រូវបាន អល់ឡោះទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់ពួកគេ។ ហើយ អល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ផ្ទុយទៅវិញការទទួលសារភាពកំហុសនោះមិនមែន សម្រាប់ពួកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ រហូតនៅពេលដែលសេចក្ដី ស្លាប់ចូលមកដល់ទើបនិយាយថា ខ្ញុំសូមសារភាពកំហុសហើយ ឥឡូវនេះ ហើយក៏មិនសម្រាប់ពួកដែលស្លាប់ក្នុងសភាពជាអ្នក ប្រឆាំងដែរ។ ពួកទាំងនោះគឺយើងបានត្រៀមសម្រាប់ពួកគេនូវ ទារុណកម្មដ៏សែនឈឺចាប់។
ឱបណ្ដាអ្នកមានជំនឿ. គេមិនអនុញ្ញាតឱ្យពួកអ្នកយកស្រី្ដ (ដែលប្ដីស្លាប់ចោល)ធ្វើជាមរតកដោយបង្ខិតបង្ខំឡើយ។ ពួកអ្នក (ប្ដី)មិនត្រូវរារាំងស្ដ្រី(ប្រពន្ធ)ទាំងនោះ ដើម្បីពួកអ្នកទាញចំណេញ ពីខាន់ស្លាដែលពួកអ្នកផ្ដល់ឱ្យពួកនាងៗនោះឡើយ លើកលែងតែ ពួកនាងប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់(ហ្ស៊ីណា)ជាក់ស្ដែង។ ចូរពួកអ្នករួម រស់ជាមួយពួកនាងដោយគុណធម៌។ ប្រសិនបើពួកអ្នកមិនពេញចិត្ដ ពួកនាង(ចូរអត់ធ្មត់) ជួនកាលការមិនពេញចិត្ដរបស់ពួកអ្នកលើអ្វី មួយនោះ អល់ឡោះអាចនឹងធ្វើឱ្យវាល្អប្រសើរលើសលប់វិញ។
ហើយបើពួកអ្នកមានបំណងផ្លាស់ប្ដូរប្រពន្ធ ដោយយក ប្រពន្ធផេ្សងទៀត ហើយពួកអ្នកបានផ្ដល់ទ្រព្យសម្បត្ដិជាច្រើន (ខាន់ស្លា)ទៅឱ្យប្រពន្ធណាមួយហើយនោះ គឺពួកអ្នកមិនត្រូវយក វាមកវិញបន្ដិចឡើយ។ តើពួកអ្នកយកវាមកវិញដោយបំពាន និង បាបកម្មយ៉ាងពិតប្រាកដឬ?
តើពួកអ្នកយកវា(ខាន់ស្លា)មកវិញយ៉ាងដូចមេ្ដច បើពួក អ្នកធ្លាប់បានរួមរក័ជាមួយគ្នាហើយនោះ? ហើយពួកនាងបានទទួល យកពីពួកអ្នកនូវកិច្ចសន្យាយ៉ាងមឺងម៉ាត់។
ហើយពួកអ្នកមិនត្រូវរៀបការនឹងស្ដ្រីដែលឪពុករបស់ពួក អ្នកបានរៀបការនោះទេ លើកលែងតែអ្វីដែលបានកន្លងផុតទៅ (មុនពេលបម្រាម)ប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ វាគឺជាទង្វើស្មោក គ្រោកមួយ និងទទួលការខឹងសម្បា(ពីអល់ឡោះ) និងជាមាគ៌ាមួយ ដ៏អាក្រក់បំផុត។
អល់ឡោះបានហាមឃាត់ពួកអ្នកមិនឱ្យរៀបការជាមួយ ម្ដាយរបស់ពួកអ្នក កូនស្រីរបស់ពួកអ្នក បងប្អូនស្រីរបស់ពួកអ្នក ម្ដាយមីងខាងឪពុករបស់ពួកអ្នក ម្ដាយមីងខាងម្ដាយរបស់ពួកអ្នក កូនស្រីរបស់បងប្អូនប្រុសរបស់ពួកអ្នក កូនស្រីរបស់បងប្អូនស្រីរបស់ ពួកអ្នក មេដោះរបស់ពួកអ្នក បងប្អូនស្រីពីការបៅដោះតែមួយជា មួយពួកអ្នក ម្ដាយកេ្មករបស់ពួកអ្នក និងកូនស្រីចុងដែលនៅក្រោម ការគ្រប់គ្រងរបស់ពួកអ្នក ជាកូនស្រីរបស់ប្រពន្ធដែលពួកអ្នកបាន រួមរ័កជាមួយនាង។ តែបើពួកអ្នកមិនទាន់បានរួមរ័កជាមួយនាង (ប្រពន្ធ)ទេ (ហើយបានលែងលះគ្នារួច) គឺគ្មានបញ្ហាសម្រាប់ពួក អ្នកឡើយ(ក្នុងការរៀបការជាមួយកូនចុងនោះ)។ និង(បម្រាម ទៀត)ប្រពន្ធកូនបង្កើតរបស់ពួកអ្នក(កូនប្រសាស្រី) ហើយពួក
អ្នកមិនត្រូវរៀបការរួមជាមួយស្ដ្រីពីរនាក់ដែលជាបងប្អូនបង្កើត នឹងគ្នាឡើយ លើកលែងតែអ្វីដែលបានកន្លងផុតទៅ(មុនពេល បម្រាម)ប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
អ្នកមិនត្រូវរៀបការរួមជាមួយស្ដ្រីពីរនាក់ដែលជាបងប្អូនបង្កើត នឹងគ្នាឡើយ លើកលែងតែអ្វីដែលបានកន្លងផុតទៅ(មុនពេល បម្រាម)ប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ហើយ(អល់ឡោះបានបម្រាមផងដែរ ក្នុងការរៀបការ នឹង)ស្ដ្រីនៅមានប្ដី លើកលែងតែស្ដ្រីនោះជាជ័យភណ្ឌរបស់ពួក អ្នក។ (ទាំងនោះ)ជាការកំណត់របស់អល់ឡោះចំពោះពួកអ្នក។ ហើយអល់ឡោះបានអនុញ្ញាតសម្រាប់ពួកអ្នកអ្វីដែលផេ្សងពីនោះ ដើម្បីឱ្យពួកអ្នកស្វែងរកស្ដ្រីដោយទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ពួកអ្នក ដើម្បី រៀបការគឺពុំមែនដើម្បីរួមរ័កខុសច្បាប់នោះឡើយ។ បើពួកអ្នកបាន រួមរ័កជាមួយពួកនាងដោយសារការរៀបការស្របច្បាប់នោះ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកផ្ដល់ឱ្យពួកនាងនូវខាន់ស្លារបស់ពួកនាងជាការចាំបាច់។ ហើយគ្មានទោសពៃរ៍ចំពោះពួកអ្នកទេនូវអ្វីដែលពួកអ្នកបានឯកភាពគ្នានឹងវា(ខាន់ស្លា) បន្ទាប់ពីបានកំណត់រួចក៏ដោយ។ ពិតប្រាកដ ណាស់ អល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ហើយអ្នកណាមួយក្នុងចំណោមពួកអ្នកគ្មានប្រាក់គ្រប់ គ្រាន់ ដើម្បី់រៀបការជាមួយស្រី្ដដែលមានសេរីភាព និងមានជំនឿ ទេនោះ គឺពួកអ្នកអាចរៀបការជាមួយអ្នកបម្រើដាច់ថ្លៃរបស់ពួក អ្នកដែលជាស្ដ្រីមានជំនឿ។ អល់ឡោះដឹងបំផុតពីជំនឿរបស់ពួក អ្នក ដោយពួកអ្នកមកពីអំបូរតែមួយ(អាដាំ)។ ដូចេ្នះចូរពួកអ្នក រៀបការជាមួយពួកនាង(ស្រីបម្រើដែលមានជំនឿ)ដោយមាន ការអនុញ្ញាតពីអាណាព្យាបាលរបស់ពួកនាង ហើយចូរផ្ដល់ឱ្យពួក នាងនូវខាន់ស្លារបស់ពួកនាងដោយសមរម្យជាស្ដ្រីស្អាតស្អំ ដែលពុំ មែនជាស្ដ្រីពេស្យា និងពុំមែនជាស្ដ្រីដែលមានសាហាយស្មន់ឡើយ។ ហើយក្រោយពេលដែលពួកនាងបានរៀបការរួច ប្រសិនបើពួកនាង បានប្រព្រឹត្ដអំពើអសីលធម៌នោះ ពួកនាងនឹងទទួលនូវទណ្ឌកម្មពាក់ កណ្ដាលនៃទណ្ឌកម្មរបស់ស្ដ្រីដែលមានសេរីភាព។ (ការអនុញ្ញាត ឱ្យរៀបការជាមួយស្រី្ដបម្រើបែបនេះ) គឺសម្រាប់អ្នកដែលខ្លាចធ្លាក ខ្លួនក្នុងការប្រព្រឹត្ដអំពើខុសច្បាប់(ហ្ស៊ីណា)ក្នុងចំណោមពួកអ្នក។ តែការអត់ធ្មត់វាប្រសើរសម្រាប់ពួកអ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហា អភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
អល់ឡោះចង់បញ្ជាក់ ប្រាប់ពួកអ្នក និងចង្អុលបង្ហាញដល់ ពួកអ្នកនូវមាគ៌ារបស់ពួកដែលមុនពួកអ្នក ហើយទ្រង់ចង់ទទួលយក ការសារភាពកំហុសរបស់ពួកអ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហា គតិបណ្ឌិត ។
ហើយអល់ឡោះចង់ទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់ ពួកអ្នក តែពួកដែលដើរតាមទំនើងចិត្ដវិញ ចង់ឱ្យពួកអ្នកងាកចេញ (ពីសាសនា)យ៉ាងឆ្ងាយបំផុត។
អល់ឡោះចង់បន្ធូរបន្ថយ(បន្ទុក)ដល់ពួកអ្នកព្រោះមនុស្ស លោកត្រូវបានគេបង្កើតមកដោយមានភាពទន់ខ្សោយ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកុំស៊ីទ្រព្យសម្បត្ដិ គ្នាឯងដោយផ្លូវខុសឱ្យសោះ លើកលែងតែការធ្វើជំនួញដែលមាន ការឯកភាពគ្នាទាំងសងខាងប៉ុណ្ណោះ។ ហើយចូរពួកអ្នកកុំសម្លាប់ ខ្លួនឯង(ឬសម្លាប់អ្នកដទៃ)ឱ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ អាណិតស្រឡាញ់បំផុតចំពោះពួកអ្នក។
ហើយអ្នកណាធ្វើដូច្នោះ(បំពានលើបម្រាមខាងលើ) ដោយការរំលោភបំពាននិងអយុត្ដិធម៌ យើងនឹងបញ្ចូលគេទៅក្នុង ភ្លើងនរក។ ហើយនេះគឺជាការងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់អល់ឡោះ។
ប្រសិនបើពួកអ្នកចៀសផុតពីបាបកម្មធំៗ ដែលគេហាម ឃាត់ពួកអ្នកមិនឱ្យធ្វើវា យើងនឹងលុបបំបាត់នូវកំហុសតូចៗរបស់ ពួកអ្នក ហើយយើងនឹងបញ្ចូលពួកអ្នកទៅកន្លែងមួយដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដម (ឋានសួគ៌)។
ចូរពួកអ្នកកុំទទូចចង់បានដូចអ្វីដែលអល់ឡោះបាន ប្រទានឱ្យអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមពួកអ្នក។ សម្រាប់បុរសៗនឹងទទួល ផលពីអ្វីដែលពួកគេបានសាង ហើយសម្រាប់ស្រី្ដៗក៏នឹងទទួលផល ពីអ្វីដែលពួកនាងបានសាងដែរ។ ចូរពួកអ្នកសុំពីអល់ឡោះនូវការ សន្ដោសប្រណីរបស់ទ្រង់។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងបំផុត នូវអ្វីៗទាំងអស់។
គ្រប់ៗរូបយើងបានបង្កើតឱ្យមានអ្នកស្នងសម្រាប់ទទួល មរតកពីឪពុកម្ដាយ សាច់សាលោហិតដែលបានបន្សល់ទុក។ ហើយ អ្នកដែលពួកអ្នកបានស្បថសច្ចាជាមួយពួកគេ ចូរផ្ដល់ឱ្យពួកគេនូវ ចំណែករបស់ពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាសាក្សីលើ អ្វីៗទាំងអស់។
បុរសទាំងឡាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើពួកស្ដ្រីដោយសារ អល់ឡោះបានលើកតម្កើងពួកគេឱ្យមានលក្ខណៈពិសេសជាងគ្នា និងដោយសារតែបុរសមានភារកិច្ចផ្គត់ផ្គង់ទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ពួកគេ (ដល់ប្រពន្ធ)។ ស្ដ្រីគ្រប់លក្ខណ៍នោះគឺជាស្ដ្រីដែលគោរពប្រតិបតិ្ដ (ចំពោះអល់ឡោះ) ជាស្ដ្រីដែលថែរក្សាអ្វីៗពេលប្ដីមិននៅ ព្រោះ អល់ឡោះបានថែរក្សាពួកនាង។ ដោយឡែកស្ដ្រីដែលពួកអ្នក(បី្ដ) បារម្ភនូវការមិនគោរពរបស់ពួកនាង(ចំពោះប្ដី)នោះ ចូរពួកអ្នក ដាស់តឿនពួកនាង(បើគ្មានប្រសិទ្ធភាពទេ) ចូរពួកអ្នកចាកចេញ ពីកន្លែងគេងរបស់ពួកនាង(បើនៅតែគ្មានប្រសិទ្ធភាពទៀត) ចូរ វាយអប់រំពួកនាង។ តែប្រសិនបើពួកនាងងាកមកគោរពតាមពួក អ្នកវិញ ដូចេ្នះចូរពួកអ្នកកុំរកផ្លូវធ្វើឱ្យលំបាកដល់ពួកនាងទៀត ឱ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាខ្ពង់ខ្ពស់ មហាធំធេង។
ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកបារម្ភខ្លាចមានការបែកបាក់រវាង អ្នកទាំងពីរ(បី្ដប្រពន្ធ) ដូចេ្នះចូរពួកអ្នកបញ្ចូនអ្នកសម្របសំរួលម្នាក ពីសាច់ញាតិខាងប្រុស និងអ្នកសម្របសម្រួលម្នាក់ទៀតពីសាច់ញាតិ ខាងស្រី បើអ្នកសម្របសម្រួលទាំងពីរនោះចង់ផ្សះផ្សា អល់ឡោះ នឹងផ្សះផ្សារវាងប្ដីប្រពន្ធគេទាំងពីរ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ មហាដឹង មហាជ្រួតជ្រាប។
ចូរពួកអ្នកគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ហើយកុំធ្វើ ស្ហ៊ីរិកនឹងទ្រង់នូវអ្វីមួយជាដាច់ខាត។ ហើយចូរធ្វើល្អចំពោះឪពុក ម្ដាយ សាច់សាលោហិត កូនកំព្រា អ្នកក្រ អ្នកជិតខាងដែលជាសាច់ ញាតិ និងអ្នកជិតខាងដែលមិនមែនជាសាច់ញាតិ និងអ្នករួមដំណើរ ជាមួយគ្នា ហើយនិងអ្នកធ្វើដំណើរដាច់ស្បៀង ព្រមទាំងទាសាទាសី របស់ពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនស្រឡាញ់អ្នកដែល អួតកេ្អងក្អាងឡើយ។
ពួកដែលកំណាញ់ ហើយពួកគេប្រើមនុស្សឱ្យកំណាញ់ ព្រមទាំងលាក់បាំងនូវអ្វីដែលអល់ឡោះបានប្រទានដល់ពួកគេអំពី ការប្រោសប្រទាន(លាភសក្ការៈ)របស់ទ្រង់។ យើងបានរៀបចំ សម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំងនូវទារុណកម្មដ៏អាម៉ាស់បំផុត។
ហើយពួកដែលបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្តិ របស់គេ ដើម្បីឱ្យ មនុស្សមើលឃើញ ហើយពួកគេគ្មានជំនឿចំពោះអល់ឡោះនិងថ្ងៃ បរលោកឡើយ។ អ្នកណាហើយយកស្ហៃតនធ្វើជាមិត្ដភកិ្ដរបស់គេ ស្ហៃតននោះគឺជាមិត្ដភកិ្ដដ៏អាក្រក់បំផុត។
តើមានគ្រោះថ្នាក់អ្វីដល់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេជឿលើ អល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោក ហើយនិងបរិច្ចាគទ្រព្យសម្បត្តិ ខ្លះដែល អល់ឡោះបានប្រទានឱ្យពួកគេនោះ? អល់ឡោះមហាដឹងចំពោះ ពួកគេ។
ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនបំពានអ្នកណាម្នាក់ឡើយ សូម្បីតែតូចប៉ុនលំអងធូលីក៏ដោយ។ ហើយប្រសិនបើទង្វើដ៏តូចនោះ ជាអំពើល្អ ទ្រង់នឹងបង្កើនវា និងប្រទានផលបុណ្យដ៏ធំធេងពីទ្រង់។
តើ(ស្ថានភាពរបស់មនុស្សនៅថ្ងៃបរលោក)ដូចម្តេចទៅ នៅពេលដែលយើងនាំសាក្សី(អ្នកនាំសាររបស់ពួកគេ)មកកាន់ មនុស្សគ្រប់ជំនាន់់ ហើយយើងនាំអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មកធើ្វជាសាក្សី លើពួកគេទាំងនោះ ?
នៅថ្ងៃនោះ(ថ្ងៃបរលោក) ពួកដែលប្រឆាំង និងមិន គោរពតាមអ្នកនាំសារមានបំណងចង់ឱ្យផែនដីលេបពួកគេឱ្យបាត់ តែពួកគេមិនអាចលាក់បាំងអ្វីមួយពីអល់ឡោះបានឡើយ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកុំសឡាត ខណៈ ដែលពួកអ្នកកំពុងស្រវឹងឱ្យសោះ ទាល់តែពួកអ្នកដឹងនូវអ្វីដែល ពួកអ្នកកំពុងនិយាយ។ ហើយចំពោះអ្នកមានជូនុបក៏មិនត្រូវទៅ សឡាត (ឬចូលម៉ាស្ជិទ)ដែរ ទាល់តែពួកអ្នកងូតទឹកសំអាតរួច ប៉ុន្ដែពួកអ្នកអាចឆ្លងកាត់បាន។ ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកមានជំងឺ ឬស្ថិតនៅក្នុងការធ្វើដំណើរ ឬនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកបាន បន្ទោបង់ ឬពួកអ្នកបានរួមរ័កជាមួយភរិយា ហើយពួកអ្នកមិនអាច រកទឹកបានទេនោះ ចូរពួកអ្នកតាយ៉ាំ មុំដោយប្រើដីស្អាត ហើយត្រូវ ជូតមុខ និងដៃរបស់ពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហា អធ្យាស្រ័យ មហាអភ័យទោស។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេឬ ពួកដែល អល់ឡោះបានផ្ដល់(ចំណេះដឹង)មួយចំណែកអំពីគម្ពីរ(តាវរ៉ត) នោះ? ដោយពួកគេផ្លាស់ប្ដូរ(ពីការចង្អុលបង្ហាញ)យកការវងេ្វង និងចង់ឱ្យពួកអ្នកវងេ្វងចេញពីមាគ៌ា (ដ៏ត្រឹមត្រូវ)។
ហើយអល់ឡោះដឹងបំផុតពីស្ថានភាពសត្រូវរបស់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ គ្រប់គ្រាន់ហើយដែលអល់ឡោះជាអ្នកគាំពារពួកអ្នក ហើយ ក៏គ្រប់គ្រាន់ដែរដែលអល់ឡោះជាអ្នកជួយពួកអ្នក។
នៅក្នុងចំណោមពួកយ៉ាហ៊ូទីមានអ្នកខ្លះកែប្រែបន្ទូលរបស់ អល់ឡោះឱ្យខុសពីកន្ល្លែងរបស់វា ហើយពួកគេនិយាយថាៈ ពួកយើង បានស្តាប់ឮហើយ តែពួកយើងមិនគោរពតាម ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ស្តាប់ពួកយើងដោយអ្នកមិនស្ដាប់ឮអ្វីៗទាំងអស់ ហើយ(ពួក គេនិយាយពាក្យថា)ឪរ៉អ៊ីណាឱដោយមិនដាច់ពីមាត់សោះ គឺដើម្បី បង្ខូចសាសនាអ៊ីស្លាម។ តែប្រសិនបើពួកគេនិយាយថាៈ ពួកយើង បានស្តាប់ឮនិងគោរពតាម ហើយសូមអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ស្តាប់ និង ថែរក្សាពួកយើងផងនោះ គឺជាការប្រសើរបំផុតសម្រាប់ពួកគេ និង ជាពាក្យដែលត្រឹមត្រូវបំផុត។ ក៏ប៉ុន្តែអល់ឡោះបានដាក់បណ្ដាសា ពួកគេដោយសារតែការប្រឆាំងរបស់ពួកគេ ហេតុនេះពួកគេគ្មាន ជំនឿឡើយ លើកលែងតែបន្ដិចបន្ដួចប៉ុណ្ណោះ។
ឱបណ្តាអ្នកដែលគេបានផ្តល់គម្ពីរឱ្យ. ចូរពួកអ្នកជឿនឹង អ្វីដែលយើងបានបញ្ចុះ (គម្ពីរគួរអាន) ដើម្បីជាការបញ្ជាក់នូវគម្ពីរ ដែលមាននៅជាមួយពួកអ្នក មុនពេលដែលយើងបំផ្លាញមុខ(របស់ ពួកអ្នក) និងបង្វិលវាទៅខាងក្រោយខ្នង ឬយើងដាក់បណ្ដាសា ពួកគេ ដូចដែលយើងបានដាក់បណ្ដាសាចំពោះក្រុមដែលបានបំពាន នៅថ្ងៃសៅរ៍។ ហើយបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះនឹងត្រូវបានអនុវត្ដ។
ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនអភ័យទោសឱ្យអ្នកដែល ធ្វើសី្ហុរិកចំពោះទ្រង់នោះឡើយ តែទ្រង់នឹងអភ័យទោសឱ្យចំពោះ បាបកម្មផេ្សងពីនោះចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយ អ្នកណាធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះអល់ឡោះ គឺគេពិតជាបានប្រព្រឹត្តបាបកម្ម មួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេឬ ពួកដែលអះអាង ថាខ្លួនជាអ្នកស្អាតស្អំនោះ? តាមពិតមានតែអល់ឡោះទេដែលជា អ្នកសំអាត(បាបកម្ម)អ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយពួកគេ នឹងមិនត្រូវគេបំពានបន្តិចណាឡើយ។
ចូរអ្នកមើលចុះ តើពួកគេ(ពួកយ៉ាហ៊ូទី)ប្រឌិតរឿងភូត កុហកចំពោះអល់ឡោះយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? គ្រប់គ្រាន់ហើយទង្វើ នោះជាបាបកម្មដ៏ច្បាស់លាស់។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេឬ ពួកដែល អល់ឡោះបានផ្តល់(ចំណេះដឹង)មួយចំណែកអំពីគម្ពីរ(តាវរ៉ត) ដោយពួកគេជឿចំពោះជិពទី និងតហ្គ៊ូតទៅវិញនោះ? ហើយពួក គេនិយាយទៅកាន់ពួកដែលប្រឆាំង(អារ៉ាប់គូរ៉ស្ហ)ថាៈ ពួកនេះ ស្ថិតនៅលើមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវជាងបណ្ដាអ្នកមានជំនឿ។
ពួកទាំងនោះ គឺជាពួកដែលអល់ឡោះបានដាក់បណ្ដាសា ពួកគេ។ ហើយអ្នកណាដែលអល់ឡោះដាក់បណ្ដាសានោះ គឺអ្នក (មូហាំម៉ាត់)នឹងមិនអាចមានអ្នកជួយសម្រាប់គេឡើយ។
ឬមួយពួកគេមានកម្មសិទិ្ធគ្រប់គ្រងមួយចំណែក? ប្រសិន បើដូច្នោះ ពួកគេនឹងមិនអាចផ្តល់ឱ្យមនុស្សលោកសូម្បីតែបន្តិច បានឡើយ។
ឬមួយក៏ពួកគេច្រណែនឈ្នានីសនឹងមនុស្សដទៃចំពោះអ្វី ដែលអល់ឡោះបានប្រទានឱ្យពួកគេ(មូហាំម៉ាត់ និងសហាហ្ពះ) អំពីការប្រោសប្រទានរបស់ទ្រង់? ជាការពិតណាស់ យើងបាន ប្រទានឱ្យពូជពង្សអ៊ីព្រហ៊ីមនូវគម្ពីរ និងភាពឈ្លាសវៃ ហើយយើង ក៏បានប្រទានឱ្យពួកគេនូវអំណាចគ្រប់គ្រងដ៏ធំធេងដែរ។
ដូចេ្នះក្នុងចំណោមពួកគេមានអ្នកខ្លះបានជឿនឹងគាត់ (មូហាំម៉ាត់) និងអ្នកខ្លះទៀតបានងាកចេញពីគាត់។ គ្រប់គ្រាន់ ហើយ(សម្រាប់ពួកគេ)នរកជើហាន់ណាំដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅ។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រឆាំងនឹងបន្ទូលរបស់យើង យើងនឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងភ្លើងនរក។ រាល់ពេលដែលស្បែក របស់ពួកគេបានឆេះខ្លោចអស់ យើងក៏បានប្តូរស្បែកផេ្សងទៀតឱ្យ ពួកគេ ដើម្បីឱ្យពួកគេទទួលរសជាតិទារុណកម្ម។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។
ចំណែកឯបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿនិងបានសាងអំពើល្អ វិញ យើងនឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងឋានសួគ៌ ដែលមានទនេ្លជាច្រើន ហូរពីក្រោមវា ដោយពួកគេនឹងស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈ។ នៅ ក្នុងនោះ ពួកគេមានភរិយាដ៏ស្អាតស្អំជាច្រើន។ ហើយយើងនឹង បញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងម្លប់ដ៏ត្រឈឹងត្រឈៃ(នៅក្នុងឋានសួគ៌)។
ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះបញ្ជាពួកអ្នកឱ្យប្រគល់បញ្ញើ ទាំងឡាយទៅឱ្យម្ចាស់របស់គេវិញ។ ហើយកាលណាពួកអ្នកកាត់ សេចក្តី រវាងមនុស្សលោក ពួកអ្នកត្រូវកាត់សេចក្ដីដោយយុត្ដិធម៌។ ពិតប្រាកដណាស់ ជាការប្រសើរបំផុតដែលអល់ឡោះបានផ្តល់ដំបូ- ន្មានដល់ពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់អល់ឡោះមហាឮ មហាឃើញ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកប្រតិបត្ដិតាម អល់ឡោះ និងប្រតិបត្ដិតាមអ្នកនាំសារ ហើយនិងមេដឹកនាំរបស់ ពួកអ្នក។ ក្រោយមក ប្រសិនបើពួកអ្នកខ្វែងគំនិតគ្នាអំពីកិច្ចការ អ្វីមួយ ចូរពួកអ្នកត្រឡប់ប្រការនោះទៅរកអល់ឡោះ(គម្ពីរ គួរអាន) និងអ្នកនាំសារ(ស៊ុណ្ណះ) ប្រសិនបើពួកអ្នកមានជំនឿ លើអល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោកមែននោះ។ ការធ្វើដូចនេះ វាជាការប្រសើរបំផុត និងជាការសមេ្រចចិត្ដចុងក្រោយដ៏ល្អប្រពៃ។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេឬ? ពួក(ពុតត្បុត) ដែលអះអាងថាៈ ពួកគេពិតជាបានជឿចំពោះអ្វីដែលអល់ឡោះបាន បញ្ចុះឱ្យអ្នក និងអ្វីដែលទ្រង់បានបញ្ចុះពីមុនអ្នកដោយពួកគេមាន បំណងចង់ឱ្យតហ្គ៊ូតកាត់សេចក្ដីឱ្យដែលអល់ឡោះបានបញ្ជាពួកគេ មិនឱ្យជឿវាឡើយ។ ហើយស្ហៃតនមានបំណងចង់ធ្វើឱ្យពួកគេវងេ្វង ដែលជាការវងេ្វងមួយដ៏សែនឆ្ងាយ។
នៅពេលដែលមានគេនិយាយទៅកាន់ពួកគេថាៈ ចូរពួក អ្នកមករកអ្វីដែលអល់ឡោះបានបញ្ចុះនិងមករកអ្នកនាំសារចុះ (ដើម្បីកាត់សេចក្ដី) អ្នក(មូហាំម៉ាត់)នឹងឃើញពួកពុតត្បុតទាំង នេះបែរចេញពីអ្នកដោយការស្អប់ខ្ពើម។
តើស្ថានភាពរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច នៅពេលដែលមាន គ្រោះអាក្រក់អ្វីមួយកើតមានចំពោះពួកគេ ដោយសារតែអ្វីដែល ដៃរបស់ពួកគេបានប្រព្រឹត្ដនោះ? បន្ទាប់មកពួកគេនឹងមករកអ្នក (មូហាំម៉ាត់)ដោយស្បថនឹងអល់ឡោះថាៈ ពួកយើងគ្មានបំណង អ្វីក្រៅពីការផ្សះផ្សា និងធ្វើឱ្យពួកគេត្រូវរូវគ្នាវិញឡើយ។
ពួកទាំងនោះហើយដែលអល់ឡោះដឹងនូវអ្វីដែលមានក្នុង ចិត្ត របស់ពួកគេ ដូចេ្នះចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)បែរចេញពីពួកគេ(កុំ យកទោសពៃរ៍) តែអ្នកត្រូវណែនាំពួកគេ ហើយនិងពោលទៅ កាន់ពួកគេនូវពាក្យសំដីណាដែលមានប្រសិទ្ធភាពដល់ខ្លួនពួកគេ។
យើងមិនបានបញ្ជូនអ្នកនាំសារណាម្នាក់ឡើយ លើកលែង តែដើម្បីឱ្យមនុស្សប្រតិបត្តិ តាមគេ ដោយមានការអនុញ្ញាតពី អល់ឡោះប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិតណាស់ ប្រសិនបើនៅពេលដែលពួក គេបានបំពានលើខ្លួនឯងបានមករកអ្នក(មូហាំម៉ាត់) ហើយបាន សុំអភ័យទោសពីអល់ឡោះ ហើយអ្នកនាំសារក៏ជួយសុំអភ័យទោស ឱ្យពួកគេដែរនោះ ពួកគេពិតជានឹងបានឃើញថា អល់ឡោះមហា អភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
សូមស្បថនឹងម្ចាស់របស់អ្នក. ពួកគេគ្មានជំនឿទេ លុះត្រា តែពួកគេសុំឱ្យអ្នក(មូហាំម៉ាត់)កាត់សេចក្តី ចំពោះអ្វីដែលពួកគេបាន ឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា បន្ទាប់មកពួកគេគ្មានការចង្អៀតចង្អល់ក្នុងចិត្ដ នូវអ្វីដែលអ្នកបានកាត់សេចក្ដីឡើយ ហើយទទួលយកដោយពេញ ចិត្ដ។
ជាការពិតណាស់ ប្រសិនបើយើងដាក់បទបញ្ជា លើពួកគេ (ពួកពុតត្បុត)ថាៈ ចូរពួកអ្នកសម្លាប់ខ្លួនឯង(ដើម្បីសារភាពកំហុស ដូចអំបូរអ៊ីស្រាអែល)ឬចាកចេញពីលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកអ្នកនោះ ពួក គេនឹងមិនធ្វើវាឡើយ លើកលែងតែមួយចំនួនតូចនៃពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ប្រសិនបើពួកគេធ្វើតាមអ្វីដែលគេបាន ទូន្មាននោះ វាជាការប្រសើរបំផុតសម្រាប់ពួកគេ និងធ្វើឱ្យជំនឿ របស់ពួកគេកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត។
ហើយបើធ្វើដូច្នោះ យើងពិតជានឹងផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវផល បុណ្យដ៏ធំធេងពីយើង។
ហើយយើងនឹងចង្អុលបង្ហាញដល់ពួកគេនូវមាគ៌ាដ៏ត្រឹម ត្រូវ។
ហើយអ្នកណាដែលប្រតិបត្ដិតាមអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសារ គឺពួកគេនឹងស្ថិតនៅជាមួយបណ្ដាអ្នកដែលអល់ឡោះបានប្រទាន នៀកម៉ាត់ឱ្យពួកគេដូចជាបណ្ដាណាពី បណ្ដាអ្នកដែលជឿតាមណាពី ដ៏ពិតប្រាកដ បណ្ដាអ្នកដែលពលីកម្មក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ និង បណ្ដាអ្នកដែលសាងអំពើល្អ។ ហើយអ្នកទាំងនោះគឺជាមិត្ដភក្ដិដ៏ល្អ បំផុត។
នោះគឺជាការប្រោសប្រទានពីអល់ឡោះ។ គ្រប់គ្រាន់ ហើយអល់ឡោះជាអ្នកដែលដឹងបំផុត។
ឱបណ្តា អ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នករៀបចំខ្លួនរបស់ ពួកអ្នកដោយប្រុងប្រយ័ត្ន(ពេលចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម) ហើយចូរ ពួកអ្នកចេញទៅម្ដងមួយក្រុមៗ ឬចេញទៅទាំងអស់គ្នាតែម្ដង។
ហើយពិតប្រាកដណាស់ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកមានអ្នក បង្អែបង្អង់(មិនចង់ចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម)។ ហើយប្រសិនបើគ្រោះ ថ្នាក់បានកើតឡើងចំពោះពួកអ្នក(បរាជ័យ ឬត្រូវគេសម្លាប់) គេ នឹងនិយាយថាៈ អល់ឡោះពិតជាបានប្រទាននៀកម៉ាត់ដល់ខ្ញុំ ពី ព្រោះខ្ញុំមិនបានទៅចូលរួមធ្វើសង្គ្រាមជាមួយពួកគេ។
ប៉ុន្តែ បើការប្រោសប្រទានពីអល់ឡោះ(ជោគជ័យ)បាន កើតមានចំពោះពួកអ្នកវិញនោះ គេពិតជានិយាយថាៈ ពួកអ្នកហាក់ ដូចជាគ្មានទំនាក់ទំនងមិត្ដភាពជាមួយនឹងគេអញ្ចឹង។ ខ្ញុំសោកស្ដាយ ណាស់. ប្រសិនបើខ្ញុំនៅជាមួយពួកគេ ខ្ញុំនឹងទទួលបានជោគជ័យដ៏ធំ ធេងជាមិនខាន។
ដូចេ្នះ ចូរឱ្យពួកដែលយកការរស់នៅលើលោកិយប្តូរយក ថ្ងៃបរលោកធ្វើសង្គ្រាមក្នុងមាគ៌ា របស់អល់ឡោះ។ ហើយអ្នកណា ធ្វើសង្គ្រាមក្នុងមាគ៌ា របស់អល់ឡោះ ហើយត្រូវគេសម្លាប់ ឬបរាជ័យ គឺយើងនឹងប្រទានឱ្យគេនូវផលបុណ្យដ៏ធំធេង។
តើហេតុអ្វីបានជាពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)មិនធ្វើសង្គ្រាម ក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ និង(ជួយសង្គ្រោះ)ពួកដែលទន់ខ្សោយ ក្នុងចំណោមបុរសនិងស្ដ្រី ហើយនិងកេ្មងៗ(ដែលត្រូវគេបំពាន)ដែល ពួកគេកំពុងតែបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង. សូមទ្រង់មេត្ដា ជួយសង្គ្រោះពួកយើងចេញពីភូមិស្រុក(ម៉ាក្កះ)នេះ ដែលប្រជាជន របស់វាជាពួកដែលបំពាន ហើយមេត្ដាប្រទានដល់ពួកយើងនូវអ្នក គាំពារពីទ្រង់ និងប្រទានដល់ពួកយើងនូវអ្នកជួយពីទ្រង់ផង។
បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿនោះ ពួកគេធ្វើសង្គ្រាមក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ។ ចំណែកឯពួកដែលគ្មានជំនឿវិញ ពួកគេធ្វើសង្គ្រាម ក្នុងមាគ៌ារបស់តហ្គូត។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹង សម្ព័ន្ធមិត្ដរបស់ស្ហៃតនចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ល្បិចកលរបស់ស្ហៃតនគឺខ្សោយបំផុត។
តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេឬ? ពួកដែលត្រូវគេ និយាយទៅកាន់ពួកគេ(មុនពេលអល់ឡោះដាក់កាតព្វកិច្ចឱ្យច្បាំង) ថាៈ ចូរពួកអ្នកហាមឃាត់ដៃរបស់ពួកអ្នក(អំពីការច្បាំង) ហើយ ត្រូវប្រតិបត្តិសឡាត និងបរិច្ចាគហ្សាកាត់។ ហើយនៅពេលដែល អល់ឡោះបានដាក់កាតព្វកិច្ចសង្គ្រាមលើពួកគេ ស្រាប់តែក្រុមខ្លះ នៃពួកគេខ្លាចមនុស្សលោកដូចជាខ្លាចអល់ឡោះ ឬខ្លាចជាង អល់ឡោះទៅទៀត។ ហើយពួកគេនិយាយថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួក យើង. ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ដាក់កាតព្វកិច្ចសង្គ្រាមមកលើពួកយើង? ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មិនពន្យារពេលដល់ពួកយើងទៅពេលក្រោយ ទៀត? ចូរអ្នកប្រាប់ពួកគេថាៈ ការតេ្រកត្រអាលនៅក្នុងលោកិយ នេះគឺតិចតួចណាស់ រីឯថ្ងៃបរលោកវិញគឺល្អប្រសើរបំផុតសម្រាប់ អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ ហើយពួកអ្នកនិងមិនត្រូវគេបំពាន សូម្បីតែបន្តិចឡើយ។
ទោះបីជាពួកអ្នកនៅទីកន្លែងណាក៏ដោយ ក៏សេចក្តីស្លាប់ នឹងទៅដល់ពួកអ្នកដែរ សូម្បីតែពួកអ្នកនៅកុ្នងប៉មដែលត្រូវបាន ស្ថាបនាដ៏រឹងមាំ និងខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ។ ហើយប្រសិនបើប្រការ ល្អកើតមានចំពោះពួកគេ ពួកគេនិយាយថាៈ ប្រការនេះមកពី អល់ឡោះ។ តែប្រសិនបើប្រការអាក្រក់កើតមានចំពោះពួកគេវិញ នោះ ពួកគេនិយាយថា ប្រការនេះមកពីអ្នក(មូហាំម៉ាត់)។ ចូរអ្នក ប្រាប់ពួកគេថាៈ ប្រការទាំងនេះសុទ្ធតែមកពីអល់ឡោះទាំងអស់។ ហេតុអ្វីបានជាក្រុមនេះស្ទើរតែមិនយល់នូវពាក្យសំដីដូចេ្នះ?
អ្វីដែលពួកអ្នកបានទទួលអំពីប្រការល្អនោះ គឺមកពី អល់ឡោះ។ ហើយអ្វីដែលពួកអ្នកបានទទួលអំពីប្រការអាក្រក់វិញ គឺមកពីខ្លួនឯង។ ហើយយើងបានចាត់តាំងអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ជាអ្នក នាំសារសម្រាប់មនុស្សលោកទាំងអស់។ គ្រប់គ្រាន់ហើយអល់ឡោះ ជាសាក្សី។
អ្នកណាហើយប្រតិបត្ដិតាមអ្នកនាំសារ(មូហាំម៉ាត់)គឺគេ ពិតជាបានប្រតិបត្តិតាមអល់ឡោះ។ តែអ្នកណាហើយងាកចេញ វិញនោះ គឺយើងមិនបានចាត់តាំងអ្នកជាអ្នកថែរក្សាពួកគេឡើយ។
ហើយពួកគេនិយាយថាៈ យើងគោរពប្រតិបត្ដិតាម(អ្នក នាំសារ) តែនៅពេលដែលពួកគេចាកចេញពីអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ក្រុម ខ្លះក្នុងចំណោមពួកគេរៀបចំផែនការនៅពេលយប់ផេ្សងពីអ្វីដែល អ្នកបាននិយាយ(នៅពេលថ្ងៃ)។ អល់ឡោះកត់ត្រាទុកនូវផែនការ ដែលពួកគេរៀបចំនៅពេលយប់នោះ។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកងាកចេញ ពីពួកគេ ហើយត្រូវផ្ដល់ទំនុកចិត្ដទៅលើអល់ឡោះ។ គ្រប់គ្រាន់ ហើយដែលអល់ឡោះជាអ្នកដែលត្រូវគេផ្ដល់ទំនុកចិត្ដ។
តើពួកគេមិនត្រិះរិះពិចារណាអំពីគម្ពីរគួរអានទេឬ? ប្រសិនបើគម្ពីរនេះមិនមែនមកពីអល់ឡោះទេនោះ ពួកគេប្រាកដ ជាជួបប្រទះនូវការខ្វែងគំនិតគ្នាជាច្រើននៅក្នុងវា។
ហើយនៅពេលដែលពត៌មានស្ដីអំពីសន្ដិសុខនិងអសន្ដិសុខ បានមកដល់ពួកគេ គឺពួកគេផ្សព្វផ្សាយពត៌មាននោះភ្លាម។ តែ ប្រសិនបើពួកគេផ្ដល់ពត៌មាននោះទៅកាន់អ្នកនាំសារ និងមេដឹកនាំ របស់ពួកគេវិញ អ្នកដែលចង់ដឹងការពិតក្នុងចំណោមពួកគេពិតជា បានដឹងវាជាមិនខាន។ ហើយប្រសិនបើគ្មានក្ដីសន្ដោសប្រណី និងក្ដី មេត្ដាករុណាអំពីអល់ឡោះមកលើពួកអ្នកទេនោះ ពួកអ្នកនឹងប្រតិបត្ដិតាមស្ហៃតន លើកលែងតែមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ។
ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ធ្វើសង្គ្រាមក្នុងផ្លូវអល់ឡោះ។ អល់ឡោះមិនដាក់បន្ទុកទៅលើអ្នកណាក្រៅពីអ្នកឡើយ។ ហើយ អ្នកត្រូវជំរុញបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ(ក្នុងការធ្វើសង្គ្រាម)។ សង្ឃឹមថា អល់ឡោះនឹងទប់ស្កាត់នូវអំពើព្រៃផ្សៃរបស់ពួកដែល ប្រឆាំង។ អល់ឡោះជាអ្នកមានអានុភាពខ្លាំងក្លា និងជាអ្នកធ្វើ ទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។
អ្នកណាដែលធ្វើអន្ដរាគមន៍ដោយអំពើល្អ(ដល់អ្នកដទៃ) គេប្រាកដជានឹងទទួលបានផលបុណ្យមួយចំណែកអំពីវា។ ហើយ អ្នកណាដែលធ្វើអន្ដរាគមន៍ដោយអំពើអាក្រក់វិញ គេប្រាកដជានឹង ទទួលបានផលអាក្រក់មួយចំណែកអំពីវាដែរ។ ហើយអល់ឡោះជា អ្នកថែរក្សាអ្វីៗទាំងអស់។
ហើយនៅពេលដែលពួកអ្នកត្រូវបានគេស្វាគមន៍(ឱ្យសាឡាម) ចូរពួកអ្នកស្វាគមន៍វិញដោយប្រសើរជាងនេះ ឬដោយស្មើ គ្នា។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះគឺជាអ្នកជំនុំជំរះលើអ្វីៗទាំងអស់។
អល់ឡោះតែមួយគត់ គ្មានម្ចាស់ណាដែលត្រូវគេគោរព សក្ការៈក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់ប្រាកដជាប្រមូលផ្ដុំពួកអ្នកនៅថ្ងៃ បរលោកដោយគ្មានការសង្ស័យឡើយ។ តើអ្នកណាដែលមានពាក្យ សំដីពិតជាងអល់ឡោះទៀតនោះ?
តើហេតុអ្វីបានជាពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)បែកជាពីរក្រុម ក្នុងរឿងពួកពុតត្បុត ខណៈដែលអល់ឡោះបានបោះបង់ពួកគេ(ឱ្យ ស្ថិតក្នុងភាពគ្មានជំនឿ) ដោយសារទង្វើរបស់ពួកគេនោះ? តើពួក អ្នកចង់ចង្អុលបង្ហាញចំពោះអ្នកដែលអល់ឡោះបានធ្វើឱ្យគេវងេ្វង ឬ? អ្នកណាហើយដែលអល់ឡោះធ្វើឱ្យវងេ្វងគឺអ្នក(មូហាំម៉ាត់) នឹងមិនអាចមានផ្លូវណាមួយ(ការចង្អុលបង្ហាញ)សម្រាប់គេឡើយ។
ពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)ប៉ងប្រាថ្នាចង់ឱ្យពួកអ្នកប្រឆាំងដូច អ្វីដែលពួកគេបានប្រឆាំងដែរ ពេលនោះពួកអ្នកនឹងក្លាយដូចជា ពួកគេ។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកកុំយកពួកគេធ្វើជាសម្ព័ន្ធមិត្ដ លុះត្រាតែ ពួកគេភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ា របស់អល់ឡោះ។ តែប្រសិនបើពួកគេ ងាកចេញ(អំពីអ្វីដែលពួកអ្នកបានអំពាវនាវនោះ) ចូរពួកអ្នកចាប់ ពួកគេ និងសម្លាប់ពួកគេនៅទីណាក៏ដោយដែលពួកអ្នកបានជួប ប្រទះពួកគេ ហើយចូរពួកអ្នកកុំយកនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ធ្វើជាអ្នកគាំពារ និងជាអ្នកជំនួយឱ្យសោះ។
លើកលែងតែពួកដែលទៅសុំផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងក្រុមមួយ ដែលពួកអ្នក(មូស្លីម)និងពួកគេមានកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយគ្នា។ ឬពួកដែលបានមកជួបពួកអ្នកដោយចិត្ដរបស់ពួកគេមានអារម្មណ៍ ធុញថប់ក្នុងការធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងពួកអ្នក ឬធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំង នឹងក្រុមរបស់ពួកគេ។ ហើយប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់ ពិតជានឹងធ្វើឱ្យពួកគេត្រួតត្រាលើពួកអ្នក ពេលនោះពួកគេនឹងធ្វើ សង្គ្រាមឈ្នះពួកអ្នកជាមិនខាន។ តែប្រសិនបើពួកគេបានដកថយ ចេញពីពួកអ្នក ដោយមិនធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងនឹងពួកអ្នក ហើយធ្វើ ការចរចារជាមួយពួកអ្នកវិញនោះ គឺអល់ឡោះមិនបើកផ្លូវ(អនុញ្ញាត)ឱ្យពួកអ្នកធ្វើអ្វីទៅលើពួកគេឡើយ(ចាប់ឬសម្លាប់ពួកគេ)។
ពួកអ្នកនឹងជួបប្រទះក្រុមពុតត្បុតមួយផេ្សងទៀតដែល ពួកគេចង់បានសន្ដិភាពពីពួកអ្នកនិងសន្ដិភាពពីក្រុមរបស់ពួកគេ។ រាល់ពេលដែលពួកគេត្រូវគេអូសទាញទៅកាន់ប្រការស្ហ៊ីរិកវិញ ពួក គេក៏លោតចូលទៅក្នុងវាយ៉ាងលឿន។ តែបើពួកគេមិនបែរចេញពី ពួកអ្នក និងមិនព្រមចរចារជាមួយពួកអ្នក ហើយនិងមិនបពា្ឈប់ដៃ របស់ពួកគេ(អំពីការធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងជាមួយពួកអ្នក)ទេនោះ ចូរពួកអ្នកចាប់ខ្លួនពួកគេនិងសម្លាប់ពួកគេ ទោះនៅទីណាក៏ដោយ ពេលដែលពួកអ្នកបានជួបប្រទះពួកគេ។ ពីព្រោះពួកទាំងនេះហើយ ដែលយើងបានផ្ដល់ហេតុផលយ៉ាងច្បាស់លាស់ឱ្យពួកអ្នកក្នុងការ ចាប់ខ្លួន ឬសម្លាប់ពួកគេ។
ចំពោះអ្នកមានជំនឿមិនមានសិទ្ធិធ្វើឃាតអ្នកមានជំនឿ ដូចគ្នាទេ លើកលែងតែក្នុងករណីអចេតនា។ ហើយអ្នកណាបាន ជ្រុលជ្រួសធ្វើឃាតអ្នកមានជំនឿដោយអចេតនា គឺគេត្រូវដោះ លែងទាសីដែលមានជំនឿម្នាក់ឱ្យមានសេរីភាព និងត្រូវបង់ពិន័យ (ជាទ្រព្យសម្បត្ដិដែលត្រូវបានកំណត់)ទៅឱ្យក្រុមគ្រួសារជនរង គ្រោះ លើកលែងតែពួកគេ(ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ)មានការ អធ្យាស្រ័យ។ ហើយប្រសិនបើជនរងគ្រោះស្ថិតនៅក្នុងក្រុមសត្រូវ របស់ពួកអ្នក តែរូបគេជាអ្នកមានជំនឿ គឺគេ(ឃាតករ)ត្រូវដោះ លែងទាសីដែលមានជំនឿម្នាក់ឱ្យមានសេរីភាព។ តែបើជនរង គ្រោះស្ថិតនៅក្នុងក្រុមដែលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងរវាងពួកអ្នកនិង ពួកគេ គឺគេ(ឃាតករ)ត្រូវបង់ពិន័យ(ទ្រព្យសម្បត្ដិ)ទៅឱ្យក្រុម គ្រួសារជនរងគ្រោះ(តាមការកំណត់) និងដោះលែងទាសីដែលមាន ជំនឿម្នាក់ឱ្យមានសេរីភាព។ ប៉ុន្ដែអ្នកណា(ឃាតករ)គ្មានលទ្ធភាព ទេនោះ គេត្រូវបួសរយៈពេលពីរខែជាប់គ្នា(ការធ្វើដូចេ្នះ)ដើម្បីឱ្យ អល់ឡោះទទួលនូវការសារភាពកំហុស(របស់គេ)។ ហើយ អល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ហើយអ្នកណាធ្វើឃាតអ្នកមានជំនឿម្នាក់ដោយចេតនា ការតបស្នងសម្រាប់គេ គឺនរកជើហាន់ណាំដោយគេនៅក្នុងនោះជា អមតៈ ហើយអល់ឡោះខឹងសម្បា និងដាក់បណ្ដាសាចំពោះគេ ហើយទ្រង់រៀបចំសម្រាប់គេនូវទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. កាលណាពួកអ្នកចេញដំណើរ ទៅធ្វើសង្គ្រាមក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះ ចូរពួកអ្នកពិនិត្យឱ្យបានច្បាស់។ ហើយចូរពួកអ្នកកុំនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលបានឱ្យសាឡាមចំពោះ ពួកអ្នកថាៈ អ្នកពុំមែនជាអ្នកដែលមានជំនឿ (ពេលនោះពួកអ្នកក៏ សម្លាប់គេ)ដើម្បីចង់បានទ្រព្យសម្បត្ដិ(ជ័យភណ្ឌ)ក្នុងជីវិតលោកិយ ឱ្យសោះ។ តែនៅជាមួយអល់ឡោះវិញមានជ័យភណ្ឌដ៏ច្រើនលើស លប់។ ពួកអ្នកកាលពីមុនក៏ដូចេ្នះដែរ(អ្នកដទៃដឹងពីការចូល សាសនាអ៊ីស្លាមរបស់ពួកអ្នកក៏ដោយសារការឱ្យសាឡាមនេះដែរ) ពេលនោះអល់ឡោះក៏បានប្រទានលាភសក្ការៈឱ្យពួកអ្នក ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកពិនិត្យឱ្យបានច្បាស់(មុនសមេ្រចកិច្ចការអ្វីមួយ)។ ពិត ប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។
មិនស្មើគ្នាទេពួកដែលមិនបានចេញទៅធ្វើសង្គ្រាមក្នុង ចំណោមអ្នកដែលមានជំនឿជាមួយនឹងអ្នកដែលតស៊ូក្នុងមាគ៌ារបស់ អល់ឡោះទាំងទ្រព្យសម្បត្ដិនិងខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេ លើកលែង តែអ្នកដែលមានឧបសគ្គ(អ្នកជំងឺអ្នកពិការ...)ប៉ុណ្ណោះ។ អល់ឡោះ បានប្រទានឱ្យបណ្ដាអ្នកដែលតស៊ូធ្វើសង្គ្រាមទាំងទ្រព្យសម្បត្ដិ និង ខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេឱ្យមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ជាងបណ្ដាអ្នកដែលមិន បានចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម។ ហើយក្រុមទាំងពីរនេះអល់ឡោះបាន សន្យាថា នឹងប្រទានឋានសួគ៌(ដល់ពួកគេ)។ តែអល់ឡោះបាន ប្រទានឱ្យបណ្ដាអ្នកដែលតស៊ូធ្វើសង្គ្រាមនោះនូវផលបុណ្យដ៏ធំធេង លើសពីបណ្ដាអ្នកដែលមិនបានចេញទៅធ្វើសង្គ្រាម។
គឺឋានៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់(នៅក្នុងឋានសួគ៌) និងការអភ័យទោស ហើយនិងក្ដីអាណិតស្រឡាញ់ពីទ្រង់។ ហើយអល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលម៉ាឡាអ៊ីកាត់បានបពា្ចប់ជីវិត របស់ពួកគេ ខណៈដែលពួកគេជាអ្នកបំពានលើខ្លួនឯង(ដោយមិន ព្រមភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ)។ ម៉ាឡាអ៊ីកាត់បានសួរ ទៅពួកគេថាៈ តើពួកអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះ(សម្រាប់កិច្ចការសាសនា)? ពួកគេបានតបថាៈ ពួកយើងជាអ្នកទន់ខ្សោយដែលរស់នៅលើផែនដី នេះ។ ម៉ាឡាអ៊ីកាត់បានសួរទៀតថាៈ តើផែនដីរបស់អល់ឡោះមិន ធំទូលំទូលាយសម្រាប់ឱ្យពួកអ្នកភៀសខ្លួនចេញទេឬ? ពួកទាំងនោះ ទីជម្រករបស់ពួកគេគឺនរកជើហាន់ណាំ ដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់ ដ៏អាក្រក់បំផុត។
លើកលែងតែពួកដែលទន់ខ្សោយក្នុងចំណោមបុរស និង ស្ដ្រី និងកេ្មងតូចៗដែលគ្មានលទ្ធភាពរិះរកមធ្យោបាយ(ចាកចេញ) និងមិនស្គាល់ផ្លូវប៉ុណ្ណោះ។
ពួកទាំងនោះ សង្ឃឹមថាអល់ឡោះនឹងអធ្យាស្រ័យដល់ ពួកគេ។ ហើយអល់ឡោះមហាអធ្យាស្រ័យ មហាអភ័យទោស។
អ្នកណាដែលភៀសខ្លួនក្នុងផ្លូវអល់ឡោះ គេប្រាកដជា នឹងជួបប្រទះនៅលើផែនដីនេះនូវកន្លែងជ្រកកោនជាច្រើន និងលាភ សក្ការៈដ៏សំបូរបែប។ ហើយអ្នកណាដែលចាកចេញពីលំនៅដ្ឋាន របស់គេក្នុងនាមជាអ្នកភៀសខ្លួន ដើម្បីអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសារ របស់ទ្រង់ ក្រោយមកសេចក្ដីស្លាប់ក៏កើតមានចំពោះគេ(ក្នុងពេល ធ្វើដំណើរ) ប្រាកដណាស់ផលបុណ្យរបស់គេគឺស្ថិតនៅជាមួយ អល់ឡោះ។ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ហើយនៅពេលដែលពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)ធ្វើដំណើរ នៅលើផែនដីនេះ គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីចំពោះពួកអ្នកឡើយ ដែលពួក អ្នកបង្រួញសឡាតនោះ ប្រសិនបើពួកអ្នកខ្លាចពួកដែលប្រឆាំង វាយប្រហារមកលើពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រឆាំង នោះ គឺជាសត្រូវរបស់ពួកអ្នកយ៉ាងពិតប្រាកដ។
ហើយកាលណាអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នៅជាមួយពួកគេ (ពួកសហាហ្ពាត់ក្នុងពេលធ្វើសង្គ្រាម) ពេលនោះអ្នកចង់ដឹកនាំ ពួកគេសឡាត ចូរឱ្យមួយក្រុមក្នុងចំណោមពួកគេឈរសឡាតជា មួយអ្នក ហើយចូរឱ្យពួកគេកាន់អាវុធជាប់នឹងខ្លួន។ ហើយនៅពេល ដែលពួកគេស៊ូជូតរួច ចូរឱ្យពួកគេនៅពីក្រោយពួកអ្នក(ដើម្បីការ ពារ) បន្ទាប់មកចូរឱ្យក្រុមផេ្សងទៀត(ក្រុមទីពីរ)ដែលមិនទាន់ សឡាតមកសឡាតជាមួយអ្នក ហើយចូរឱ្យពួកគេប្រុងប្រយ័ត្ន និង កាន់អាវុធជាប់នឹងខ្លួនជានិច្ច។ ពួកសត្រូវមានបំណងចង់ឱ្យពួកអ្នក ធេ្វសប្រហែសសព្វាវុធ និងសំភារៈផេ្សងៗរបស់ពួកអ្នក ដើម្បីពួកគេ វាយសង្គ្រប់មកលើពួកអ្នកតែម្ដង។ ហើយគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីចំពោះ ពួកអ្នកក្នុងការទុកអាវុធរបស់ពួកអ្នករៀងៗខ្លួនឡើយ ប្រសិនបើ ពួកអ្នកជួបនឹងឧបសគ្គ ដូចជាភ្លៀង ឬជម្ងឺ តែពួកអ្នកត្រូវប្រកាន់ ការប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ច។ ពិតប្រាកដណាស់អល់ឡោះបានរៀបចំ សម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំងនោះនូវទារុណកម្មដ៏អាម៉ាស់បំផុត។
ហើយនៅពេលដែលពួកអ្នកបំពេញកាតព្វកិច្ចសឡាត រួច ចូរពួកអ្នករំលឹកទៅចំពោះអល់ឡោះទាំងពេលឈរ ពេលអង្គុយ និងពេលដេករបស់ពួកអ្នក។ ហើយនៅពេលណាដែលពួកអ្នកមាន សន្ដិភាពវិញ ចូរពួកអ្នកប្រតិបត្ដិសឡាត(គ្រប់ចំនួនដូចធម្មតា)។ ពិតប្រាកដណាស់ សឡាតជាកាតព្វកិច្ចមួយទៅលើបណ្ដាអ្នកមាន ជំនឿ ដែលមានពេលវេលាកំណត់យ៉ាងច្បាស់លាស់។
ចូរពួកអ្នកកុំបាត់បង់ស្មារតីក្នុងការប្រឈមមុខជាមួយ សត្រូវ។ ប្រសិនបើពួកអ្នកទទួលការឈឺចាប់(ដោយមុខរបួស) ពិត ប្រាកដណាស់ ពួកគេក៏ឈឺចាប់ដូចអ្វីដែលពួកអ្នកឈឺចាប់ដែរ។ ប៉ុន្ដែ ពួកអ្នកនៅមានសង្ឃឹម(ផលបុណ្យ និងការគាំទ្រ)ពីអល់ឡោះនូវ អ្វីដែលពួកគេមិនមានសង្ឃឹមឡើយ។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបញ្ចុះគម្ពីរ(គួរអាន)ឱ្យអ្នក ដែលពោរពេញទៅដោយការពិត ដើម្បីឱ្យអ្នកកាត់សេចក្ដីរវាង មនុស្សលោកតាមអ្វីដែលអល់ឡោះបានបំភ្លឺដល់អ្នក។ ហើយចូរអ្នក កុំជួយការពារពួកជនក្បត់ឱ្យសោះ។
ហើយចូរអ្នកសុំអភ័យទោសពីអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដ ណាស់ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ហើយចូរអ្នកកុំការពារពួកដែលក្បត់ខ្លួនឯងឱ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនស្រឡាញ់ចំពោះជនក្បត់ដែលសាង បាបកម្មឡើយ។
ពួកគេអាចរកវិធីបិទបាំង(អំពើអាក្រក់នានា)ពីមនុស្ស បាន តែពួកគេមិនអាចរកវិធីបិទបាំងពីអល់ឡោះបានឡើយ ព្រោះ ទ្រង់នៅជាមួយពួកគេ(ដោយការដឹង) ខណៈដែលពួកគេបានរៀប ចំគំរោងក្បត់នៅពេលយប់នូវអ្វីដែលទ្រង់មិនយល់ព្រម។ ហើយ អល់ឡោះដឹងជ្រួតជ្រាបអំពីអ្វីដែលពួកគេប្រព្រឹត្ដ។
ពួកអ្នកទាំងអស់នេះហើយជាអ្នកដែលបានជួយការពារ ពួកគេ(ពួកក្បត់)នៅក្នុងជីវិតលោកិយនេះ។ តើអ្នកណាដែលអាច ការពារពួកគេនៅចំពោះមុខអល់ឡោះនាថ្ងៃបរលោក? ឬអ្នកណា ដែលអាចគាំពារពួកគេ(អំពីទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះ)បាន?
ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ឬបំពានលើ ខ្លួនឯងផ្ទាល់(សាងបាបកម្ម) ក្រោយមកគេបានសុំអភ័យទោសពី អល់ឡោះនោះ គេប្រាកដជានឹងដឹងថា អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ហើយអ្នកណាសាងបាបកម្ម អ្នកនោះពិតជាសាងបាបកម្មមកលើខ្លួនឯង។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្ដខុស ឬសាងបាបកម្ម ក្រោយ មកគេទម្លាក់កំហុសនោះទៅលើអ្នកដែលគ្មានកំហុស គេពិតជាបាន ទទួលរងនូវការមួលបង្កាច់ និងបាបកម្មនោះវិញយ៉ាងច្បាស់លាស់។
ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះ និងការអាណិតស្រឡាញ់របស់ទ្រង់មកលើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ទេនោះ ប្រាកដជាក្រុមមួយក្នុងចំណោមពួកគេ(ពួកក្បត់)បានសមេ្រច បំណងក្នុងការធ្វើឱ្យអ្នកវងេ្វងជាមិនខាន។ ប៉ុន្ដែពួកគេមិនអាចធ្វើ ឱ្យនរណាម្នាក់វងេ្វងក្រៅពីខ្លួនរបស់ពួកគេឡើយ។ ហើយពួកគេ ក៏មិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកសូម្បីតែបន្ដិចបានដែរ។ ហើយ អល់ឡោះបានបញ្ចុះ មកឱ្យអ្នកនូវគម្ពីរ(គួរអាន)និងភាពឈ្លាសវៃ ហើយទ្រង់បានបង្រៀនអ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកមិនទាន់ដឹង។ ហើយ ការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះមកលើអ្នកគឺធំធេងបំផុត។
ចំពោះការខ្សឹបខ្សៀវភាគច្រើនរបស់ពួកគេគ្មានភាពល្អ ឡើយ លើកលែងតែនរណាដែលបានប្រើគេឱ្យបរិច្ចាគទានឬ(ប្រើ គេ)ឱ្យធ្វើអំពើល្អ ឬការផ្សះផ្សារវាងមនុស្សលោកប៉ុណ្ណោះ។ ហើយ អ្នកណាដែលធ្វើដូច្នោះដើម្បីចង់បានការយល់ព្រមពីអល់ឡោះ គឺ យើងនឹងប្រទានឱ្យគេនូវផលបុណ្យដ៏ធំធេងបំផុត។
ហើយអ្នកណាប្រឆាំងនឹងអ្នកនាំសារបន្ទាប់ពីការពិតបាន លាតត្រដាងចំពោះគេ ហើយគេដើរតាមមាគ៌ាផេ្សងពីមាគ៌ា អ្នកមាន ជំនឿនោះ យើងនឹងទុកឱ្យគេនៅលើមាគ៌ាដែលគេបានជ្រើសរើស ហើយយើងនឹងបញ្ចូលគេទៅក្នុងនរកជើហាន់ណាំ។ ហើយវាជា កន្លែងវិលត្រឡប់ដ៏អាក្រក់បំផុត។
ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនអភ័យទោសឱ្យអ្នក ដែលធ្វើស្ហ៊ីរិកចំពោះទ្រង់ឡើយ។ តែទ្រង់នឹងអភ័យទោសចំពោះ បាបកម្មផេ្សងពីនោះឱ្យអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយអ្នក ណាធ្វើស្ហ៊ីរិករិកចំពោះអល់ឡោះ គេពិតជាបានវងេ្វង(ពីមាគ៌ាត្រឹម ត្រូវ)ដ៏សែនឆ្ងាយជាមិនខាន។
ពួកគេមិនគោរពសក្ការៈនរណាផេ្សងពីអល់ឡោះឡើយ លើកលែងតែរូបបដិមាករប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកគេក៏មិនគោរព សក្ការៈនរណាក្រៅពីស្ហៃតនដែលប្រឆាំងនោះដែរ។
អល់ឡោះបានដាក់បណ្ដាសាវា(ស្ហៃតន) ហើយវាបាន និយាយថាៈ ខ្ញុំពិតជានឹងយកចំណែកមួយដែលបានកំណត់(ចំណែក អាក្រក់)ពីខ្ញុំទាំងឡាយរបស់ទ្រង់។
ហើយខ្ញុំប្រាកដជានឹងធ្វើឱ្យពួកគេវងេ្វង និងបញ្ឆោត ពួកគេឱ្យរវើរវាយ ហើយនិងប្រើពួកគេឱ្យកាត់ស្លឹកត្រចៀកសត្វ ពាហនៈ ព្រមទាំងខ្ញុំនឹងប្រើពួកគេឱ្យផ្លាស់ប្ដូរធាតុដើមនៃការ បង្កើតរបស់អល់ឡោះ(សាសនាអ៊ីស្លាម)។ ហើយអ្នកណាដែល ទទួលយកស្ហៃតនធ្វើជាអ្នកគាំពារផេ្សងពីអល់ឡោះ ពិតប្រាកដ ណាស់ គេនឹងទទួលការខាតបង់យ៉ាងច្បាស់លាស់។
ស្ហៃតនសន្យាជាមួយពួកគេ(ពួកដែលតាមវា) និង បញ្ឆោតពួកគេឱ្យរវើរវាយ។ ហើយស្ហៃតនមិនបានសន្យាអ្វីជាមួយ ពួកគេក្រៅពីការបោកបបញ្ឆោតឡើយ។
ពួកទាំងនោះ(ពួកតាមស្ហៃតន)ទីជម្រករបស់ពួកគេ គឺ នរកជើហាន់ណាំ ហើយពួកគេគ្មានវិធីណាអាចគេចចេញពីវាបាន ឡើយ។
បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងអំពើល្អនោះ យើងនឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងឋានសួគ៌ដែលមានទនេ្លជាច្រើនហូរ ពីក្រោមវា ដោយពួកគេនៅក្នុងនោះជាអមតៈ។ ការសន្យារបស់ អល់ឡោះ គឺជាការពិត។ តើនរណាដែលមានពាក្យសំដីពិតជាង អល់ឡោះទៀតនោះ?
(ផលបុណ្យទាំងឡាយ)វាពុំមែនអាស្រ័យទៅលើការ ស្រមើស្រមៃរបស់ពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ) ហើយក៏ពុំមែនជាការ ស្រមើស្រមៃរបស់ពួកអះលីគីតាបនោះដែរ។ អ្នកណាប្រព្រឹត្ដអំពើ អាក្រក់ អ្នកនោះនឹងទទួលនូវការតបស្នងវិញដោយអំពើនោះ ហើយ អ្នកនោះមិនអាចស្វែងរកអ្នកគាំពារឬអ្នកជំនួយសម្រាប់គេក្រៅពី អល់ឡោះបានឡើយ។
ហើយអ្នកណាសាងអំពើល្អ ទោះជាបុរសឬស្រី្ដក្ដី ដោយ គេជាអ្នកមានជំនឿផងនោះ គឺអ្នកទាំងនោះនឹងបានចូលឋានសួគ៌ ហើយពួកគេមិនត្រូវគេបំពានសូម្បីតែបន្ដិចក៏ដោយ។
តើអ្នកណាដែលល្អក្នុងសាសនាជាងអ្នកដែលបានប្រគល់ ខ្លួនរបស់គេទៅចំពោះអល់ឡោះ ហើយគេគឺជាអ្នកធ្វើល្អ និងប្រតិ-បត្ដិតាមសាសនារបស់អ៊ីព្រហ៊ីមដ៏ត្រឹមត្រូវនោះ? អល់ឡោះបាន ចាត់ទុកអ៊ីព្រហ៊ីមជាអ្នកជំនិត។
ហើយអ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែល នៅលើផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ អល់ឡោះដឹងជ្រួត ជ្រាបនូវអ្វីៗទាំងអស់។
ពួកគេនឹងសុំអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឱ្យបកស្រាយអំពីច្បាប់ ដែលទាក់ទងនឹងស្រី្ដ។ ចូរអ្នកពោលថាៈ អល់ឡោះនឹងបំភ្លឺដល់ ពួកអ្នកអំពីច្បាប់របស់ពួកនាង និងអ្វីដែលត្រូវគេសូត្រប្រាប់ពួកអ្នក នៅក្នុងគម្ពីរដែលទាក់ទងនឹងកេ្មងស្រីកំព្រាដែលពួកអ្នកមិនបាន ផ្ដល់ឱ្យពួកនាងនូវអ្វីដែលគេបានកំណត់ឱ្យពួកនាង ខណៈដែលពួក អ្នកមានបំណងចង់រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយពួកនាង និងច្បាប់ ដែលទាក់ទងជាមួយកុមារដែលមានភាពទន់ខ្សោយ។ ហើយពួក អ្នកត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះកេ្មងកំព្រានោះដោយយុតិ្ដធម៌។ ហើយ អ្វីដែលពួកអ្នកសាងអំពីប្រការល្អនោះ គឺពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងបំផុតចំពោះវា។
ហើយប្រសិនបើស្រី្ដមានការភ័យខ្លាចនូវការស្អប់ខ្ពើម ឬការបោះបង់ពីស្វាមីរបស់នាង គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីចំពោះគេទាំង ពីរក្នុងការផ្សះផ្សារវាងគេទាំងពីរឱ្យល្អឡើងវិញឡើយ។ ហើយការ ផ្សះផ្សានោះវាជាការប្រសើរបំផុត ព្រោះបុគ្គលគ្រប់រូបតែងតែមាន ភាពកំណាញ់នៅក្នុងខ្លួន (ដូចេ្នះគួរតែកាត់បន្ថយភាពកំណាញ់ នោះ)។ តែប្រសិនបើពួកអ្នកធ្វើល្អ និងកោតខ្លាចអល់ឡោះវិញ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។
ហើយពួកអ្នក(ស្វាមី)នឹងមិនអាចផ្ដល់ភាពយុតិ្ដធម៌ រវាងបណ្ដាស្រី្ដ(ជាភរិយា)ទាំងនោះឡើយ បើទោះជាពួកអ្នកខិត ខំយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ដូចេ្នះចូរពួកអ្នកកុំលំអៀងម្ខាងៗហួសពេក ដោយពួកអ្នកបោះបង់នាង(ភរិយាដែលមិនពេញចិត្ដ)ចោល ដូចជា វត្ថុដែលគេព្យួរចោលនោះឡើយ។ តែប្រសិនបើពួកអ្នកផ្សះផ្សាគ្នា និង កោតខ្លាចចំពោះអល់ឡោះ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហា អភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ប៉ុន្ដែប្រសិនបើគេទាំងពីរបែកបាក់គ្នា(លែងលះគ្នា) វិញនោះ អល់ឡោះនឹងផ្គត់ផ្គង់ដល់គេម្ន្មាក់ៗនូវលាភសក្ការៈដ៏ទូលំទូលាយរបស់ទ្រង់។ អល់ឡោះមហាទូលំទូលាយ មហាគតិបណ្ឌិត។
ហើយអ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែល នៅលើផែនដីគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបង្គាប់ប្រើដល់បណ្ដាអ្នកដែលគេបានផ្ដល់គម្ពីរឱ្យមុនពួក អ្នក និងពួកអ្នកឱ្យកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ តែប្រសិនបើពួកអ្នក ប្រឆាំងវិញ ពិតប្រាកដណាស់អ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែលនៅលើផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយ អល់ឡោះមានអ្វីគ្រប់យ៉ាង ជាទីកោតសរសើរបំផុត។
អ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងអ្វីៗដែលនៅលើ ផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ គ្រប់គ្រាន់ហើយអល់ឡោះ ជាអ្នកដែលត្រូវគេផ្ដល់ទំនុកចិត្ដ។
-ឱមនុស្សលោក. ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់ នឹងបំផ្លាញពួកអ្នក ហើយទ្រង់នឹងនាំក្រុមផេ្សងមកជំនួសវិញ។ ហើយអល់ឡោះមានអានុភាពបំផុតចំពោះរឿងនេះ។
អ្នកណាហើយចង់បានផលបុណ្យនៅក្នុងលោកិយនេះ គឺអល់ឡោះមានផលបុណ្យទាំងក្នុងលោកិយ និងបរលោក។ ហើយអល់ឡោះមហាឮ មហាឃើញ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកប្រកាន់ឱ្យបាន ខ្ជាប់ខ្ជួននូវភាពយុត្ដិធម៌ ដូចជាការធ្វើសាក្សីចំពោះអល់ឡោះ សូម្បី តែ(ធ្វើសាក្សី)លើខ្លួនឯង ឬឪពុកម្ដាយ និងញាតិសន្ដានក៏ដោយ។ ទោះបីគេជាអ្នកមាន ឬជាអ្នកក្រក៏ដោយគឺអល់ឡោះជាអ្នកដឹង បំផុតចំពោះគេទាំងពីរនោះ។ ដូចេ្នះចូរពួកអ្នកកុំប្រព្រឹត្ដតាមទំនើង ចិត្ដដែលនាំឱ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីភាពយុត្ដិធម៌ឱ្យសោះ។ តែប្រសិនបើ ពួកអ្នកកែប្រែ(ការពិតក្នុងការធ្វើសាក្សី) ឬបដិសេធវិញនោះ ពិត ប្រាកដណាស់អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីៗដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកជឿលើ អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ និងគម្ពីរដែលទ្រង់បានបញ្ចូលទៅលើអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយនិងគម្ពីរដែលទ្រង់បានបញ្ចុះពី មុនមក។ អ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះនិងបណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់ របស់ទ្រង់ និងបណ្ដាគម្ពីរបស់ទ្រង់ និងបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ និងថ្ងៃបរលោក អ្នកនោះពិតជាបានវងេ្វង(ពីមាគ៌ាដែលត្រឹមត្រូវ) ដ៏សែនឆ្ងាយ។
ពិតប្រាកដណាស់ បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ(ចំពោះ អល់ឡោះ) ក្រោយមកពួកគេប្រឆាំង ក្រោយមកមានជំនឿវិញ ក្រោយមកក៏ប្រឆាំងវិញទៀត ក្រោយមកពួកគេក៏បង្កើននូវការ ប្រឆាំងថែមទៀត អល់ឡោះនឹងមិនអភ័យទោសដល់ពួកគេ និង មិនចង្អុលបង្ហាញផ្លូវដល់ពួកគេជាដាច់ខាត។
ចូរអ្នក(មូហាំមាត់)ផ្ដល់ដំណឹងដល់ពួកពុតត្បុតថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកគេនឹងទទួលទារុណកម្មយ៉ាងឈឺចាប់បំផុត។
គឺពួកដែលយកពួកគ្មានជំនឿធ្វើជាមិត្ដភក្ដិជិតស្និទ្ធ(ជា អ្នកការពារនិងអ្នកជួយ)ផេ្សងពីបណ្ដាអ្នកមានជំនឿ។ តើពួកគេ ស្វែងរកភាពឧត្ដុង្គឧត្ដមពីពួកទាំងនោះឬ? ពិតប្រាកដណាស់ ភាព ឧត្ដុង្គឧត្ដមទាំងឡាយគឺជាកម្មសិទិ្ធរបស់អល់ឡោះប៉ុណ្ណោះ ។
ហើយពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះបានបញ្ចុះទៅលើពួក អ្នកនៅក្នុងគម្ពីរ(គួរអាន)នេះថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ នៅពេលដែល ពួកអ្នកបានឮអាយ៉ាត់ៗរបស់អល់ឡោះដែលត្រូវគេ(ពួកគ្មានជំនឿ) បដិសេធ និងសើចចំអកចំពោះវានោះ ចូរពួកអ្នកកុំអង្គុយជាមួយ ពួកទាំងនោះឱ្យសោះ ទាល់តែពួកគេលើកទៅនិយាយពីរឿងផេ្សង ពីនេះ។ (បើមិនដូច្នោះទេ) ពិតប្រាកដណាស់ ពួកអ្នកក៏ដូចពួកគេ ដែរ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះនឹងប្រមូលផ្ដុំពួកពុតត្បុត និងពួក ប្រឆាំងទាំងអស់ដាក់ក្នុងនរកជើហាន់ណាំ។
គឺពួកដែលកំពុងរង់ចាំពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ) ប្រសិន បើពួកអ្នកទទួលបានជោគជ័យអំពីអល់ឡោះ ពួកគេនិយាយថាៈ តើ ពួកយើងមិនបានរួមចំណែក(ធ្វើសង្គ្រាម)ជាមួយពួកអ្នកទេឬ? តែ នៅពេលដែលពួកគ្មានជំនឿទទួលបានជ័យជំនះវិញនោះ ពួកគេ និយាយថាៈ តើពួកយើងមិនបានជួយពួកអ្នកនិងការពារពួកអ្នកអំពី ពួកមានជំនឿទេឬ? អល់ឡោះនឹងកាត់សេចក្ដីរវាងពួកអ្នកនៅថ្ងៃ បរលោក។ ហើយអល់ឡោះមិនផ្ដល់ឱ្យពួកគ្មានជំនឿនូវមាគ៌ាជោគជ័យលើបណ្ដាអ្នកមានជំនឿឡើយ។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកពុតត្បុតទាំងនោះកំពុងតែបោក បញ្ឆោតអល់ឡោះ ប៉ុន្ដែទ្រង់ទេជាអ្នកបោកបញ្ឆោតពួកគេនោះ។ ហើយនៅពេលដែលពួកគេក្រោកឈរសឡាត ពួកគេក្រោកឈរ ដោយខ្ជិលច្រអូស ដោយពួកគេចង់ឱ្យមនុស្សមើលឃើញប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកគេមិនរំលឹកចំពោះអល់ឡោះឡើយ លើកលែងតែបន្ដិច បន្ដួចប៉ុណ្ណោះ។
ពួកគេមានការស្ទាក់ស្ទើរអំពីបញ្ហានេះ ដោយពួកគេមិន ចូលជាមួយពួកនេះ(ពួកមានជំនឿ) ហើយក៏មិនចូលជាមួយពួក នោះ(ពួកគ្មានជំនឿ)ដែរ។ ហើយអ្នកណាដែលអល់ឡោះធ្វើឱ្យ វងេ្វង គឺអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នឹងមិនអាចមានផ្លូវណាមួយ(ការចង្អុល បង្ហាញ)សម្រាប់គេឡើយ។
ឱបណ្ដាអ្នកមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកុំយកពួកប្រឆាំងធ្វើ ជាមិត្ដភ័ក្ដជិតស្និទ្ធ(អ្នកគាំពារ)ផេ្សងពីបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ ឱ្យសោះ។ តើពួកអ្នកចង់បង្កើតភស្ដុតាងដ៏ច្បាស់លាស់ណាមួយ សម្រាប់អល់ឡោះ(ដើម្បីធ្វើទារុណកម្ម)មកលើពួកអ្នកឬ?
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកពុតត្បុតទាំងនោះនឹងស្ថិតនៅក្នុង បាតក្រោមបង្អស់នៃឋាននរក ហើយអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នឹងមិនឃើញ អ្នកណាម្នាក់ជួយពួកគេឡើយ។
លើកលែងតែអ្នកដែលបានសារភាពកំហុស និងកែខ្លួន និងប្រកាន់់ខ្ជាប់នឹងមាគ៌ា របស់អល់ឡោះ ហើយនិងស្មោះសចំពោះ អល់ឡោះ(ក្នុងការអនុវត្ដន៍)សាសនារបស់ពួកគេ គឺពួកគេទាំងនោះ ហើយដែលស្ថិតនៅជាមួយបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ។ ហើយ អល់ឡោះនឹងប្រទានឱ្យបណ្ដាអ្នកមានជំនឿនូវផលបុណ្យដ៏ធំធេង។
តើអល់ឡោះធ្វើទារុណកម្មពួកអ្នកយ៉ាងដូចមេ្ដច បើពួក អ្នកបានដឹងគុណ និងមានជំនឿហើយនោះ? ហើយអល់ឡោះមហា ដឹងគុណ មហាដឹង។
អល់ឡោះមិនស្រឡាញ់ការលាតត្រដាងនូវពាក្យសំដី អាក្រក់ឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលត្រូវបានគេបំពានប៉ុណ្ណោះ។ ហើយអល់ឡោះមហាឮ មហាដឹង។
ប្រសិនបើពួកអ្នកលាតត្រដាងប្រការល្អ ឬលាក់បាំងវា ឬក៏អធ្យាស្រ័យអំពីប្រការអាក្រក់នោះ ពិតប្រាកដណាស់អល់ឡោះ មហាអធ្យាស្រ័យ មហាមានអានុភាព។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ និង បណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេចង់បែងចែករវាង អល់ឡោះ និងបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេនិយាយថាៈ ពួកយើងមានជំនឿលើអ្នកនាំសារមួយចំនួននិងបដិសេធមួយចំនួន។ ហើយពួកគេចង់ជ្រើសរើសយកមាគ៌ាមួយរវាងរឿងនោះ (មាន ជំនឿ និងគ្មានជំនឿ)។
ពួកគេទាំងនោះ គឺជាពួកដែលប្រឆាំងយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ហើយយើងបានរៀបចំសម្រាប់ពួកប្រឆាំងទាំងនោះនូវទារុណកម្ម យ៉ាងអាម៉ាស់បំផុត។
រីឯបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿលើអល់ឡោះ និងបណ្ដាអ្នក នាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេមិនបានបែងចែករវាងអ្នកណាម្នាក់ ក្នុងចំណោមពួកគេ(អ្នកនាំសារ)ទេនោះ អ្នកទាំងនោះអល់ឡោះ នឹងប្រទានឱ្យពួកគេនូវផលបុណ្យរបស់ពួកគេ។ អល់ឡោះមហា អភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។
ពួកអះលីគីតាបនឹងសុំអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឱ្យបញ្ចុះគម្ពីរ មួយពីលើមេឃឱ្យពួកគេ។ ជាការពិតណាស់ កាលពីមុនពួកគេបាន សុំមូសានូវប្រការមួយធំជាងនេះទៅទៀត ដោយពួកគេបាននិយាយ ថាៈ សូមអ្នកបង្ហាញដល់ពួកយើងឱ្យឃើញអល់ឡោះដោយផ្ទាល់ ភ្នែកផង។ ពេលនោះរន្ទះក៏បានបាញ់(សម្លាប់)ពួកគេភ្លាមដោយ សារការបំពានរបស់ពួកគេ។ ក្រោយមកពួកគេបានយករូបសំណាក កូនគោមកគោរពសក្ការៈបន្ទាប់ពីមានភស្ដុតាងជាច្រើនបានមកដល់ ពួកគេ។ ក្រោយមកយើងក៏បានអធ្យាស្រ័យ(ដល់ពួកគេ)អំពីបញ្ហានេះ។ ហើយយើងបានប្រទានឱ្យមូសានូវភស្ដុតាងដ៏ជាក់ច្បាស់ ។
ហើយយើងបានលើកភ្នំតួរដាក់ពីលើពួកគេដោយសារ (មិនអនុវត្ដ)ការសន្យារបស់ពួកគេ ហើយយើងបានមានបន្ទូលទៅ កាន់ពួកគេថាៈ ចូរពួកអ្នកចូលតាមទ្វារនេះ(ទ្វារវិហារពិសិដ្ឋ)ដោយ ឱនលំទោន។ ហើយយើងបានបញ្ជាទៅកាន់ពួកគេថាៈ ចូរពួកអ្នក កុំបំពាន(ដោយទៅនេសាទ)នៅថ្ងៃសៅរ៍។ ហើយយើងក៏បាន ទទួលពីពួកគេនូវកិច្ចសន្យាដ៏ម៊ឺងម៉ាត់។
(អល់ឡោះបានធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជាសត្វស្វា) ដោយ សារតែពួកគេបានក្បត់កិច្ចសន្យារបស់ពួកគេ ហើយពួកគេបាន ប្រឆាំងនឹងអាយ៉ាត់ៗរបស់អល់ឡោះ និងបានសម្លាប់បណ្ដាណាពី ដោយអយុត្ដិធម៌ និងដោយសារពាក្យសំដីរបស់ពួកគេថាៈ ចិត្ដរបស់ ពួកយើងត្រូវបានបិទភ្ជិត។ ផ្ទុយទៅវិញ អល់ឡោះបានបោះត្រាភ្ជិត ទៅលើវាដោយសារការប្រឆាំងរបស់ពួកគេ។ ដូចេ្នះពួកគេគ្មានជំនឿ ឡើយ លើកលែងតែបន្ដិចបន្ដួចប៉ុណ្ណោះ។
ហើយដោយសារតែការប្រឆាំងរបស់ពួកគេ និងពាក្យ សំដីចោទប្រកាន់របស់ពួកគេទៅលើម៉ារយ៉ាំ ដោយការមួលបង្កាច់ ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។
និងដោយសារតែពាក្យសំដីរបស់ពួកគេថាៈ ពិតប្រាកដ ណាស់ ពួកយើងបានសម្លាប់ម៉ាសៀហអ៊ីសាកូនម៉ារយ៉ាំដែលជាអ្នក នាំសាររបស់អល់ឡោះ ខណៈដែលពួកគេមិនបានសម្លាប់គាត់ និង មិនបានចងឆ្កាងគាត់ឡើយ តែទ្រង់បានប្រដូចបុរសម្នាក់នឹងអ៊ីសា ដល់ពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលបានខ្វែងយោបល់គ្នាក្នុង រឿងនេះ ពិតជាស្ថិតនៅក្នុងភាពសង្ស័យអំពីវា។ ពួកគេគ្មានចំណេះ ដឹងនៅក្នុងរឿងនេះឡើយ លើកលែងតែតាមការស្មានប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកគេក៏ពុំបានសម្លាប់គាត់យ៉ាងពិតប្រាកដនោះដែរ។
ផ្ទុយទៅវិញ អល់ឡោះបានលើកគាត់(អ៊ីសា)ទៅកាន់ ទ្រង់។ ហើយអល់ឡោះមហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត។
គ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអះលីគីតាប(មាន ជំនឿ)ឡើយ លុះត្រាតែគេមានជំនឿលើអ៊ីសាមុននឹងការស្លាប របស់គាត់ ហើយនៅថ្ងៃបរលោកគាត់នឹងធ្វើសាក្សីលើពួកគេ។
ដោយសារតែការបំពានពីពួកយ៉ាហ៊ូទីនោះ យើងបាន ដាក់បម្រាមលើពួកគេនូវចំណីអាហារដ៏ល្អៗដែលទ្រង់ធ្លាប់អនុញ្ញាត ឱ្យពួកគេ និងដោយសារតែការរារាំងរបស់ពួកគេដ៏ច្រើនពីមាគ៌ា របស់អល់ឡោះ។
និងដោយសារតែពួកគេទទួលយការប្រាក់ដែល អល់ឡោះបានហាមឃាត់ពួកគេអំពីវា និងស៊ីទ្រព្យសម្បត្ដិអ្នកដទៃ ដោយខុសច្បាប់។ ហើយយើងបានរៀបចំសម្រាប់ពួកដែលប្រឆាំង ក្នុងចំណោមពួកគេនូវទារុណកម្មដ៏សែនឈឺចាប់។
ប៉ុន្ដែអ្នកដែលមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងចំណោមពួកគេ និងបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ គឺអ្នកទាំងនោះជឿលើអ្វីដែល អល់ឡោះបានបញ្ចុះ(គម្ពីរគួរអាន)មកឱ្យអ្នក(មូហាំម៉ាត់) និងអ្វី ដែលអល់ឡោះបានបញ្ចុះមកពីមុនអ្នក។ ហើយបណ្ដាអ្នកដែល ប្រតិបត្ដិសឡាត និងបរិច្ចាគហ្សាកាត់ ហើយនិងបណ្ដាអ្នកដែល មានជំនឿលើអល់ឡោះនិងថ្ងៃបរលោក អ្នកទាំងនោះយើងនឹង ផ្ដល់ឱ្យពួកគេនូវផលបុណ្យដ៏ធំធេង។
ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីឱ្យអ្នក(មូហាំ-ម៉ាត់)ដូចដែលយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីទៅឱ្យនួហ និងបណ្ដាណាពី បន្ទាប់ពីគាត់ ហើយយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីទៅឱ្យអ៊ីព្រហ៊ីម អ៊ីស្មាអ៊ីល អ៊ីសហាក យ៉ាក់កូប និងបណ្ដាកូនចៅរបស់គាត់ និងអ៊ីសា អៃយ៉ូប យូនូស ហារូន ហើយនិងស៊ូឡៃម៉ាន។ ហើយយើងក៏បានផ្ដល់គម្ពីរ ហ្សាពួរឱ្យដាវូដផងដែរ។
ហើយ(យើងបានតែងតាំង)បណ្ដាអ្នកនាំសារមួយចំនួន ដែលយើងបានពណ៌នាជីវប្រវត្ដិរបស់ពួកគេប្រាប់អ្នក(មូហាំម៉ាត់) ពីមុននេះ និងបណ្ដាអ្នកនាំសារមួយចំនួនទៀតដែលយើងមិនបាន ពណ៌នាជីវប្រវតិ្ដរបស់ពួកគេប្រាប់អ្នក។ ហើយអល់ឡោះបានមាន បន្ទូលជាមួយមូសាដោយផ្ទាល់។
គឺបណ្ដាអ្នកនាំសារដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដំណឹងរីករាយ និងជាអ្នកដាស់តឿនព្រមាន ដើម្បីកុំឱ្យមនុស្សលោកមានហេតុផល តវ៉ាណាមួយចំពោះអល់ឡោះបន្ទាប់ពី(ការតែងតាំង)អ្នកនាំសារ ទាំងនោះ។ អល់ឡោះមហាខ្លាំងពូកែ មហាគតិបណ្ឌិត ។
ប៉ុន្ដែអល់ឡោះនឹងធ្វើសាក្សីនូវអ្វី(គម្ពីរគួរអាន)ដែល ទ្រង់បានបញ្ចុះមកឱ្យអ្នក(មូហាំម៉ាត់)គឺទ្រង់បានបញ្ចុះវា ដោយ ចំណេះដឹងរបស់ទ្រង់ ហើយបណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់ក៏ធ្វើជាសាក្សីដែរ។ គ្រប់គ្រាន់ហើយដែលអល់ឡោះជាអ្នកធ្វើសាក្សី។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលប្រឆាំង ហើយបានរារាំងអ្នក ដទៃអំពីមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ ពួកគេពិតជាបានវងេ្វង(ពីមាគ៌ាត្រឹម ត្រូវ)ដ៏សែនឆ្ងាយ។
ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលបានប្រឆាំងនិងបំពានគឺ អល់ឡោះមិនអភ័យទោសដល់ពួកគេនិងមិនចង្អុលបង្ហាញផ្លូវណា មួយដល់ពួកគេឡើយ។
លើកលែងតែផ្លូវទៅកាន់នរកជើហាន់ណាំ ដែលពួកគេ ស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈប៉ុណ្ណោះ។ កិច្ចការទាំងនេះមានភាពងាយ ស្រួលបំផុតចំពោះអល់ឡោះ។
ឱមនុស្សលោក. ជាការពិតណាស់ អ្នកនាំសារបាននាំ ការពិតពីម្ចាស់របស់ពួកអ្នកមកកាន់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកមាន ជំនឿចុះ វាជាការល្អប្រពៃសម្រាប់ពួកអ្នក។ តែប្រសិនបើពួកអ្នក ប្រឆាំងវិញនោះ ពិតប្រាកដណាស់អ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើន ជាន់ និងផែនដីគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ អល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។
ឱអះលីគីតាប. ចូរពួកអ្នកកុំពន្លើសក្នុងសាសនារបស់ ពួកអ្នក ហើយចូរពួកអ្នកកុំនិយាយពីអល់ឡោះក្រៅពីការពិតឱ្យ សោះ។ តាមពិតម៉ាសៀហអ៊ីសាកូនម៉ារយ៉ាំ នោះគឺជាអ្នកនាំសារ របស់អល់ឡោះ ហើយ(ទ្រង់បានបង្កើតពី)ពាក្យសំដីរបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់បានបញ្ជូនវាទៅកាន់ម៉ារយ៉ាំនិងវិញ្ញាណពីទ្រង់(តាម រយៈជីបព្រីល)។ ដូចេ្នះ ចូរពួកអ្នកមានជំនឿលើអល់ឡោះ និង បណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ចុះ ហើយកុំនិយាយថា បី។ ចូរពួក អ្នកឈប់(និយាយពាក្យនេះ)វាជាការប្រសើរសម្រាប់់ពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ ទ្រង់់មានភាពស្អាត ស្អំអំពីការមានបុត្រ។ អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និង អ្វីៗដែលមាននៅលើផែនដីគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។ គ្រប់គ្រាន់ ហើយដែលអល់ឡោះជាអ្នកគ្រប់គ្រង។
ម៉ាសៀហ(អ៊ីសា)នឹងមិនបដិសេធថា គេជាខ្ញុំរបស់ អល់ឡោះឡើយ ហើយម៉ាឡាអ៊ីកាត់ដែលជាអ្នកនៅជិតអល់ឡោះ ក៏មិនបដិសេធដែរ។ អ្នកណាហើយដែលបដិសេធនឹងការគោរព សក្ការៈចំពោះទ្រង់និងមានអំនួតនោះ អល់ឡោះនឹងប្រមូលផ្ដុំពួកគេ ទាំងអស់ទៅកាន់ទ្រង់។
រីឯបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងអំពើល្អ អល់ឡោះនឹងបំពេញឱ្យពួកគេនូវផលបុណ្យ និងបន្ថែមដល់ពួកគេ នូវលាភសក្ការៈរបស់ទ្រង់ថែមទៀត។ ចំណែកពួកអ្នកដែលបាន បដិសេធ និងមានអំនួត គឺអល់ឡោះនឹងធ្វើទារុណកម្មពួកគេយ៉ាង ឈឺចាប់ ហើយសម្រាប់ពួកគេគ្មានអ្នកគាំពារ ឬអ្នកជួយណាក្រៅ ពីអល់ឡោះឡើយ។
ឱមនុស្សលោក. ភស្ដុតាង(មូហាំម៉ាត់)ពីម្ចាស់របស់ ពួកអ្នកពិតជាបានមកដល់ពួកអ្នក ហើយយើងបានបញ្ចុះទៅឱ្យ ពួកអ្នកនូវពន្លឺយ៉ាងច្បាស់(គម្ពីរគួរអាន)។
រីឯបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿលើអល់ឡោះ ហើយពួកគេ ប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងវា(គម្ពីរគួរអាន)នោះ ទ្រង់នឹងបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុង ឋានសួគ៌ដោយក្ដីមេត្ដាករុណានិងការប្រោសប្រទានពីទ្រង់ ព្រមទាំង ចង្អុលបង្ហាញពួកគេនូវមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវទៅកាន់ទ្រង់។
ពួកគេនឹងសួរអ្នក(អំពីកាឡាឡះ)។ ចូរអ្នកពោលថាៈ អល់ឡោះគឺជាអ្នកកាត់សេចក្ដីក្នុងរឿងកាឡាឡះនេះ។ ប្រសិនបើ បុរសដែលបានស្លាប់ដោយគ្មានបន្សល់ទុកកូន តែមានបង ឬប្អូនស្រី គឺសម្រាប់នាងត្រូវទទួលពាក់កណ្ដាលនៃកេរមរតក។ ហើយបុរស នោះនឹងត្រូវទទួលមរតកទាំងអស់ពីនាងវិញ ប្រសិនបើនាងគ្មាន កូន។ តែបើបុរសដែលស្លាប់នោះមានបងឬប្អូនស្រីពីរនាក់វិញគឺ សម្រាប់នាងទាំងពីរនាក់នឹងទទួលបានពីរភាគបីនៃកេរមរតកនោះ។ ហើយប្រសិនបើបុរសដែលស្លាប់នោះមានបងប្អូនប្រុស និងបងប្អូន ស្រីច្រើននាក់ គឺសម្រាប់បុរសម្នាក់ទទួលបានពីរចំណែកនៃស្ដ្រី ម្នាក់។ អល់ឡោះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់សម្រាប់ពួកអ្នកដើម្បីកុំឱ្យ ពួកអ្នកវងេ្វង។ ហើយអល់ឡោះដឹងនូវអ្វីៗទាំងអស់។
